- Kard. Jaworski jest moim parafianinem, mieszka w kamienicy obok. Ma już prawie 94 lata, za parę dni, 21 sierpnia będzie miał urodziny. Ostatnio jego stan zdrowia się pogorszył, wczoraj został zabrany do szpitala – mówi KAI ks. prałat prof. Jan Machniak, proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Krakowie.

Ks. Machniak wspomina, że kard. Jaworski był również jego profesorem w seminarium, a w nauce kładł duży nacisk na przekazywanie czystej nauki i doktryny Kościoła, realizmu filozoficznego zamiast fenomenologii, której rozmywanie prawdy przynosi dziś dużo szkód.

- Modlitwa za księdza kardynała jest w tej chwili bardzo potrzebna. Ma oczywiście bardzo dobrą opiekę lekarską, ale wsparcie modlitewne w jego cierpieniu i prośby o łaski są teraz bardzo ważne – powiedział ks. Machniak.

W czerwcu kard. Jaworski w wawelskiej katedrze obchodził 70. rocznicę święceń kapłańskich – Najważniejsze dla mnie było zawsze naśladowanie Chrystusa Pana jako Tego, który przychodzi, ażeby jako kapłan służyć ludziom – mówił wówczas dziennikarzom.

Kard. Marian Jaworski urodził się w 1926 r. we Lwowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk abp. Eugeniusza Baziaka w 1950 r. w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. Po święceniach poświęcił się studiom filozoficznym. W latach 1970-80 był sekretarzem naukowym KEP, w latach 1976-81 dziekanem Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie, a w latach 1981-87 rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej w tym mieście.

W 1984 r. Jan Paweł II mianował go biskupem i administratorem apostolskim polskiej części archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie. Natomiast w 1991 r. został metropolitą lwowskim, a rok później wybrano go przewodniczącym Konferencji Episkopatu Rzymskokatolickiego Ukrainy. W latach 1996-98 był także administratorem apostolskim diecezji łuckiej.

Jan Paweł II mianował go w 1998 r. kardynałem in pectore, a trzy lata później ogłosił jego nominację. Jako bliski przyjaciel papieża, kard. Jaworski udzielił mu również przed śmiercią sakramentu namaszczenia chorych.

Kard. Marian Jaworski został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007) i „w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach Wschodnich oraz pogłębiania dialogu ekumenicznego, za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii” Orderem Orła Białego (2017). Posiada też tytuły doctora honoris causa Uniwersytetu w Bochum, UKSW w Krakowie, PWT we Wrocławiu i UPJPII w Krakowie. Jest również honorowym obywatelem Lubaczowa, Krakowa i Puszczykowa. Po przejściu w 2008 r. na emeryturę mieszka w Krakowie.