Reklama

Wielka Brytania

Anglia i Walia: „klejnoty” czekają na odkrycie

170 lat temu papież Pius IX bullą „Universalis Ecclesiae” przywrócił hierarchię kościelną w Anglii. Utorował tym samym drogę do odrodzenia wiary katolickiej na tym terenie i znacznego dynamizmu w budowaniu kościołów. W nawiązaniu do tego wydarzenia ukazała się książka dziennikarki Eleny Curti, w której rzuca ona światło na 50 niezwykłych katolickich kościołów w Anglii i Walii.

[ TEMATY ]

kościoły

Anglia

Walia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

George Stack, arcybiskup Cardiff i przewodniczący Komitetu ds. Dziedzictwa Konferencji Episkopatu Anglii i Walii, publikację określa mianem „przełomowej”.

„Fifty Catholic Churches to See Before You Die” – intrygujący tytuł skrywa pełen odkrywczych detali opis kościołów, które na publicystce najstarszego katolickiego czasopisma w Anglii – „The Tablet” – wywarły niezatarte wrażenie. Pisze ona o prawdziwych „klejnotach”, łączących w sobie bujność dziejów, architektury i ludzkich losów, „klejnotach” przeważnie kompletnie nieznanych lub zapomnianych, które dzisiaj z trudnością walczą o przetrwanie. Każdy opis to fascynująca historia, zaludniona przez odważne, stare katolickie rodziny; kapłanów-wizjonerów oraz ubogich, irlandzkich imigrantów ofiarowujących ciężko zarobione grosze i swoją pracę na podniesienie z ruiny lub budowę kościoła, w którym mogli wyznawać Chrystusa. Dzięki nim zdziesiątkowana przez wieki liczba katolików w Anglii zaczęła stale rosnąć: w 1770 roku było ich 80 tysięcy, a w chwili ukazania się papieskiej bulli, było to już niespełna pół miliona wyznawców. Również w angielskiej klasie średniej przybywało konwertytów, przejścia na katolicyzm nie brakowało również wśród arystokracji. Papieska bulla z 1850 roku miała fundamentalne znaczenie dla procesu odradzania się na tej ziemi wiary katolickiej.

W swojej książce Elena Curti przybliża Brytyjczykom m.in. te kościoły, które właśnie wtedy zbudowano. Obecnie w Anglii i Walii istnieje blisko 3 tys. kościołów katolickich, a 34 z nich należą do klasy I i znajdują się na liście najważniejszych brytyjskich zabytków.

Podziel się cytatem

„Najsłynniejsze katolickie świątynie były mi znane, ale gdy podróżowałam wzdłuż i wszerz Anglii i Walii zdałam sobie sprawę, ile fantastycznych kościołów jest zupełnie nieznanych. Można je znaleźć na przedmieściach, przy wiejskich drogach, w sercu miast i miasteczek. Odwiedzić je, to docenić bogaty skarb katolickiego dziedzictwa, który czeka na odkrycie. Większość z tych 50 kościołów jest dobrze utrzymanych, ale w przypadku małych obiektów, zwłaszcza w uboższych okolicach, koszty opieki nad budynkiem znajdującym się na liście zabytków są często przytłaczające. Kilka z nich walczy o zebranie pieniędzy na pilne naprawy, a co najmniej jeden z tych kościołów znajduje się w rejestrze obiektów «zagrożonych». Chcę, aby moja książka zwróciła uwagę na najpiękniejsze kościoły katolickie i zachęciła do wspierania ich konserwacji. Po odwiedzeniu moich ulubionych, mam nadzieję, że czytelnicy zechcą odkryć własne” – zachęca Elena Curti.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2020-10-09 17:27

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Szkoła w Anglii: obowiązek nauki o LGBT

[ TEMATY ]

LGBT

Anglia

Adobe Stock

Wielka Brytania doświadcza ofensywy genderyzmu na skalę dotąd niespotykaną. Od września 2021 roku w szkołach średnich będzie obowiązkowe nauczanie o związkach i seksualności osób LGBT, a szkoły podstawowe mają obowiązek wprowadzić „Naukę o związkach”. Dotąd edukacja seksualna obecna była w brytyjskich szkołach wyłącznie na zasadach dobrowolności.

Kluczową zmianą jest brak możliwości wycofania dziecka z tych zajęć. Druga zmiana, to nacisk na obecność w nauczaniu kwestii LGBT. Wytyczne dotyczące wprowadzenia nowej wersji programu Sex and relationship education mówią o tym, że „wszyscy uczniowie powinni otrzymać instruktaż dotyczący związków LGBT podczas lat nauki szkolnej”.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Komisja ds. aborcji: wysłuchanie publiczne projektów 16 maja

2024-04-23 12:33

[ TEMATY ]

aborcja

Adobe.Stock

Wtorkowe posiedzenie sejmowej komisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących prawa do przerywania ciąży trwało krótcej niż kwadrans. Zdecydowano, że wysłuchanie publiczne odbędzie się 16 maja o godz.10.

To drugie posiedzenie komisji, ale pierwsze merytoryczne. Na poprzednim wybrano przewodnicząca komisji i jej zastępczynie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję