Oratorium im. bł. ks. Bronisława Markiewicza w Toruniu na Rybakach działa od 29 września 1993 r., a więc 17. rok. Istnieje przy parafii św. Michała Archanioła, a opiekę sprawują księża michalici. Pierwszym dyrektorem placówki był ks. Józef Ślusarczyk, poświęcił ją bp Andrzej Suski. Następnymi dyrektorami byli ks. Krzysztof Bochenek, ks. Józef Gibała, a obecnie ks. Krzysztof Winiarski. W 1994 r. powstało Stowarzyszenie Opieki Nad Dziećmi Opuszczonymi i zyskaliśmy osobowość prawną. Do placówki uczęszcza ok. 120 dzieci z rodzin biednych i dysfunkcyjnych mających trudności wychowawcze.
Dzięki pomocy sponsorów od początku istnienia oratorium dzieci spędzały wakacje letnie i zimowe na koloniach. Pierwsze odbyły się w Łodygowicach Górnych k. Żywca, a potem wychowankowie byli w Ujanowicach k. Nowego Sącza, w Pewli Małej, Kołobrzegu, Warszawie, Ustce, Jasieniu, Bieszczadach Pawlikowicach k. Wieliczki. Poznały Kraków, Zakopane, Nowy i Stary Sącz, Sanok, kolebkę zgromadzenia michalitów Miejsce Piastowe i inne miejscowości. Na koloniach nie tylko bawiły się, lecz także uczestniczyły w zajęciach terapeutycznych opartych na metodzie Weroniki Sherborne, profilaktyce uzależnień, programie według „Małego Księcia”. Kolonie miały i mają pomóc młodym ludziom uniknąć uzależnienia od alkoholu, narkotyków, nikotyny i innych środków zmieniających świadomość.
Formy działalności
Poza tradycyjnymi obchodami Dnia Matki czy Dnia Edukacji Narodowej do kalendarza świąt weszły na stałe Wigilia Bożego Narodzenia, Wielkanoc, święto patrona parafii bł. ks. Bronisława Markiewicza. Szczególnie uroczysta jest Wigilia, która gromadzi dzieci, sponsorów, nauczycieli i wychowawców. Przychodzą siostry zakonne pracujące w parafii, kapłani oraz najważniejsi goście: bp Andrzej Suski, prezydent Torunia Michał Zaleski i św. Mikołaj. Na uwagę zasługuje MICHAYLAND organizowany z okazji Dnia Dziecka, który z małej imprezy parafialnej stał się wydarzeniem ogólnotoruńskim.
Od początku istnienia powstawały koła zainteresowań. Było i jest ich tak wiele, że wymienię tylko niektóre. Są zajęcia „Komputery w edukacji”, obecnie - dzięki staraniom ks. Winiarskiego - powstała pracownia komputerowa z prawdziwego zdarzenia. Istnieje koło teatralne, które wystawiło ok. 60 przedstawień. Są koła kroju i szycia, kulinarne, plastyczne. Trzeba też pamiętać o modelarni, której podopieczni zdobyli dziesiątki nagród i dyplomów, nawet w zawodach o randze mistrzostw Polski. Prężnie działa koło sportowo-turystyczne. Poza tym, a może przede wszystkim, dzieci odrabiają lekcje, a wykwalifikowana kadra pedagogiczna może im pomagać w każdym przedmiocie szkolnym.
Cele i zadania placówki
Chcemy spowodować aktywizowanie prawidłowego rozwoju psychofizycznego, kreować twórczą, aktywną postawę dzieci i młodzieży z rodzin zagrożonych alkoholizmem i narkomanią, a w większości biednych, żyjących w warunkach podwyższonego ryzyka. Chcemy ich nauczyć odrzucać aspołeczne zachowanie i stosować asertywność. Zajęcia stymulacyjno-terapeutyczne są dla wychowanków okazją do nabierania pewności siebie i harmonii z innymi, mobilizacji do pokonywania trudności, sprawdzania się w trudnych sytuacjach, odróżniania dobra od zła, radzenia sobie ze stresem, stworzenia sobie pozytywnego poglądu na świat opartego na Bożym prawie. Przede wszystkim chcemy zapewnić tym dzieciom drugi, a czasem pierwszy dom, w którym wiedzą, że są kochane i potrzebne, gdzie mogą ciekawie i pożytecznie spędzić wolny czas.
