Urodził się 16 kwietnia1895 r. we wsi Lisiewo Małe jako jedyne dziecko Józefa i Bronisławy Kaczmarków. W 1916 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Płocku, a po święceniach w 1922 r. wyjechał na studia do Francji. Pracował m.in. wśród Polaków emigrantów, był także proboszczem w Bruay-en-Artois. W 1927 r. uzyskał tytuł doktora nauk politycznych i społecznych. W 1929 r. został mianowany sekretarzem generalnym Związku Młodzieży Katolickiej oraz dyrektorem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w diecezji płockiej.
Ingres do katedry kieleckiej odbył 3 września 1938 r. Wśród dokonań bp. Kaczmarka wymienia się m.in.: troskę o rozwój w parafiach Akcji Katolickiej, powołanie Instytutu Wyższej Kultury Religijnej, utworzenie Archiwum Diecezjalnego, reformę Seminarium Duchownego oraz przygotowania do II Synodu Diecezjalnego, który udaremnił wybuch II wojny światowej. Podczas okupacji bp Kaczmarek udzielał schronienia księżom, alumnom i uciekinierom z innych diecezji, wspierał tajne nauczanie i konspiracyjne duszpasterstwo w Armii Krajowej, wspomagał ubogich i organizowaną pomoc dla ludności, w tym żydowskiej.
Po zakończeniu II wojny światowej i dojściu do władzy komunistów rozpoczęły się zakrojone na szeroką skalę prześladowania Biskupa, m.in. za bezkompromisowe krytykowanie i usuwanie z parafii współpracujących z aparatem ówczesnej władzy tzw. księży patriotów i za starania o zwrot mienia kościelnego. Władze PRL obarczały go m.in. współodpowiedzialnością za pogrom kielecki 4 lipca 1946 r. i za kolaborację z Niemcami. Aresztowany 20 stycznia1951 r. - pod zarzutem „szpiegostwa na rzecz USA i Watykanu”, jako „organizator antypaństwowego ośrodka”, mającego na celu obalenie istniejącego ustroju - bp Kaczmarek był całkowicie izolowany, a SB próbowała wymusić zeznania poprzez wyrafinowane metody znęcania się psychicznego i fizycznego. Po sfingowanym procesie pokazowym w 1953 r. bp Kaczmarek został skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 12 lat więzienia. Wyrok został uchylony w 1956 r., a śledztwo - umorzone. Ksiądz Biskup powrócił do diecezji w 1956 r. Więzienie i okrutne metody śledztwa wyniszczyły jego zdrowie. Zmarł w szpitalu w Lublinie w 1963 r. i został pochowany w krypcie bazyliki katedralnej w Kielcach. Prokurator Generalny RP w 1990 r. wydał postanowienie o pełnej rehabilitacji bp. Kaczmarka. W 2007 r. prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
„Moim wrogom, którzy niesłusznie przydali mi tyle krzyża i cierpień – przebaczam” – napisał w testamencie bp Czesław Kaczmarek.
W nocy 20 stycznia 1951 r. komunistyczna bezpieka otoczyła wzgórze katedralne w Kielcach. Pojmano bp. Czesława Kaczmarka, włamano się do katedry; zerwano zabytkowe posadzki i splądrowano podziemia. Szukano rzekomych dowodów winy ordynariusza diecezji, któremu zamierzano wytoczyć proces pokazowy. Równolegle uruchomiono machinę propagandową – oskarżano hierarchę o nadużycia finansowe, współpracę z amerykańskim wywiadem i wspieranie podziemia antykomunistycznego.
Papież Franciszek uznał heroiczność cnót hiszpańskiego architekta, który znaczną część życia poświęcił na budowę bazyliki Sagrada Familia, a swoją pracę traktował jako misję, której celem jest przybliżanie ludziom Boga.
Od dziś wybitny przedstawiciel modernizmu katalońskiego, nazywany „Bożym architektem” nosi tytuł Czcigodnego Sługi Bożego. Tytuł ten otrzymali również trzej kapłani: Pietro Giuseppe Triest, Angelo Bughetti i Agostino Cozzolino - także na podstawie uznania heroiczności ich cnót. Papież upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do promulgacji dekretów dotyczących tych postaci, a także beatyfikacji Eliswy od Błogosławionej Dziewicy, założycielki Zgromadzenia Trzeciego Zakonu Karmelitanek Bosych oraz włoskiego misjonarza w Brazylii, męczennika ks. Nazarena Lanciottiego.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
