Dekret o autentyczności cudu dotyczy wstawiennictwa błogosławionej Marii-Leonii Paradis (ur. Virginia Elodia), Założycielki Zgromadzenia Małych Sióstr Świętej Rodziny; urodzonej w L'Acadie (Kanada) 12 maja 1840 r. i zmarłej w Sherbrooke (Kanada) 3 maja 1912 r.

Marie-Léonie, (Alodie-Virginie Paradis) urodziła się w wiosce L'Acadie w Quebecu w Kanadzie, a jej ojciec przeniósł się do Saint-Philippe-de-Laprairie, gdzie był drwalem. Kształciła się w szkole z internatem Zgromadzenia Notre-Dame de Montréal. W 1849 r. rodzina przeniosła się do Napierville, a następnie do La Prairie, gdy jej ojciec wziął udział w gorączce złota.

W 1854 r. ojciec Camille Lefebvre opowiedział jej o rodzinie zakonnej Krzyża Świętego, a ona natychmiast wstąpiła do zgromadzenia sióstr w Saint-Laurent. W 1862 r. wyjechała do Nowego Jorku, by pracować w sierocińcu i szkole dla ubogich dzieci. W 1874 r., w wieku 34 lat, została mianowana dyrektorką nowicjatu w Saint-Joseph College w Memramcook.

W sierpniu 1880 r. założyła Instytut Małych Sióstr z czternastoma dziewczętami, które trzy lata wcześniej przyjęły habit zakonny. Jako przełożona wspólnoty otrzymała wsparcie biskupa Paula Larocque'a. Otrzymała kanoniczne zatwierdzenie swego zakonu w 1896 r. i nadal dbała o formację intelektualną młodych sióstr.

Zmarła w Sherbrooke 3 maja 1912 r. w wieku prawie 72 lat. Jako kobieta o dobrym sercu, wkrótce przypisywano jej wiele uzdrowień.

Jej życie było tematem filmu Les Servantes du Bon Dieu z 1979 roku w reżyserii Diane Létourneau. Centrum Marie-Léonie Paradis zostało założone na jej cześć przy rue Galt w Sherbrooke. Została beatyfikowana podczas wizyty Jana Pawła II w Kanadzie 11 września 1984 roku.

Jej grób znajdował się w klasztorze Małych Sióstr Świętej Rodziny do 31 maja 2017 roku. Tego dnia został przeniesiony do bazyliki katedralnej Saint-Michel podczas uroczystej ceremonii, której przewodniczył bp Luc Cyr.

O dacie jej kanonizacji zadecyduje Ojciec Święty po konsultacji z Kolegium Kardynalskim.

Ponadto papież upoważnił tę dykasterię do opublikowania dekretu o męczeństwie Sługi Bożego, ks. Michała Rapacza, kapłana diecezjalnego; urodzonego 14 września 1904 r. w Tenczynie (Polska) i zabitego z nienawiści do wiary 12 maja 1946 r. w pobliżu Płok (Polska) - szersza informacja na jego temat znajduje się w odrębnej depeszy.

A także:

- heroiczności cnót sługi Bożego Cyryla Jana Zohrabiana z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, biskupa tytularnego Acilisene; ur. prawdopodobnie 25 czerwca 1881 r. w Erzerum (Turcja) i zm. 20 września 1972 r. w Rzymie (Włochy),

- heroiczności cnót sługi Bożego Sebastiana Gili Vivesa, kapłana diecezjalnego, założyciela Zgromadzenia Augustianek Wspomożycielek; ur. 16 stycznia 1811 r. w Artà (Hiszpania) i zm. 11 września 1894 r. w Palma de Mallorca (Hiszpania),

- heroiczności cnót sługi Bożego Gianfranco Marii Chiti, kapłana z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów; ur. 6 maja 1921 r. w Gignese (Włochy) i zm. 20 listopada 2004 r. w Rzymie (Włochy),

- heroiczności cnót służebnicy Bożej Magdaleny od św. Teresy od Dzieciątka Jezus (ur. 24 lipca 1918 r. w Sant'Alberto di Zero Branco (Włochy) i zm. 28 maja 1946 r. w Wenecji (Włochy).