Reklama

Nie obalicie Jasnej Góry

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Za nami wybory samorządowe, w których w pierwszej turze zwycięstwo odniosła lewica, zarówno w wyborach na prezydenta, jak i na członków Rady Miasta. (W chwili oddania numeru do duku nieznane były wyniki drugiej tury wyborów na prezydenta Częstochowy - przyp. red.). Wydaje się, że bardzo mocno postawiono tu na wygraną lewicy - szef lewicy ogólnopolskiej jeszcze przed wyborami mówił, że w naszym mieście będzie druga tura wyborów, że kandydat lewicy w Częstochowie jeśli nie wygra, to i tak otrzyma bardzo dużo głosów.
Oczywiście, prawica poczuła się przegrana. Na pewno zaważył tu m.in. fakt, że była ona podzielona na wiele kandydujących osób. Gdyby te głosy policzyć razem, to nie wyglądałoby to aż tak źle. Ale z pewnością zadziałały tu też różne akcje propagandowe. Przede wszystkim było ogromne uderzenie przeciwko prezydentowi Tadeuszowi Wronie. Ze smutkiem trzeba stwierdzić, że naprodukowano wiele kłamstw, do tego stopnia, że ktoś nawet założył stronę internetową „Tadeusz Wrona”, by zrobić mu na złość i podawać tam na jego temat informacje nieprawdziwe. A największą winą p. Tadeusza była jego dobra współpraca z Kościołem, z czego stworzono całą mitologię.
Kampania przeciwko Tadeuszowi Wronie trwała długo, bo sięgała czasów jeszcze sprzed referendum, którym usunięto go z funkcji prezydenta miasta, i była bardzo zawzięta. Użyto do niej tak wielu kłamstw i oszczerstw, że nie było szans, by je wyprostować i zrobiła swoje. Społeczeństwo zostało oszukane i zmanipulowane. Kto pisał prawdę o Tadeuszu Wronie? Śmiem zauważyć, że tylko „Niedziela”. A człowiek ten był po prostu skrzywdzony. Tymczasem na potrzeby tej kampanii skierowanej przeciwko Tadeuszowi Wronie utworzono specjalny tygodnik, który ukazuje się w dużym nakładzie i wypowiada się m.in. na temat p. Wrony. Znaleźli się sponsorzy i co tydzień 20 tys. egz. bezpłatnie wkładano do rąk częstochowian. My, niestety, nie mieliśmy możliwości przekazania naszych wiadomości w sposób należyty. W parafiach częstochowskich rozchodzi się bowiem jedynie 1500 egzemplarzy naszego tygodnika. To porażające. Bardzo boleję, że w mieście, które liczy ok. 250 tys. mieszkańców, rozchodzi się tak mały nakład katolickiego pisma, będącego przecież „dzieckiem” tego Kościoła, znanego w świecie dzięki Jasnej Górze...
Chciałbym to uświadomić zwłaszcza naszym księżom, którzy czasem zarzucali nam, że „Niedziela” popierała dr. Tadeusza Wronę. Jak można zrobić coś społecznie, jeżeli w tak wielkim mieście rozprowadzanych jest tylko 1500 „Niedziel”? 1 gazeta przypada tu na 166 mieszkańców... Niektórzy księża proboszczowie w Polsce rozprowadzają znacznie więcej, jak np. w jednej z łódzkich parafii rozprowadza się taki nakład. W Częstochowie na początku istnienia parafii św. Wojciecha ks. inf. Józef Słomian brał 1500 egz. Dzisiaj w wielu parafiach bierze się kilkanaście i jeszcze kilka zwraca. Kiedyś byłem świadkiem, jak jeden z księży przyniósł do zwrotu 7 „Niedziel”, a okazało się, że przyjmował ich 10... To ogromny dramat Częstochowy, miasta maryjnego, pielgrzymkowego, że nie ma w niej wewnętrznej postawy katolickiej, postawy solidarności. Mało ludzi słucha Radia Fiat, mało czyta „Niedzielę”, nie ma zainteresowania sprawami Kościoła i chrześcijańskimi w ogólności.
Jesteśmy poddawani praniu mózgów przez gazety, które choć wydawane w języku polskim, nie mają polskiego ducha, przez programy telewizyjne i radiowe, może robione ciekawie, ale niekatolickie. Słyszy się w nich czasem o Kościele, ale nie ma tam miłości Kościoła. Wręcz przeciwnie, szydzi się z niego, zadaje poważne pytania w celu ośmieszenia. I taka też jest sytuacja w naszym społeczeństwie. Ci, którzy mieli pieniądze, robili sobie wielkie reklamy, bogate partie, które dysponowały takimi funduszami, w ten sposób popierały swoich kandydatów. Częstochowska Wspólnota Samorządowa takich pieniędzy nie posiadała - mieli tylko to, co uskładali sami. Nie dziwmy się więc, że nie było tu bogatych reklam czy obwieszczeń. Ale jest przecież jeszcze ludzka roztropność. Gdyby przychodzący na Mszę św. kupili „Niedzielę”, zapewne wiedzieliby, jak postąpić. Tymczasem wielu z nich głosowało na kogoś innego duchowo, nie tylko niezwiązanego z Kościołem, ale nastawionego do niego wrogo...
Uczulam kapłanów na wewnętrzny obowiązek troski o czytelnictwo prasy katolickiej. W instrukcji duszpasterskiej Stolicy Apostolskiej „Aetatis novae” wyraźnie stoi, jak należy pracować nad duszpasterstwem przez media. To ważna dla nas nauka. Jako katolicy częstochowscy mamy dużo do zrobienia, ale musimy mieć tego świadomość. Pamiętajmy, że Jasna Góra będzie istniała, niezależnie od tego, czy prezydent będzie takiej opcji, czy innej. I istniał będzie Kościół, bo nie od władzy cywilnej zależy. Przechodził on ciężkie czasy, przeżył prześladowania zaborów, wojnę i komunę. I trzeba uświadomić wszystkim ateistom: nie obalicie Jasnej Góry, katedry, żaden pan, który nam nastanie czy nas odwiedzi, tego nie zrobi. Matka Boża jest silniejsza, pokonała Szwedów, komunistów, pokona także tych, którzy będą sięgać po Jej tron. Jesteśmy pod władztwem Królowej Polski i Jej ufamy. Ona wciąż apeluje do nas: Jeśli chcecie być zbawieni, to żyjcie po katolicku, bądźcie solidarni z Kościołem powszechnym, ze swoim biskupem, z księdzem proboszczem, bo ta linia jest trwała i stała. Na tej linii nikt was nie oszuka, nie zdradzi. To linia prawdy, którą nakreślił Jezus Chrystus. I takie odniesienie mają też zawsze katolickie media - Radio Fiat, Radio Jasna Góra, Radio Maryja, Telewizja Trwam, a także nasza „Niedziela”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Świdnik. Jubileusz parafii Chrystusa Odkupiciela

