Zbędny gadżet czy narzędzie modlitwy? Ten rekwizyt podbija wspólnoty uwielbieniowe i modlitewne w całej Polsce, także w naszej archidiecezji. Mowa o fladze.
Taniec z flagami można coraz częściej ujrzeć podczas wydarzeń ewangelizacyjnych, takich jak Arena Młodych. Czym one w zasadzie są i czemu mają służyć? Wyjaśnia Iwona Dytrych, lider Diakonii Modlitwy Tańcem i Flagą wspólnoty Mocni w Duchu: – Modlitwa spontaniczna flagą uczy nas zasłuchania w głos Ducha Świętego, który słyszymy w naszych sercach. Uczy nas stawać przed Bogiem jak dzieci przed tatą, z radością i prostotą, oddając się Mu całkowicie. Flagi stają się przedłużeniem naszych rąk w uwielbieniu, pomagają w przełamywaniu własnych ograniczeń i niemocy. Pozwalają doświadczyć wolności w Bogu. Użycie flagi w modlitwie jest zakorzenione w Piśmie Świętym. W Księdze Izajasza czytamy: „Tak mówi Pan Bóg: Oto skinę ręką na pogan i między ludami podniosę mój sztandar” (49,22). Tych fragmentów jest znacznie więcej, bo flaga i sztandar w Biblii oznaczają panowanie Boga. Jej powiew przypomina o Duchu Świętym, a ruch – o modlitwie skupionej na uwielbieniu Boga.