W oratorium toczy się walka między wartościami, jakie chcemy przekazać swoim wychowankom, a tymi, które dzieci wyniosły ze swego środowiska. Jedne niszczą drugie. Jednak ta walka jest dla dzieci szansą na wygraną. Jeśli niewielka część dzieci wybierze te pozytywne wartości, to nasza walka ma sens. Walczy się o młodzież, która ma być nadzieją przyszłości, bo „taka będzie przyszłość narodu, jakie dziś wychowanie młodzieży” - powiedział ks. Bronisław Markiewicz.
Wszystko to jednak byłoby niemożliwe bez pomocy sponsorów, ludzi dobrej woli i otwartego serca. W bieżącym roku chcemy poszerzyć bazę lokalową dla dzieci, planujemy adaptację pomieszczeń i remont budynku. Chcemy też doposażyć bazę dydaktyczną o nowe komputery i urządzenia ułatwiające naukę. Stąd nieustanna prośba do wszystkich ludzi, którzy rozumieją i akceptują nasze działania.
Od początku powstania do dziś liczba dzieci zapisanych do oratorium wzrosła znacząco. Znamienne jest to w dzisiejszych trudnych czasach i wskazuje na rozpaczliwe poszukiwanie zmiany. Młodzież zagrożona często zostaje wciągnięta w spiralę negatywnych zachowań, odrzucenia przez społeczeństwo i brak przyszłości. Niska samoocena i poczucie bezwartościowości prowadzą do braku nadziei. Tacy ludzie powinni być otoczeni szczególną troską ze strony nauczycieli i terapeutów. Od początku istnienia oratorium ponad 1500 dzieci i młodzieży objęliśmy oddziaływaniem wychowawczym. Dzięki współpracy z Bankiem Żywności wychowankom i ich rodzinom przekazano ok. 13 ton produktów. Prawie tysiąc dzieci otrzymało odzież. 750 rodzinom udzielono pomocy prawnej i pedagogiczno-psychologicznej.
Zwracamy się z prośbą o przekazanie 1% z podatku na rzecz Oratorium im. bł. ks. Bronisława Markiewicza.
Pomożesz dzieciom, które twojej pomocy, twojego serca oczekują.
Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, w kalendarzu
liturgicznym Kościoła zajmuje miejsce specjalne, skoro jego wspomnienie
Kościół obchodzi w sposób uroczysty. Miesiąc marzec jest w sposób
szczególny poświęcony św. Józefowi. Jego święto obchodzimy 19 marca
jako uroczystość. Bardzo pięknie wyrażają prawdę o św. Józefie niektóre
pieśni: "Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za Opiekuna. Niechaj
się niczego nie boi, gdy św. Józef przy nim stoi Patronem...".
Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał".
Św. Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Pomimo tego, że pochodził
z takiego rodu, zarabiał na życie trudniąc się obróbką drewna. Mieszkał
zapewne w Nazarecie. Nie był on według ciała ojcem Jezusa Chrystusa.
Był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Zaręczony
z Maryją stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas
dyskretnie się usunąć, ale po nadprzyrodzonej interwencji wziął do
siebie Maryję, a potem jako prawdziwy Cień Najwyższego pokornie asystował
w wielkich tajemnicach. Chociaż Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo,
to jednak według otoczenia św. Józef był uważany za Jego ojca. On
to kierował w drodze do Betlejem, nadawał Dzieciątku imię, przedstawiał
Je w świątyni jerozolimskiej i uciekając do Egiptu ocalił przed prześladowaniem
króla Heroda. Widzimy jeszcze św. Józefa w czasie pielgrzymki z dwunastoletnim
Jezusem do Jerozolimy na święto Paschy. Potem już się w Ewangelii
nie pojawia. Niektórzy sądzą, że wkrótce potem zakończył życie w
obecności Pana Jezusa i Najświętszej Maryi, na Ich rękach i miał
uroczysty pogrzeb, bo w ich obecności. Może dlatego św. Józef jest
uważany za szczególnego patrona dobrej śmierci.
