W niedzielę 12 maja br., kiedy parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zgłowiączce wspominała św. Izydora, patrona rolników - podczas Sumy odpustowej, sprawowanej przez ks. prał. Józefa Frątczaka z Sieradza, bp Roman Andrzejewski dokonał poświęcenia tablicy pamiątkowej: epitafium ku czci proboszcza ks. Wincentego Eliasza, zamordowanego w Dachau, w 60. rocznicę jego męczeńskiej śmierci. Poświęcenia epitafium dokonał Ksiądz Biskup w asyście pochodzącego z parafii Zgłowiączka ks. prał. Bolesława Cieślaka, który przyjął sakrament chrztu św. z rąk ks. Eliasza oraz w asyście miejscowego Księdza Proboszcza. Odsłonięcia epitafium dokonał siostrzeniec ks. Eliasza, Władysław Łukaszewski z małżonką. Uroczystość zgromadziła wielu kapłanów i wiernych, wśród nich uczniów i nauczycieli Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki, poczty sztandarowe Szkoły i jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej.

Uczestniczyliśmy w ważnej lekcji patriotyzmu. Ks. Eliasz jest przykładem żywej wiary i wielkiej miłości do Boga i Ojczyzny. Ksiądz Biskup w kazaniu podkreślił jego ofiarną posługę w tak trudnych czasach. Do końca - mimo możliwości ucieczki - trwał przy Chrystusie i powierzonym swej pieczy ludziach. W dalszej części kazania bp Andrzejeski ukazał, co składa się na posługę kapłana w dzisiejszym świecie.

Ks. Wincenty Eliasz, proboszcz parafii Zgłowiączka w latach 1926-42, należy do grona kapłanów, którzy przybliżali Chrystusa słowem i świadectwem życia. W trudnych latach, w jakich przyszło mu pracować, pełen wiary, nadziei i miłości starał się prowadzić ludzi do Boga. Z pewnością wsparciem służyli mu rodzice, mieszkający na plebanii i pomagający w prowadzeniu gospodarstwa. Ich mogiły znajdują się na miejscowym cmentarzu parafialnym.

W 1939 r. ks. Eliasz miał możliwość uniknięcia aresztowania, mógł ratować się ucieczką. Jednak trwał przy swojej owczarni. Jak mówią starsi mieszkańcy, dzięki przezorności i roztropności Księdza Proboszcza zachowały się paramenta liturgiczne, które zdążył ukryć, zanim do parafii wkroczył nowy, niemiecki "porządek". Już wkrótce okupanci przeznaczyli świątynię na magazyn. Ks. Eliasz podzielił tragiczny los duchowieństwa polskiego: aresztowanie, przez krótki czas przetrzymywanie w jednym z gospodarstw w Sułkowie, następnie wywózka do obozu koncentracyjnego w Dachau. Z tego czasu zachowały się listy ks. Eliasza, pisane do rodziny w języku niemieckim, w których zadaje pytania o losy poszczególnych mieszkańców parafii. Jakże bogatego był ducha, skoro żyjąc w nieludzkich warunkach, pamiętał o wiernych... na pewno też modlił się za całą wspólnotę parafialną.

6 lipca 1942 r. ks. Wincenty Eliasz został zamordowany. Jego rodzina otrzymała telegram z Dachau, w którym (zgodnie z formułą ułożoną na potrzeby nazistowskiej machiny zagłady) jako przyczynę śmierci podano chorobę płuc.

W 60. rocznicę śmierci swego Księdza Proboszcza wspólnota parafialna spłaca dług wdzięczności za jego ofiarną posługę duszpasterską: modląc się o spokój jego duszy i fundując epitafium upamiętniające jego postać. Niech śp. ks. Wincenty Eliasz będzie dla każdego przykładem żywej wiary i wielkiej miłości do Boga, Ojczyzny i bliźnich.