Pytanie o to, jak być księdzem dzisiaj, a tym bardziej jak nim być w Kościele i w świecie jutra nurtuje wszystkich kandydatów do kapłaństwa. Im bliżej święceń kapłańskich, tym pytanie to staje się bardziej natarczywe, i chociaż mądre odpowiedzi padają z różnych stron, i nie ustają wysiłki seminaryjnych formatorów, to jednak kleryckie serca drżą na myśl o tym, że za kilka miesięcy, czy za kilka lat odpowiedzialność za dzieło ewangelizacji spadnie na barki kolejnych pokoleń neoprezbiterów. Dlatego każde spotkanie ze świadkiem, kompetentnym pracownikiem Winnicy Pańskiej jest dobrą okazją do tego, by pytanie to zadać po raz kolejny. Zabrzmiało ono na nowo zadane przez diakona Macieja Boguckiego, przedstawiciela kleryków w trakcie spotkania wspólnot seminaryjnych Metropolii Wrocławskiej z kard. Tarcisio Bertone, Sekretarzem Stanu Stolicy Apostolskiej.
Z metropolii wrocławskiej w spotkaniu uczestniczyły następujące wspólnoty: MWSD we Wrocławiu, WSD diecezji legnickiej, WSD diecezji świdnickiej, franciszkańskiego WSD „Antonianum”, WSD księży salwatorianów, wspólnoty seminaryjnej księży misjonarzy klaretynów oraz wspólnoty seminaryjnej ojców sercanów.
Zabierając głos Ksiądz Kardynał, z właściwą sobie serdecznością, przedstawił seminaryjnej młodzieży solidną receptę owocnego przeżycia czasu studiów, a w konsekwencji właściwego przygotowania się do pracy duszpasterskiej. Zebrani w auli Papieskiego Wydziału Teologicznego mieli okazję usłyszeć, jak ważne w przygotowaniu do kapłaństwa są trzy płaszczyzny: intelektualna, duchowa oraz miłości bliźniego. Szczególnym bogactwem słów Czcigodnego Gościa było to, że były one opisem własnego kleryckiego doświadczenia. Nie sposób było oprzeć się wrażeniu, że Ksiądz Kardynał, mówiąc do kleryków, czytał żywo w swojej własnej przeszłości dzieląc się osobistym świadectwem i doświadczeniem wieloletniej pracy w salezjańskim wyższym seminarium duchownym.
Przygotowanie intelektualne, zdaniem Księdza Kardynała, to przede wszystkim wykłady i lektura wartościowych książek teologicznych. Tej części świadectwa towarzyszyła natarczywa zachęta: „Nie traćcie czasu!” Z przymrużeniem oka, ale i z nutą powagi wybrzmiały słowa upomnienia, aby nawet w czasie nieformalnych spotkań przyjacielskich rozmawiać o rzeczach ważnych, o ideałach. Ze szczególną uwagą Ksiądz Kardynał odniósł się do płaszczyzny duchowej, wskazując ją jako oś kapłańskiego życia. Nie do przecenienia są godziny spędzone na osobistej modlitwie i adoracji Najświętszego Sakramentu. Jednocześnie obok modlitwy i pobożności indywidualnej nie można pominąć modlitwy i formacji liturgicznej, bez której nie można sobie wyobrazić przyszłej pracy kapłańskiej. Niewątpliwie zaskakującym tematem był poruszony przez Księdza Kardynała temat kleryckiej i kapłańskiej przyjaźni jako szczególnej formy miłości bliźniego. Przyjaźnie zawarte w seminarium, dobre koleżeńskie relacje, owocują w późniejszej pracy kapłańskiej i stanowią dobre wsparcie szczególnie w chwilach trudności i kryzysów. Ksiądz Kardynał wspomniał z ogromną sympatią swoich własnych kolegów i przyjaciół z czasów seminaryjnej formacji, podkreślając jednocześnie, że pomimo przeżytych już lat nadal dbają oni o to, aby się regularnie spotykać i podtrzymywać przyjacielskie relacje.
Spotkanie z kard. Tarcisio Bertone stało się dla seminaryjnej społeczności kluczowym wydarzeniem Roku Kapłańskiego. Proste, ale bogate w treść zachęty do właściwego wykorzystania czasu sześcioletniej formacji trafiły głęboko do serca wszystkich słuchających. Życzliwość i dobroć świadka, który sam przeżył to, do czego zachęca - to źródła szczególnej mocy słów Księdza Kardynała. Usłyszeliśmy zobowiązujące treści, swoisty program formacyjny, podany syntetycznie i domagający się odpowiedzialnego zastosowania w seminaryjnej codzienności, spotkaliśmy jednocześnie księdza, biskupa, kardynała Kościoła w roku jego złotego jubileuszu święceń kapłańskich. Szczególnie przemawiająca do młodych kandydatów do kapłaństwa była serdeczność Księdza Kardynała, świadectwo radości z pełnionej posługi, radości z kapłańskiego powołania. Ksiądz Kardynał pokazał nam wyraźnie jak ważny jest dla niego temat formacji do kapłaństwa. Swoją osobą reprezentował Ojca Świętego Benedykta XVI, wnosząc w nasze wspólnoty seminaryjne Jego pasterskie błogosławieństwo i potwierdzając zainteresowanie, z jakim Ojciec Święty duchowo towarzyszy naszym seminariom. Dla kapłanów, formatorów seminaryjnych, spotkanie z Księdzem Kardynałem było okazją do refleksji nad wiernością w realizacji kapłańskiego powołania i nad świadectwem, jakie sami dają wobec formowanych powierzonych ich opiece.
Odczytujemy czas spotkania z Księdzem Kardynałem Sekretarzem Stanu jako bardzo obfity zasiew Bożego Słowa, źródło umocnienia i potwierdzenia słuszności naszych wysiłków formacyjnych. Wróciwszy do codziennych zadań i obowiązków wspominamy radość świętowania odczuwając jednocześnie w sercach zobowiązanie, by usłyszane słowa zachęty wprowadzić w życie i umożliwić ich owocowanie.