Św. Józef był rzemieślnikiem, być może cieślą, co oznacza
hebrajski wyraz charasz. Zajmował się pracą w drewnie, w metalu,
w kamieniu. Wykonywał zatem narzędzie codziennego użytku, konieczne
również w gospodarce rolnej. Jest rzeczą uderzającą, że w wydarzeniach
z dziecięcych lat Pana Jezusa, św. Józef odgrywa znaczącą rolę. Jemu
anioł wyjaśnia tajemnice wcielenia Syna Bożego, jemu poleca ucieczkę
i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda.
Na obrazach widzimy zwykle św. Józefa jako starca, by
w ten sposób podkreślić prawdę o dziewiczym poczęciu Pana Jezusa.
W rzeczywistości jednak św. Józef był młodzieńcem w pełni urody i
sił. Pisarze podkreślają, że do tak wielkiej godności, opiekuna Pana
Jezusa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i żywiciela - głowy Najświętszej
Rodziny, powołał Pan Bóg męża o niezwykłej cnocie. Dlatego słusznie
stawiają oni św. Józefa na czele wszystkich świętych Pańskich, a
Kościół obchodzi jego doroczną pamiątkę, pomimo Wielkiego Postu,
jako uroczystość.
Szczególnym nabożeństwem do św. Józefa wyróżniała się
św. Teresa z Avila. Z wielkim zaangażowaniem szerzyła ona kult św.
Józefa słowem i pismem. Twierdziła, że o cokolwiek prosiła Pana Boga
za przyczyną św. Józefa, zawsze to otrzymała. Jego też obrała za
głównego patrona zreformowanego przez siebie zakonu karmelitańskiego.
Za swojego patrona św. Józefa obrały sobie również Siostry Wizytki.
Św. Jan Bosko, założył stowarzyszenie św. Józefa dla młodzieży rzemieślniczej.
Papież bł. Jan XXIII, który na chrzcie św. otrzymał imię Józef, do
kanonu Mszy św. (pierwsza modlitwa eucharystyczna) dołączył imię
św. Józefa. W 1961 r. tenże Papież wydał list zalecający szczególne
nabożeństwo do tegoż Orędownika.
Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy
w IV w. w pobliżu Jerozolimy w klasztorze św. Saby. Papież Sykstus
IV w 1479 r. wprowadził to święto do mszału rzymskiego i brewiarza,
a papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół. W pierwszej połowie
XIX w. przełożeni generalni 43 zakonów wystąpili do Stolicy Apostolskiej
z prośbą o ustanowienie osobnego święta Opieki Świętego Józefa nad
Kościołem Chrystusa. Papież bł. Pius IX przyczynił się do ich prośby
i w 1847 r. ustanowił to święto. Natomiast papież św. Pius X podniósł
je do rangi uroczystości. Papież Pius XII wprowadził na dzień 1 maja
wspomnienie św. Józefa Robotnika. Papież Benedykt XV w 1919 r. do
Mszy św., w której wspomina św. Józefa dołączył osobną o nim prefację.
Pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie wydał papież
Leon XIII. Wreszcie papież św. Pius X zatwierdził litanię do św.
Józefa, do odmawiania publicznego. Są sanktuaria św. Józefa. Największe
i najbardziej znane jest w Kanadzie, w Montrealu. Powstało ono w
1904 r. i posiada 61 dzwonów. Cudowna figura św. Józefa została ukoronowana
koronami papieskimi w 1955 r. Kanada, Czechy, Austria, Portugalia,
Hiszpania obrały sobie św. Józefa za patrona.
