27 sierpnia 1922 r. dla ochrony interesów polskiej mniejszości narodowej w Niemczech powołana została organizacja - Związek Polaków w Niemczech (ZPwN). 3 grudnia 1922 r. zatwierdzono statut i wpisano go do rejestru sądowego, tak że mógł działać na całym obszarze niemieckiego państwa. Działacze ZPwN zajmowali się działalnością kulturalną, gospodarczą i polityczną. Wchodzili w skład parlamentu, sejmików krajowych i władz miejskich. Patronowali rozwojowi polskiego szkolnictwa, organizacjom zawodowym, spółdzielczym, kulturalnym, sportowym, wydawaniu prasy itp. W 1938 r. Związek zorganizował w Berlinie Kongres Polaków. Był on potężną manifestacją narodową 5 tys. delegatów reprezentujących półtoramilionową społeczność polską w hitlerowskich Niemczech. Uchwalono na nim słynne „Pięć Prawd Polaków”, określających zasady postępowania rodaków na obczyźnie. W trudnych latach 1931-39 prezesem ZPwN był niezłomny kapłan ks. dr Bolesław Domański z Zakrzewa. Znakiem organizacji było Rodło (na czerwonym tle biały stylizowany bieg głównej polskiej rzeki Wisły z zaznaczonym miastem Krakowem).
