Pod patronatem Jego Ekscelencji bp. Mariana Rojka, Pasterza diecezji zamojsko-lubaczowskiej, w dniach 14-21 października br. odbył się XXVI Tydzień Kultury Chrześcijańskiej w Lubaczowie.
„Przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę” - nauczał bł. Jan Paweł II. W swoich homiliach zawsze podkreślał, że rodzina jest najważniejsza i należy się o nią troszczyć. Nic w tym dziwnego, że organizator tego Tygodnia, to jest miejscowy Klub Inteligencji Katolickiej, wybrał hasło: „Rodzina fundamentem Kościoła”. Tydzień Kultury Chrześcijańskiej rozpoczął się w niedzielę, gdy przeżywaliśmy w całym kraju XII Dzień Papieski, którego zawołaniem były słowa: „Jan Paweł II - Papież Rodziny”. Na jego inaugurację koncelebrowaną Mszę św. odprawił ordynariusz diecezji bp Marian Rojek.
Z bogatego programu imprez warto zwrócić uwagę na trzy interesujące wykłady: ks. prof. Mariana Pokrywki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na temat: „Rodzina - sanktuarium miłości i życia”, ks. dr. Sławomira Adamczyka, Diecezjalnego Duszpasterza Rodzin Diecezji Radomskiej, który mówił o „Świętości małżeństwa i rodziny”, oraz Ireny Bylickiej, sekretarza Zarządu Związku Dużych Rodzin 3+ i członka Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, której przedmiotem rozważań była „Karta Dużej Rodziny jako mechanizm wsparcia rodzin wielodzietnych”. Humanista, autor esejów o Lubaczowie, członek KIK Edward Olbromski, wygłosił gawędę o „Ks. inf. Wiktorze Haas Paneckim - współzałożycielu harcerstwa w Lubaczowie”. Ten zasłużony kapłan stanie się wkrótce patronem Hufca ZHP w Lubaczowie.
W bloku wydarzeń kulturalnych zasługiwały na uwagę cztery prezentacje. Student Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, lubaczowianin - członek Teatru Małych Form w tym mieście - Piotr Czekalski zaprezentował monodram pt. „Oczekuję pytań…” według tekstów wybitnego polskiego filozofa Leszka Kołakowskiego, a zwłaszcza opartych na jego książce „Rozmowy z diabłem”. Spektakl wyreżyserowała Grażyna Bielec. Ona też opracowała scenariusz i wyreżyserowała przedstawienie „Po wieczerniku”, składające się ze starszych i najnowszych wierszy znanego poety katolickiego Ernesta Brylla. Program ten zasłużona dla kultury instruktor Miejskiego Domu Kultury Grażyna Bielec przygotowała ze swoim podopiecznymi - młodymi aktorami z Teatru Małych Form, który prowadzi od wielu lat. W niedzielne popołudnie 21 października na scenie teatralnej konkatedry wystąpił gościnnie dziecięco-młodzieżowy teatr „Pociecha” z Oleszyc, prowadzony przez proboszcza tej parafii ks. kan. Józefa Jana Dudka. W ich wykonaniu obejrzeliśmy sztukę w czterech odsłonach autorstwa Zofii Gloss pt. „Czarny Jim”, w reżyserii pasjonata teatru ks. J. Dudka.
Stało się tradycją, że na Dzień Papieski młodzież z Gimnazjum nr 2 w Lubaczowie, pod kierownictwem katechetki Alicji Antonik, przygotowuje montaż poetycko-muzyczny. W tym roku był to spektakl pt. „Jan Paweł II - Papież Rodziny”, Sobota, 20 października była Dniem Młodych Chrześcijan. W dniu tym odbył się dekanalny turniej piłki nożnej młodzieży z KSM o puchar prezesa Klubu Inteligencji Katolickiej w Lubaczowie.
