Jak wygląda połączenie grup w praktyce?

- Grupa 22 pielgrzymuje w tym roku z nami, korzysta z konferencji, wspólnej modlitwy, jednak w ciągu dnia ma wyznaczony czas na modlitwę własną. Wtedy delikatnie się od nas odłącza, aby kontemplować Słowo Boże. My w trakcie całej pielgrzymki także kładziemy nacisk na Słowo, więc mamy wspólny fundament, na którym budujemy. Można powiedzieć, ze wzajemnie z siebie czerpiemy - mówi ks. Marek Leśniak, przewodnik grupy 21.

Pielgrzymi grupy Katedralnej powinni mieć na uwadze szczególną modlitwę o powołania kapłańskie i zakonne. Szeregi Małej Armii Pana zasila kleryk Emil, który właśnie na pielgrzymce usłyszał wezwanie Jezusa. - Już jako małemu chłopcu Pan Bóg dawał mi znaki przez piękno Liturgii. Bardzo działały na mnie Msze Święte polowe, które pokazywały mi, że Pan Bóg jest wszędzie. Jezus daje powołanym na trasie znaki, tylko tu pojawia się pytanie, jak te znaki zostaną odczytane. Pielgrzymka to dla mnie żywa obecność wrocławskiego Kościoła, publiczne wyznanie wiary wszystkich wrocławian - mówi kleryk Emil, pielgrzymujący od ośmiu lat z Pieszą Pielgrzymką Wrocławską.

Ks. Marek Leśniak troszczy się o Liturgię w trakcie Pieszej Pielgrzymki Wrocławskiej. Zaznaczył, że Duch Święty obecny jest w Liturgii od samego początku, od znaku krzyża wzywamy Jego imienia. Kapłan wskazuje także, jak ważne jest zachowanie ciszy w odpowiednich momentach Mszy Świętej:

-Cisza w Eucharystii nie powinna być niezręcznym momentem, a przestrzenią działania Ducha Świętego.

W III modlitwie eucharystycznej kapłan wypowiada słowa: "Pokornie błagamy Cię, Boże, uświęć mocą Twojego Ducha te dary, które przynieśliśmy Tobie, aby się stały Ciałem i Krwią Twojego Syna, naszego Pana, Jezusa Chrystusa". Ta prośba o uświęcenie chleba i wina to tzw. epikleza. W momencie przemienienia, Duch Święty działa w pełni swej mocy, dokonuje konsekracji darów złożonych na ołtarzu.

Nie można zapominać także o tym, aby na początku Mszy św. wzbudzić w sercu intencję, aby Duch Święty zanosił ją do Boga.

Słodki smak Karmelu

Jedną z grup pielgrzymkowych jest grupa 18 Karmelitańska prowadzona przez o. Krzysztofa Piskorza. Duchowość karmelitańska, to duchowość ewangeliczna, chrystologiczna z przepięknym akcentem Maryjnym. Do Częstochowy coraz bliżej, więc w trakcie drogi o. Krzysztof kierował do pielgrzymów takie pytania: Czy wierzę w interwencję Maryi? Czy wierzę w to, że kiedy Ona przedstawia intencje Jezusowi, to robi to, jako Matka zatroskana o swoje dzieci? No właśnie. Czy zapraszam Maryję świadomie do swojego serca i zdaję sobie sprawę z tego, kim Ona jest w historii Zbawienia? Jezus jako Syn nie chce niczego odmówić, chce spełniać prośby swojej Matki, dlatego mówi się, że najprostsza droga do Jezusa prowadzi przez serce Maryi.

- Jezus jest naszym Panem, w Jego imieniu jest nasze zbawienie, w Jego ranach nasze uzdrowienie. Maryja jest Królową Karmelu, jest naszą Matką, czy Siostrą, jak mówią Karmelici. Pragniemy wchodzić w tajemnicę Jezusa poprzez wołanie Ducha Świętego oraz towarzystwo Maryi i tym sposobem dochodzić do doświadczenia nowego serca, nowych narodzin, aby mieć serce dziecka, ufne, wołające do Boga: "Tato, Tatusiu, Abba" i ufnie zanurzające się w całej Trójcy, jak w namiocie spotkania - mówi brat Piotr Józef od Przebitych Serc Jezusa i Maryi.

Dlaczego warto przyjąć szkaplerz karmelitański?

Karmelici idą na Jasna Górę przystrojeni w najpiękniejszy płaszcz, płaszcz Maryi. Temu, kto jeszcze się w niego nie zaopatrzył, mogą pomoc słowa świadectwa brata Piotra:

- Szkaplerz to sakramentalium Kościoła, to znaczy konkretny, materialny, duchowy element, który nie jest amuletem, ale noszony z wiarą, faktycznie ma duchową wartość i pozwala nam głębiej korzystać z samych sakramentów i przeżywać tajemnicę, który wiąże się z Testamentem Jezusa z Krzyża. Kiedy Jezus przekazał Janowi Maryję, przekazał Ją każdej i każdemu z nas. Warto uświadomić sobie, że Jezus dał mi Maryję za matkę, a Ona mnie przyjęła jako swoje dziecko.