Możliwość zwołaniu synodu metropolitalnego biskupi - abp Andrzej Dzięga, ordynariusz szczecińsko-kamieński, bp Stefan Regmunt, ordynariusz zielonogórsko-gorzowski, i Edward Dajczak, ordynariusz koszalińsko-kołobrzeski - rozważali już po raz pierwszy 21 maja ub.r. na spotkaniu metropolitalnym w Szczecinie.
W dyskusji podjęli wówczas kwestię wspólnej tożsamości Kościołów tworzących dziś metropolię szczecińsko-kamieńską, a więc na ile poszczególne diecezje, sięgając do wspólnych korzeni, potrafią z tych historycznych uwarunkowań i wydarzeń wyciągać konkretne wnioski na przyszłość. Poruszono także problem doprecyzowania poszczególnych zasad dotyczących udzielania sakramentów, kwestie związane z nauką społeczną Kościoła, współczesne wyzwania duszpasterskie, potrzebę nowych regulacji prawnych oraz konieczność ujednolicenia prawa diecezjalnego w poszczególnych diecezjach. Biskupi uznali, że najwłaściwszym forum rozwiązania niniejszych kwestii mógłby być synod metropolitalny. Powołano więc Komisję Przygotowawczą, w skład której weszli przedstawiciele duchowieństwa trzech diecezji: ks. prof. US dr hab. Kazimierz Dullak i ks. dr Krzysztof Kantowski z diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, ks. inf. dr Edmund Cybulski i ks. prof. zw. dr hab. Henryk Wejman z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz ks. dr Grzegorz Chojnacki i ks. dr Dariusz Śmierzchalski-Wachocz z diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. W związku z tym projektem zostały powołane trzy zespoły ekspertów: historyczny pod przewodnictwem ks. prof. US dr. hab. Grzegorza Wejmana, socjologiczny pod przewodnictwem ks. prof. US dr. hab. Zdzisława Kroplewskiego oraz duszpasterski pod przewodnictwem ks. dr. Grzegorza Cyrana.
Formalną decyzję o zwołaniu synodu biskupi podjęli na spotkaniu w Zielonej Górze19 listopada ub.r. W liście pasterskim z 10 stycznia br. ogłaszającym zwołanie synodu czytamy, że zamierzeniem biskupów jest, „aby synod metropolitalny podjął, wobec Boga rozważył i na przyszłość rozstrzygnął tylko najważniejsze sprawy, wspólne dla wszystkich trzech diecezji. Przede wszystkim chodzi o wspólne, duchowe dziedzictwo regionu, sięgające przecież ustanowionej w roku tysięcznym diecezji w Kołobrzegu oraz ponad tysiąc lat temu zasianego w ziemię świadectwa wiary pierwszych polskich męczenników z Międzyrzecza, a także utrwalającej wiarę chrześcijańską na Pomorzu misji św. Ottona. Ważne też jest zebranie świadectwa o posłudze Kościoła katolickiego na tych ziemiach poprzez całe dzieje tej ziemi, a szczególnie w minionych 65 latach, poczynając od przywrócenia polskich struktur duszpasterskich Kościoła katolickiego w 1945 r.
Praktycznie cała metropolia była ujęta w jedną, niezwykle rozległą strukturę duszpasterską administratury gorzowskiej aż do 1972 r., gdy kanonicznie powstały diecezje, zaś od 1992 r. współtworzymy już jedną prowincję kościelną, czyli metropolię. Również profil socjologiczny i gospodarczy diecezji ma wiele cech wspólnych. Ta wspólnota dziejów, to ważny aspekt historyczny i religijno-społeczny. W ramach synodu metropolitalnego chcemy rozpoznać i uzgodnić istotne obszary duszpasterskie, które na przyszłość będą przez nas wspólnie podejmowane i przeprowadzane. Taką potrzebę dostrzegamy m.in. w trosce o sanktuaria na naszej ziemi, o programy formacji teologicznej duchowieństwa oraz osób świeckich, w sprawach pomocy rodzinie, a także w innych obszarach. Sprawy bardziej szczegółowe będą następnie rozważane samodzielnie przez każdą z diecezji w ramach synodów diecezjalnych. W tym celu wznowiony będzie synod archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz zwołane zostaną, decyzją Księży Biskupów, synody w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej oraz koszalińsko-kołobrzeskiej”.
Odpowiadając na prośbę biskupów ordynariuszy z naszej metropolii, zaangażujmy się w wielkie dzieło I Synodu Metropolii Szczecińsko-Kamieńskiej przez modlitwę i osobiste uczestnictwo w synodzie, a przed wszystkim poddajmy się tchnieniu Ducha Świętego.