Proboszcz ks. kan. Andrzej Maleszyk, który w bieżącym roku przeżywa jubileusz 25-lecia kapłaństwa, w imieniu zgromadzonych w kościele wiernych powitał Księdza Biskupa, przedstawiając okazję do tak uroczystego spotkania. „Pragniemy, aby wizerunek Miłosierdzia Bożego został poświęcony - mówił. - Troszczymy się o naszą świątynię, odnawiamy ją, ale nowego obrazu już dawno w naszym kościele nie było. Ten obraz to dar pani Lucyny Jaksim, której serdecznie dziękuję. Klękając przed Najświętszym Sakramentem, będziemy mogli klęknąć u stóp Miłosierdzia Bożego, powierzając Bogu nasze codzienne troski”. Radosną okazją do spotkania na wspólnej modlitwie było także odnowienie przyrzeczeń małżeńskich przez rodziców Księdza Proboszcza. Ich jedyny syn, kapłan, przytaczając słowa ks. Jana Twardowskiego, mówił: „Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą… Umiejmy się cieszyć również z tymi, którzy są pośród nas. Moje serce jest przepełnione radością, bo moi rodzice żyją i razem przeżyli 50 lat. Za ten jubileusz pragnę Bogu dziękować wspólnie z obecnymi kapłanami, rodziną i parafianami, zwłaszcza z małżeństwami, które przez różne koleje życia przechodzą razem”.
Mszę św. w intencji jubilatów i rodzin pod przewodnictwem Księdza Biskupa sprawował wzruszony ks. Andrzej, dziekan dekanatu lubartowskiego ks. kan. Józef Huzar oraz pochodzący z Tarła ks. Tomasz. „Przeżywany czas pozwala nam myśleć o rodzinie jako wielkim darze dla człowieka - mówił u progu Eucharystii bp Artur Miziński. - Chcę dziękować Bogu za dar małżeństwa i rodziny Danuty i Stanisława, którzy świętują złoty jubileusz wzrastania we wzajemnej miłości oraz prosić Boga, by rodzina polska, katolicka, była Bogiem silna, by troszczyła się o wartości religijne i moralne. Niech przeżycie spotkania z Chrystusem, który przychodzi w słowie i w Komunii św., będzie dla nas umocnieniem na pielgrzymim szlaku wędrowania przez ziemię”.
Przed odnowieniem ślubów, wzruszeni jubilaci ze skupieniem wysłuchali homilii Księdza Biskupa, który zgromadzonym wiernym przybliżył ich życie. 25 stycznia 1958 r. w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Ostrowie Lubelskim, Danuta i Stanisław zawarli sakramentalny związek małżeński i zaczęli wspólne życie. Potem przyszły dla nich trudne czasy, konieczność wyjazdu za pracą na Śląsk i pobyt w Mysłowicach. Przez wiele lat pan Stanisław pracował w górnictwie, a żona podejmowała wiele prac. Od 20 lat na emeryturze, mieszkają w Lublinie. „Życie upłynęło im bardzo szybko, zostawiając na twarzy i w sercu odbite lata zmagania się z chorobą i trudnościami, ale zawsze były to lata dawania świadectwa życia chrześcijańskiego - mówił bp Miziński. - Miniony czas był ciągłym wzrastaniem obojga w miłości małżeńskiej, w odpowiedzialnym rodzicielstwie, w trosce o jednego syna. W tej rodzinie nie było przekleństwa, pijaństwa, nienawiści; panowała życzliwa atmosfera. Gorliwi w praktykach religijnych, zatroskani o Kościół, trwający na modlitwie za tych, którzy w kapłaństwie, jak ich syn, służą innym ludziom. Oto świadectwo o polskiej, katolickiej rodzinie”.
Po homilii nastąpił czas odnowienia przysięgi małżeńskiej. Państwo Maleszykowie, na znak tego, że chcą coraz doskonalej wypełniać podjęte podczas przyjmowania sakramentu małżeństwa zobowiązania, podali sobie prawe dłonie. Przewiązani stułą, łamiącym się głosem, ale stanowczo odpowiadali na pytania Księdza Biskupa. Potwierdzili, że nadal chcą coraz doskonalej miłować się, biorąc za wzór miłość Chrystusa, okazywać sobie szacunek i żyć w doskonałej wierności małżeńskiej, wspierać się w troskach i radościach w zdrowiu i chorobie, służąc sobie i modląc się za siebie do końca życia.
Dziękując za „rodziny Bogiem silne”, obecne także w parafii w Tarle, bp Artur Miziński prosił o błogosławieństwo Boże i łaski potrzebne dla tych, którzy starają się odpowiedzialnie żyć według przykazań, świadcząc w swoich środowiskach o miłości i wierze. „Gdy myślimy o takich rodzinach, jakże często inaczej wygląda współczesna rodzina. Dziś, w dobie przemian ustrojowych, pojawiło się wiele zagrożeń. Przybyło wiele modeli życia zastępczego, co niesie zagrożenie w postaci relatywizmu moralnego i osłabienia wzorców. W nowoczesnym społeczeństwie promuje się wartości ekonomiczne, bardziej docenia się tych, którzy odnieśli sukces finansowy, a zsuwa się na dalszy plan odpowiedzialnych małżonków i rodziców. Ilość problemów wzrasta, ale to tylko obraz jednej, negatywnej strony - mówił Ksiądz Biskup. - Nie wolno nam nie zauważać małżeństw i rodzin, które są zaangażowane w życie religijne, zachowujących przykazania, zakładających grupy modlitewne i apostolskie. Dla wielu ludzi rodzina jest nadal największą wartością. Mądrzy dobrze widzą, że rodzina zapewnia poczucie pokoju i szczęścia, że rodzina dobra i silna stanowi najlepszą szkołę przygotowującą młodych do życia w społeczeństwie i do zakładania własnych rodzin. Dlatego troska o zdrową rodzinę winna być ciągle podstawowym celem każdego z nas. Siła naszego narodu zależy od kondycji polskiej rodziny”.