Na zakończenie Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w Lubaczowie koncelebrowaną Mszę św. w konkatedrze odprawił pasterz diecezji bp Marian Rojek. Witając go dziekan lubaczowski ks. kan. Andrzej Stopyra przypomniał, że Tydzień ten w tym roku był głosem bł. Jana Pawła II upominającym się o świętość rodziny. Podczas modlitwy wiernych modlono się o szybką kanonizację bł. Jana Pawła II, a za jego wstawiennictwem za nasze rodziny, aby zawsze były przestrzenią wzajemnego szacunku i przebaczenia oraz miłości na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu, a kończący się Tydzień Kultury Chrześcijańskiej stworzył podwaliny pod rozpoczynający się Rok Wiary. Pod koniec Eucharystii zabrał głos prezes KIK w Lubaczowie Jerzy Czekalski. Podziękował Pasterzowi diecezji za wiele dobra i życzliwości, jakiej doznał od niego lubaczowski KIK, za zarysowane kierunki działania i ukazanie nowych horyzontów oraz postawione wymagania. Złożył zapewnienie: - W Roku Wiary, przy relikwiach bł. Jana Pawła II - Papieża Rodziny, jeszcze mocniej pragniemy przylgnąć do słów, jakie wypowiedział Ojciec Święty podczas wizyty we Lwowie: „Wypłyń na głębię. Pan jest z Tobą. Nie lękaj się trudności, jakie stają na Twojej drodze. Z Chrystusem odniesiesz zwycięstwo. Odważnie dąż do świętości”.
Kościół nigdy się nie starzeje, gdy kocha miłością Jezusa Chrystusa. Miłość szuka jednak sposobu, aby ujawnić swą moc i piękno. Przez ponad dwa tysiące lat miłujący Chrystus odnawia swój Kościół. Kościół ciągle się reformujący. Dopóki kocha, ma szansę znowu stać się młodym
Mówiąc więc o znakach czasu, należałoby najpierw zdefiniować samo pojęcie „znaki czasu”, a także wyjaśnić – co to jest „teologia znaków czasu”.
Otóż znaki czasu są to zjawiska, które z racji swego upowszechnienia i częstotliwości charakteryzują epokę, określony czas i za pośrednictwem których zostają wyrażone właściwe dla danej epoki aspiracje oraz potrzeby ludzkie. Teologia czasów oznacza zaś refleksję teologiczno-pastoralną nad tymi zjawiskami. Kościół Chrystusowy ma obowiązek je badać i wyjaśniać w świetle Ewangelii. Jego posługę, ze względu na zmienną rzeczywistość, powinien charakteryzować dynamizm.
„Ecclesia semper reformanda”. Kościół ciągle się reformuje – nie tyle ze względu na siebie samego, ile na służbę w świecie. Zmieniający się świat i ludzie w nim żyjący kreują ciągle nowe wyzwania. Zadaniem Kościoła jest więc reagowanie na znaki czasu.
„Ecclesia semper reformanda”. Co było znakiem czasu dla Benedykta XVI i Franciszka? Benedykt XVI wskazywał na problemy z dotychczasowym językiem przekazu wiary, który, jego zdaniem, utracił zdolność przemawiania do ludzi. Papież diagnozując sytuację Kościoła, stwierdził: „Ten, który przyszedł, jest wciąż Przychodzącym”. Zdaniem Benedykta XVI, „Przychodzący” bywa przedstawiany za pomocą prawdziwych, ale zarazem przestarzałych formuł, które w kontekście naszego życia już nie przemawiają i zdarza się, że nie są już dla nas zrozumiałe. Trzeba zatem spróbować wypowiadać tę rzeczywistość na nowy sposób. Papież dodaje, że może się to udać tylko wtedy, gdy ludzie będą żyli Przychodzącym.
Kilka miesięcy później papież Franciszek potwierdził diagnozę swojego poprzednika, mówiąc: „W życiu Kościoła istnieją struktury nieaktualne, które trzeba odnowić. Trzeba, aby Kościół był rozumiany przez to, co mówi i robi”. Po czym dodał: „Kościół musi się zawsze reformować. On jest dynamiczny i odpowiada za sprawy związane z życiem”.
Kolejny znak czasu dla obydwu Papieży stanowi nadaktywność duszpasterska, której towarzyszy zanik modlitwy. Benedykt XVI powiedział: „Z wnętrza egzystencji przychodzący Chrystus jest możliwy do przetłumaczenia w taki sposób, aby mógł być obecny w horyzoncie zsekularyzowanego świata”.
W tej zachęcie do nowego działania na rzecz ewangelizacji Benedykt XVI przestrzega przed popadaniem w aktywność. Jakby gdzie indziej upatrywał mocy oddziaływania niż tylko w ilości podejmowanych inicjatyw duszpasterskich.
Jest tak wiele do zrobienia, że można by było nieustannie działać. Jednak jest to błędne myślenie. Nie popadać w aktywizm oznacza zachować „consideratio”, perspektywę, ogląd, dogłębne spojrzenie, czas wewnętrznego bycia z Bogiem, aby z Nim i poprzez Niego sprawy rozważać, dostrzegać je i radzić sobie z nimi.
