Zofia Białas

Rocznicę odzyskania niepodległości w II RP w latach 1919 – 1936 świętowano, jako rocznicę wojskową. Zdarzyło się tylko jeden raz, 14 XI 1920 roku, czcić rocznicę niepodległości i związane to było z wręczeniem Józefowi Piłsudskiemu buławy marszałkowskiej. Od 8 XI 1926 roku święto stało się dniem wolnym od pracy, a od 1932 roku także od nauki. O jego ważności mówią ustanowione 29 X 1930 roku odznaczenia Krzyż i Medal Niepodległości dla osób czynnie zasłużonych dla niepodległej Polski.

Dzień 11 listopada 1918 roku był dniem wielkiej radości i euforii (10 listopada powrócił z Magdeburga do Warszawy Józef Piłsudski). O tej wielkiej radości i entuzjazmie pisał w swoich wspomnieniach pierwszy premier, socjalista Jędrzej Moraczewski: „ Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysnęły kordony. Nie ma ich. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne Państwo! Na zawsze. Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów w czapkach z bączkiem, będziemy sami rządzili (…). Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało (…)”

Dziś, w 101 rocznicę odzyskania niepodległości, też byliśmy pełni radości i entuzjazmu. Spotykaliśmy się na uroczystościach patriotycznych, śpiewaliśmy pieśni na Ogniskach Patriotyzmu, próbowaliśmy być razem ponad wszelkimi podziałami.

W Wieluniu, w tym świątecznym dniu, odbyła się uroczystość religijno – patriotyczna. Rozpoczęła się ona późnym popołudniem zbiórką pocztów sztandarowych, orkiestry OSP z Kurowa, kombatantów, harcerzy, delegacji związków i stowarzyszeń. W świątecznym pochodzie wszyscy zebrani przybyli do kościoła p.w. NMP w Wieluniu gdzie została odprawiona uroczysta Msza święta koncelebrowana w intencji Ojczyzny. Eucharystii przewodniczył ks. prałat Jacek Zieliński, w koncelebrze z ks. dziekanem Jarosławem Boralem, ks. seniorem Marianem Stochniałkiem i ks. Januszem Parkitnym, proboszczem parafii św. Stanisława w Wieluniu. Homilię wygłosił ks. Konrad Cygan, zwracając szczególną uwagę na wewnętrzną wolność człowieka, wolność, która prowadzi do dobrych czynów wobec bliźniego i wobec Ojczyzny, bo człowiek prawdziwie wolny jest otwarty na drugiego człowieka i jest gotów uczynić dla niego dar z siebie. Szczytem wolności, mówił kaznodzieja, jest Miłość i tylko ona zmienia świat na lepsze.

Po Mszy świętej zakończonej pieśnią „Boże coś Polskę i modlitwą w intencji Ojczyzny wszyscy udali się najpierw pod pomnik św. Jana Pawła II by złożyć wiązanki kwiatów, później pod tablicę poświęconą Józefowi Piłsudskiemu i wielunianom, którzy w latach 1919 - 1921 oddali życie w obronie wywalczonej niepodległości. Tu odbyła się część oficjalna uroczystości. Poprowadził ją dyrektor Muzeum Ziemi Wieluńskiej Jan Książek.

Uroczystość rozpoczęła się wciągnięciem biało – czerwonej flagi na maszt i odegraniem Hymnu Narodowego oraz krótkimi okolicznościowymi przemówieniami burmistrza Wielunia Pawła Okrasy i posła na Sejm RP Pawła Rychlika. Momentem szczególnym było złożenie wiązanek kwiatów pod tablicami, przy których pełnili wartę harcerze i członkowie Stowarzyszenia Historycznego „Bataliony Obrony Narodowej”.

Część oficjalną zakończyło wyprowadzenie sztandarów i wspólny polonez rozpoczęty przez dzieci z grupy uczących się tańców narodowych. Do poloneza włączyli się harcerze. Taneczny korowód doszedł na pl. Legionów gdzie harcerze rozpalili „Ognisko patriotyzmu” i rozpoczęło się wspólne śpiewanie pieśni patriotycznych.

Narodowe Święto Niepodległości, 11 listopada, w Wieluniu czci coraz więcej młodych ludzi, o czym świadczy ich obecność podczas oddawania hołdu bohaterom niepodległości, trzymanie wart przy tablicach wielunian i Józefa Piłsudskiego, składanie wiązanek kwiatów … Oni wybierają polskość!