W Polsce kult św. Józefa jest bardzo żywy. Już na przełomie
XI i XII w. w Krakowie obchodzono 19 marca jego święto. W XVII i
XVIII w. nastąpił największy rozwój nabożeństwa do św. Józefa. W
1645 r. ukazały się godzinki ku czci św. Józefa. W XVII w. wybudowano
największe sanktuarium św. Józefa w Polsce, w Kaliszu. Znajduje się
tam obraz pochodzący z tegoż wieku, który w 1786 r. Prymas Polski
Władysław Aleksander Łubieński, ogłosił urzędowo za cudowny. Papież
Pius VI w 1783 r. wydał dekret zezwalający na koronacje obrazu, ale
dokonała się ona dopiero w 1796 r. W Polsce jest około 270 kościołów
ku czci św. Józefa. W 1818 r. diecezja kujawsko-kaliska obrała go
sobie za patrona, a później diecezja wrocławska i diecezja łódzka.
Powstały 4 rodziny zakonne pod wezwaniem św. Józefa. W Polsce swego
czasu imię Józef było bardzo popularne.
Ojciec Święty w adhortacji apostolskiej Redemptoris Custos
z 15 sierpnia 1989 r. ukazuje św. Józefa i jego posłannictwo w życiu
Chrystusa i Kościoła. Pisze o nim, że był powołany na opiekuna Zbawiciela,
był powiernikiem tajemnicy samego Boga, mężem sprawiedliwym i oblubieńcem
Dziewicy Maryi, był pracowity, a jego praca była wyrazem miłości.
Ojciec Święty kończy adhortację słowami: "Mąż sprawiedliwy, który
nosił w sobie całe dziedzictwo Starego Przymierza, równocześnie został
wprowadzony przez Boga w początki Przymierza Nowego i Wiecznego w
Jezusie Chrystusie. Niech nam ukazuje drogi tego zbawczego Przymierza
na progu Tysiąclecia, w którym ma trwać i dalej się rozwijać ´pełnia
czasu´ związana z niewysłowioną tajemnicą Wcielenia Słowa. Niech
św. Józef wyprasza Kościołowi i światu, każdemu z nas, błogosławieństwo
Ojca i Syna i Ducha Świętego".
Kardynał z Burkina Faso wysłał do Watykanu dokumenty, na podstawie których w wyniku zmiany daty jego urodzenia przez cały ten rok zachowa prawo do udziału w ewentualnym konklawe - podał we wtorek dziennik "Il Messaggero". Elektorami mogą być kardynałowie, którzy nie ukończyli 80 lat.
Podziel się cytatem
W ten sposób przez cały ten rok purpurat ma prawo wziąć udział w następnym konklawe, gdyby okazało się konieczne. Prawo to utraci w ostatnim dniu tego roku, gdy skończy 80 lat.
Biskupi hiszpańskiej Podkomisji Episkopatu ds. Rodziny i Obrony Życia na początku swojego orędzia z okazji Dnia Życia, przedstawiają jeden z najważniejszych znaków nadziei, który „polega na wizji życia pełnego entuzjazmu, którym można dzielić się z innymi”.
W tym sensie podkreślają, że ta pełna nadziei wizja ma wiele wspólnego ze znalezieniem sensu własnego istnienia. Pośród tego społeczeństwa zgiełku i pośpiechu, w którym zaspokojenie wszystkich pragnień przedstawiane jest jako droga do szczęścia, biskupi wskazują, że „istotne jest zachęcanie do głębokiej refleksji, która pomoże zadać sobie najbardziej podstawowe pytania: Czym jest człowiek? Jaki jest sens bólu, zła i śmierci, które mimo tak wielkiego postępu wciąż istnieją? Jaką wartość mają zwycięstwa osiągnięte za tak wysoką cenę? Co człowiek może dać społeczeństwu? Czego można się po niej spodziewać? „Co jest po tym doczesnym życiu?”
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