Wskazując na zadania Kościoła, Benedykt XVI mówi: „Nie jesteśmy żadnym zakładem produkcyjnym, żadnym przedsiębiorstwem nakierunkowanym na zysk. Jesteśmy Kościołem. To oznacza wspólnotę ludzi, którzy wierzą”.
Naszym zadaniem nie jest wyprodukowanie jakiegoś produktu ani osiągnięcie sukcesu w obrocie towarami. Naszą misją jest życie wiarą, głoszenie jej, a zarazem utrzymanie wewnętrznej łączności z Chrystusem.
W tej samej tonacji mówi papież Franciszek: „Duszpasterstwo ma skupić się na tym, co istotne – czyli na Jezusie Chrystusie. Przebywanie z Jezusem – adorowanie Jezusa. W ten sposób w naszych sercach rodzi się miłość i czułość. Jeśli tego nie robimy, to jak my, biedni grzesznicy, możemy rozpalać serca innych?”.
Czytanie znaków czasu przez papieży i pokazywanie, co jest istotne dla Kościoła, może nam pomóc w praktyce duszpasterskiej.
Podejmując refleksję na temat znaków czasu, warto zastanowić się jeszcze nad następującymi trzema kwestiami. Po pierwsze – w zakończonym niedawno Roku Wiary doświadczyliśmy próby wiary, jaką jest zmasowany atak na Kościół i księży. Po drugie – jesteśmy świadkami spektakularnego objawienia się grzechu w Kościele – „mysterium iniquitatis”. Po trzecie – zaskakuje nas styl działania i widzenie Kościoła papieża Franciszka. U jednych rodzi się opór przed nowym, u innych budzi się lęk. Część go nie rozumie, inni widzą w nim nowe Boże tchnienie, szansę dla Kościoła. Gubimy się w tym nowym. I to jest również dla nas znak czasu. Powstaje też obawa, aby przez naszą niewierność natchnieniom Ducha Świętego nie opóźniać dzieła Bożego w Kościele.
„Ecclesia semper reformanda”. Aby móc się w tym wszystkim odnaleźć, spójrzmy na to, co mówi i robi papież Franciszek. Można zauważyć, że Papież nie tyle zajmuje się teoretyczną refleksją nad Kościołem, ile raczej stara się przez swoją posługę urzeczywistniać Kościół. Dzięki jego aktywności Kościół „wydarza się”, a my możemy mieć poczucie bycia Kościołem.
W nauczaniu papieża Franciszka pojawiają się trzy obrazy Kościoła.
“Dziś czujemy się duchowo związani z ofiarami ludobójstwa Katynia i z ofiarami katastrofy lotniczej spod Smoleńska. To nie śmierć rozdziela ludzi, ale brak pamięci i brak miłości” - mówił abp Adrian Galbas, który przewodniczył Mszy o pokój, w rocznicę zbrodni katyńskiej i 15 rocznicę katastrofy smoleńskiej. W liturgii udział wziął prezydent Andrzej Duda z małżonką.
- Dziś czujemy się duchowo związani z ofiarami ludobójstwa Katynia i z ofiarami katastrofy lotniczej spod Smoleńska. To nie śmierć rozdziela ludzi, ale brak pamięci i brak miłości. „W cierpieniu jesteśmy najbardziej sobą, pisał ks. Józef Tischner. Tam się kończy polityka, a zaczyna człowiek.” Byłem parę lat temu na cmentarzu w Katyniu, a potem pojechałem na miejsce lotniczej katastrofy. To było jedno z tych zdarzeń, które wbiły się w moje serce i w moją pamięć w sposób głęboki i niezatarty. Nie chcą stamtąd wyjść - mówił w kazaniu abp Galbas.
Lider CDU Friedrich Merz ma zostać wybrany na kanclerza Niemiec we wtorek 6 maja - poinformował w piątek Reuters. Agencja podała tę wiadomość, powołując się na źródła w macierzystym ugrupowaniu kandydata na szefa niemieckiego rządu.
W środę, sześć tygodni po wyborach do Bundestagu, chadeckie CDU i CSU oraz socjaldemokratyczna SPD uzgodniły tekst umowy koalicyjnej, który toruje drogę do powstania nowego rządu. Na jego czele ma stanąć Merz.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
