Abp Zieliński do proboszczów: ucieszmy się byciem „ojcem” parafii
Kilkudziesięciu księży z archidiecezji poznańskiej uczestniczyło w modlitwie o świętość kapłańskiego życia w kościele pw. św. Jana Marii Vianneya, patrona proboszczów. "Zachęcam do tego, żeby właśnie dzisiaj, poprzez przykład św. Jana Marii Vianneya, ucieszyć się byciem proboszczem, tym, że jest się „ojcem” parafii" - mówił do księży abp Zbigniew Zieliński.
Zwracając się do kapłanów, metropolita poznański przypomniał, że sam był proboszczem w trzech parafiach. Składając księżom życzenia, zachęcał, by przy okazji święta patronalnego ucieszyli się posługą proboszcza.
„Dziękuję wam za postawę, w której dostrzegamy drugiego człowieka, w której drugiemu człowiekowi ofiarujemy, poprzez swoją posługę, cząstkę Kościoła. Jako proboszczowie jesteśmy odpowiedzialni za drugiego człowieka. Ucieszmy się ludźmi, których wokół siebie mamy, księżmi, ludźmi świeckimi, osobami konsekrowanymi” - mówił abp Zieliński.
Metropolita poznański zachęcał do dążenia do świętości na wzór proboszcza z Ars. „Zadajmy sobie pytanie: co stoi na przeszkodzie, abyśmy jak on, nasz patron, także byli święci?” - mówił abp Zieliński.
Podczas dorocznego dnia modlitwy o świętość proboszczowie uczestniczyli w Liturgii Godzin i w adoracji Najświętszego Sakramentu. Specjalną konferencję ascetyczną wygłosił ks. Mateusz Misiak, proboszcz poznańskiej fary.
Wspomnienie liturgiczne św. Jana Marii Vianneya przypada 4 sierpnia. Ten francuski kapłan przez 41 lat był proboszczem małej wioski Ars, gdzie zasłynął jako świątobliwy duszpasterz i gorliwy spowiednik. Zmarł w 1859 r., został kanonizowany w 1925 r., a w 1929 r. Pius XI ogłosił go patronem proboszczów. Poznańska świątynia, zbudowana kilka lat po jego kanonizacji, była pierwszym w Polsce kościołem pw. św. Jana Vianneya.
Z okazji 150. rocznicy śmierci (4 sierpnia 1859 r.) św. Jana Marii Vianneya, którego Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił patronem kapłanów, przybliżamy naszym Czytelnikom sylwetkę i działalność świętego Proboszcza z Ars, posługując się tekstem Listu Jana Pawła II do kapłanów na Wielki Czwartek 1986 r. Dziś publikujemy kolejną część tego dokumentu
Proboszcz z Ars starał się poza tym w niczym nie zaniedbywać posługi Słowa, nieodzownej w przygotowaniu do przyjęcia wiary i nawrócenia. Mówił nawet: „Pan nasz, który jest samą Prawdą, nie przywiązuje mniejszej wagi do swego Słowa niż do swego Ciała”. Wiemy, ile czasu poświęcał, zwłaszcza w początkach, na pracowite przygotowanie niedzielnego kazania. Z czasem nauczył się wypowiadać bardziej spontanicznie, a zawsze z żywym i mocnym przekonaniem, podając przykłady z codziennego życia, bardzo wymowne dla wiernych. Również katechezy dla dzieci stanowiły ważny dział jego posługiwania, a także starsi chętnie ich słuchali, aby jak najwięcej skorzystać z tego niezrównanego, z serca płynącego świadectwa.
Odważnie piętnował zło we wszystkich jego formach; był nieustępliwy, gdyż chodziło o zbawienie wieczne jego wiernych: „Jeśli kapłan, widząc znieważanie Boga i ginące dusze, milczy - biada mu! Jeśli nie chce się potępić, winien w razie jakiegoś nieporządku w swej parafii podeptać wzgląd ludzki i obawę, że będzie wzgardzony czy znienawidzony”. Odpowiedzialność ta była jego proboszczowską udręką. Zazwyczaj jednakże „wolał raczej ukazywać pociągający aspekt cnót niż brzydotę wad”, a gdy wspominał - czasem z płaczem - grzech i niebezpieczeństwo utraty zbawienia, podkreślał czułą miłość znieważonego Boga i szczęście płynące ze świadomości, że jest się kochanym przez Boga, zjednoczonym z Bogiem, że żyje się w Jego obecności, dla Niego.
Drodzy Bracia Kapłani! Jesteście świadomi ważności przepowiadania Ewangelii, które Sobór Watykański II stawia na pierwszym miejscu wśród zadań kapłańskich. Staracie się - poprzez katechezę, przepowiadanie i inne dostępne formy, nie wyłączając środków społecznego przekazu - docierać do serc współczesnych ludzi pełnych obaw i niepewności, aby je odradzać i ożywiać w nich wiarę. Za przykładem Proboszcza z Ars i w myśl soborowego zalecenia nauczajcie gorliwie Słowa Bożego, które wzywa ludzi do nawrócenia i świętości.
"Dziś odeszła moja Mama. Moja nauczycielka życia, miłości, dobra i odpowiedzialności. Jej serce. Jej umysł. Jej ręce. Najbardziej wyśniona Mama na świecie" - napisał w mediach społecznościowych Mateusz Morawiecki.
Jubileusz Młodych w Rzymie, w którym uczestniczyło około miliona młodych ludzi z około 150 krajów, zakończył się pełnym sukcesem, poinformowali organizatorzy. „Fakt, że Włochy i Rzym udowodniły, iż są w stanie sprostać tak wymagającemu i złożonemu wydarzeniu na oczach całego świata, powinien nas wszystkich napawać satysfakcją” - powiedział burmistrz Rzymu Roberto Gualtieri 3 sierpnia wieczorem na konferencji prasowej podsumowującej sześciodniowe wydarzenie które odbyło się w ramach Roku Świętego Kościoła katolickiego.
Jubileusz Młodych był również wyjątkowy z religijnego punktu widzenia, ponieważ tak wiele osób uczestniczyło w nocy modlitwy i Mszy z papieżem Leonem XIV kończącej kilkudniowe uroczystości w weekend na kampusie uniwersyteckim Tor Vergata na obrzeżach Rzymu. Wyzwanie zostało zrealizowane z wielkim sukcesem, za którym stała nadzwyczajna praca, podsumował burmistrz.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
