Ordynariusz warszawko-praski w liście skierowanym do księży, sióstr zakonnych, osób konsekrowanych i wszystkich diecezjan podkreślił, że abp Hoser jest hospitalizowany i znajduje się w poważnym stanie.
„W czwartek, 29 lipca 2021 roku, ksiądz arcybiskup Henryk Hoser SAC znalazł się ponownie w szpitalu. Stan Księdza Arcybiskupa Seniora jest poważny. Proszę serdecznie wszystkich diecezjan o otoczenie Chorego modlitwą indywidualną; powierzam duszpasterzom pamięć o tej intencji w modlitwie wspólnotowej – wspomnienie w modlitwie powszechnej podczas Eucharystii, podczas adoracji czy różańca itp. Niech towarzyszy Księdzu Arcybiskupowi nasza jedność z nim wyrażona w ofiarowanej w jego intencji modlitwie brewiarzowej. Prośmy także o potrzebne łaski dla tych wszystkich, którzy opiekują się Jego Ekscelencją podczas hospitalizacji” – napisał bp Kamiński.
Abp Hoser zakaził się koronawirusem pod koniec marca bieżącego roku. W Wielką Sobotę trafił do szpitala z powodu powikłań po COVID-19. Emerytowany ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej ma 78 lat. Jest lekarzem i misjonarzem. Jako pierwszy polski pallotyn został podniesiony do godności arcybiskupa. Wywodzi się ze znanej rodziny warszawskich ogrodników. Jego ojciec i dziadek zginęli w Powstaniu Warszawskim rozstrzelani przez Niemców w czasie rzezi Woli.
W 1975 ks. Hoser wyjechał na misje do Rwandy. Po powrocie z Afryki był w latach 1996–2003 przełożonym Regii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego we Francji oraz członkiem Rady Misyjnej Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych we Francji. W 2004 objął funkcję rektora Pallotyńskiej Prokury Misyjnej w Brukseli. 24 maja 2008 papież Benedykt XVI mianował go biskupem diecezjalnym diecezji warszawsko-praskiej. 8 grudnia 2017 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa diecezjalnego warszawsko-praskiego. Pół roku później został mianowany przez papieża Franciszka wizytatorem apostolskim o charakterze specjalnym dla parafii w Medziugorie.
W 2015 r. prezydent RP Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Jako swoje zawołanie biskupie abp Hoser wybrał słowa „Maior est Deus”, co znaczy „Bóg jest większy”.
Wizytator apostolski w Medjugorje, arcybiskup Henryk Hoser, widzi to miejsce pielgrzymkowe jako „swoisty model nowej ewangelizacji”. W wielu krajach tradycyjnie chrześcijańskich ma miejsce „masowa dechrystianizacja, cicha apostazja od wiary, dlatego istnieje potrzeba nowej ewangelizacji Europy, Ameryki Północnej i całej cywilizacji atlantyckiej” - powiedział hierarcha w ramach dwudniowego kongresu online zorganizowanego przez niemieckie stowarzyszenie „Medjugorje” w 40. rocznicę pierwszych rzekomych objawień maryjnych w tym miejscu. Według organizatorów, dwudniowy program złożony ze świadectw, wykładów i muzyki, który rozpoczął się 30 stycznia, śledzi na żywo kilka milionów osób na całym świecie.
Zdaniem abp. Hosera, nowa ewangelizacja, w Kościele katolickim rozumiana jako poszukiwanie nowych sposobów głoszenia orędzia chrześcijańskiego we współczesnych społeczeństwach, powinna „kłaść nacisk na te wszystkie elementy, które utraciliśmy w procesie tracenia wiary, przede wszystkim na bezpośrednią, żywą i owocną relację z Bogiem, który jest naszym Stwórcą i naszym Zbawicielem”. Zatracono poczucie sacrum oraz modlitwę - uważa wizytator apostolski. I tu właśnie wkracza Medjugorje: „oferuje nam, powiedziałbym, rzeczy klasyczne, przede wszystkim różne rodzaje modlitwy, modlitwę indywidualną, wspólną, milczenie". Specyficznym elementem tego miejsca jest kult maryjny, podkreślił abp Hoser.
Zgłębiając publikowane teksty kaznodziejskie o bł. Karolinie Kózce, można dojść do stwierdzenia, że niejednokrotnie głosiciele starali się w swoich kazaniach znaleźć klucz albo klucze w postaci słów, określeń, wyrażeń, które stawały się zwornikami w przybliżaniu postaci błogosławionej, jej życia i drogi do świętości. Niewątpliwie takimi słowami, wyrażeniami-kluczami opisującymi bł. Karolinę Kózkę są wielorakie tytuły, jakie ją charakteryzują.
Co znamienne, wiele z nich funkcjonowało już za życia bł. Karoliny
w świadomości jej współczesnych. Tytuły te bardziej odżyły w świadomości wiernych i zostały przekazane do współczesnych czasów jako „świadkowie” osobowości i świętości bł. Karoliny Kózki.
W publikowanych kazaniach bardzo często pojawiają się odniesienia do
świadków życia bł. Karoliny Kózki, którzy niejako na co dzień mieli możliwość obserwacji jej dążenia do świętości. Na tej kanwie pojawiły się bardzo
szybko określenia – wyrażenia, jak: „Gwiazda ludu”, „prawdziwy anioł”,
„najpobożniejsza dziewczyna w parafii”, „pierwsza dusza do nieba”, które
były odzwierciedleniem jej dobroci, pobożności, uczynności, dobrego serca
i otwartości na innych.
To przekonanie o świętości bł. Karoliny Kózki wyrażone tytułami z czasów jej współczesnych także znajduje wyraz w przepowiadaniu kaznodziejskim.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
