W Wielkim Poście w kościołach, kaplicach, często ulicami miast ludzie przemierzają odcinek drogi znaczony czternastoma przystankami. Jest to szczególna modlitwa - Droga Krzyżowa. Nabożeństwo nawiązuje do przejścia Jezusa Chrystusa z krzyżem ulicami Jerozolimy od pretorium Piłata na wzgórze Golgoty. Przechodząc od stacji do stacji rozważamy tajemnicę Pańskiej Męki. Czternaście stacji przypomina o szczególnych zdarzeniach, które zaistniały na trasie cierpienia naszego Zbawiciela.
Nabożeństwo nawiązuje do kilku wieków chrześcijaństwa. Wyznawcy Chrystusa otaczali czcią miejsca święte przypominające sąd i wyrok dokonany na Jezusie Chrystusie.
W średniowieczu w sposób szczególny eksponowano Mękę Pańską w modlitwach, pieśniach, ikonografii i procesjach pokutnych. Można mówić wręcz o „pasyjnej duchowości”. W tym czasie w Europie rozwija się też kult Jesusa cierpiącego przez nabożeństwo Drogi Krzyżowej.
Idąc krzyżową drogą Zbawiciela współczujemy umęczonemu Jezusowi. Ogromną łaską jest pragnienie uczestniczenia w Jego cierpieniach. Jest to łaska trudna. Jeśli ją podejmiemy doświadczamy miłości Jezusa. Droga Krzyżowa pokazuje, że cierpienie związane jest z miłością. Cierpienie Jezusa udoskonala naszą ludzką miłość. Poprzez to staje się ona bardziej bezinteresowna.
Idąc modlitewnie Drogą Krzyżową uczymy się naśladować Zbawiciela. Skłania też do przypatrzenia się własnemu życiu. Jest to swoista rewizja życia. Treść poszczególnych stacji jest zaproszeniem skierowanym do człowieka, by współpracować z Bożą łaską.
Rozważanie Męki Pańskiej jest szansą nawrócenia i maszerowania drogami naszego życia - zawsze ku Bogu.
Droga Krzyżowa niech będzie nam bliska nie tylko w Wielkim Poście. Możemy rozważać ją w całości bądź w rozważaniu jednej lub kilku stacji.
W miłości Jezus nie da się prześcignąć. To On na swoje barki bierze nasze trudności, by było nam lżej zmierzać przez życie do nieba.
Na Drodze Krzyżowej spotykamy też Maryję - Jego i naszą Matkę. Mówimy o niej Matka Bolejąca. Ona nas uczy podążania za Panem Jezusem.
Droga Krzyżowa nie jest łatwa, lecz nie zbaczajmy z niej. Jest to wyjątkowa modlitwa. Jeśli nie doświadczymy, w jakiejś mierze cierpień Pana Jezusa, to nie będziemy umieli odczytać Jego miłości. Nie nauczymy się też odczytywać znaków Jego Zmartwychwstania w naszym życiu.
Fresk Fra Angelico przedstawiający św. Benedykta z Nursji
Św. Benedykt z Nursji, jak przypomniał Benedykt XVI, jest zasadniczym
punktem odniesienia dla jedności Europy
Żył 67 lat. Należy do świętych o ogromnej popularności. Został ogłoszony patronem Europy, ponieważ dobrze przysłużył się nie tylko chrześcijaństwu, ale też szeroko rozumianej kulturze
Świat chrześcijański po śmierci Jana Pawła II z pewnym napięciem oczekiwał decyzji nowego Papieża odnośnie do wyboru swego imienia. Niektórzy spodziewali się, że kard. Joseph Ratzinger, podobnie jak jego poprzednik, nawiąże do tradycji św. Jana i św. Pawła. Okazało się, że nowy Namiestnik Chrystusowy nawiązał do odleglejszej tradycji, która – wbrew pozorom – okazała się szalenie bliska Europie.
Ks. prał. Piotr Śliwka po odebraniu Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski z rąk ministra Andrzeja Dery w Belwederze.
Niektóre życiorysy są jak drogowskazy – ciche, ale wyraźne, wskazujące kierunek, w którym warto iść. Wśród takich postaci jest ks. prałat Piotr Śliwka – kapłan, który nie tylko głosił Ewangelię, ale w czasach próby żył nią odważnie i konkretnie. Jego długoletnia, ofiarna służba Kościołowi i Ojczyźnie została właśnie doceniona jednym z najwyższych odznaczeń państwowych.
W czwartek 10 lipca br. w Belwederze odbyła się uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych nadanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W imieniu Głowy Państwa aktu dekoracji dokonał minister Andrzej Dera, Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP. Wśród odznaczonych znalazł się kapłan diecezji świdnickiej – ksiądz prałat Piotr Śliwka, który za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych oraz za osiągnięcia w pracy duszpasterskiej, społecznej i organizacyjnej został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Leona XIV mieszkańcy i turyści przywitali w Castel Gandolfo 6 lipca
Na dwa dni przed Mszą Świętą, której przewodniczyć będzie Papież w parafii św. Tomasza z Villanueva, ks. Tadeusz Rozmus, salezjanin i proboszcz świątyni, podkreśla duchowe i wspólnotowe zaangażowanie wiernych. „Za każdym razem, gdy Papież tu przyjeżdża, miasto zmienia się w miejsce świętowania” – mówi ksiądz proboszcz.
W centrum Castel Gandolfo znajduje się papieska parafia pod wezwaniem św. Tomasza z Villanueva, której patronem jest hiszpański augustianin. W czasie, gdy w miasteczku przebywa podczas letniego wypoczynku Papież Leon XIV, miejsc to staje się platformą spotkania, wiary i służby.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