2024-04-29 05:51

Paweł Wysoki

40 lat temu w Świdniku biskup lubelski Bolesław Pylak powołał nowy ośrodek duszpasterski. Do tworzenia parafii i budowy kościoła pw. Chrystusa Odkupiciela skierował ks. Andrzeja Kniazia, który wraz z grupą wiernych jeszcze w 1984 r. wybudował tymczasową kaplicę, a kilka lat później świątynię.

CZYTAJ DALEJ

Papież do kanosjanów i gabrielistów: kapituła generalna to moment łaski

2024-04-29 20:12

[ TEMATY ]

papież Franciszek

Grzegorz Gałązka

Franciszek przyjął na audiencji przedstawicieli dwóch zgromadzeń zakonnych kanosjanów i gabrielistów przy okazji przeżywanych przez nich kapituł generalnych. Jak podkreślił, spotkanie braci z całego zgromadzenia jest wydarzeniem synodalnym, fundamentalnym dla każdego zakonu, i stanowi moment łaski.

„Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość spotykają się na kapitule przez wspominanie, ewaluację i pójście naprzód w rozwoju zgromadzenia” - mówił Franciszek. Wyjaśniał następnie, że harmonia między różnorodnością jest owocem Ducha Świętego, mistrza harmonii. „Jednolitość czy to w instytucie zakonnym, czy w diecezji, czy też w grupie świeckich zabija. Różnorodność w harmonii sprawia, że wzrastamy” - zaznaczył Ojciec Święty.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję