Miejscowość Gnojono, położona w gminie Chmielnik, o bogatej przeszłości historycznej, wielu intryguje swoją nazwą. Rozumie to doskonale także proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela - ks. Józef Knap - i ciekawym wyjaśnia: „Kiedy z obcymi rozmawiałem o Gnojnie, niejednokrotnie spotykałem się ze zdziwieniem, uśmieszkiem lub dopowiedzeniem «za przeproszeniem». Niektórzy proponowali nawet: «a może by zmienić nazwę miejscowości, bo to trochę brzydka nazwa». Tymczasem Gnojono pochodzi prawdopodobnie od nazwiska hrabiego Gnojeńskiego. A gdyby nawet kojarzyć w sensie dosłownym, to i tak w dobie promocji ekologii mogłaby się ta nazwa stać źródłem chluby i rozwoju całego regionu, a nie upokorzenia. Stosowanie sztucznych nawozów jest może bardziej wygodne i czyste, ale i szkodliwe, a nawet zabójcze. Współczesne reklamy pokazują piękne opakowania, nie troszcząc się o zawartość. My chcemy dbać o istotne wartości, promować naturę i historyczne dziedzictwo. Sami mieszkańcy Gnojna są przywiązani do nazwy swojej miejscowości” - wyjaśnia Ksiądz Proboszcz, który do parafii przybył w 2000 r.
Wraz z psem o imieniu Jubilatek, 4-letnim maluchem, Ksiądz Proboszcz przywiózł też nowy pomysł. Przekonany o konieczności informowania o bieżących sprawach parafian, podjął decyzję o wydawaniu gazetki parafialnej Jubilatek. W Jubilatku od początku było dużo ciekawostek. Krótkie, mądre opowiadanie, często rebusy, humor, rejestr bieżących wydarzeń z życia parafii, intencje Mszy św. czy sprawozdania z przeprowadzonych zbiórek i prac przy kościele. Cotygodniowa praca nad gazetką nie jest łatwa, ale nowego Proboszcza nie zniechęciły trudne warunki lokalowe ani skromne fundusze. Gazetka wychodzi co tydzień - i to bezpłatnie. Rozchodzi się w ok. 500 egzemplarzach. Ksiądz Proboszcz ma nadzieję, że dzięki temu integruje bardziej parafian.
W inicjatywy duszpasterskie angażują się również świeccy. Scholę młodzieżową prowadzi małżeństwo: Aneta i Sebastian Kicińscy. Schola śpiewa niemal w każdą niedzielę. W trosce o najuboższych z inicjatywy parafialnej przed Świętami przygotowano paczki z najpotrzebniejszymi artykułami. Roznosiła je młodzież z grupy biblijno-liturgicznej. W parafii działa 12 kół różańcowych. Parafianie uczestniczą w nabożeństwach fatimskich, prowadzonych każdego 13. dnia miesiąca od maja do października. Mimo późnej pory i często długiej drogi do kościoła, przychodzi na nie wielu parafian - opowiada Ksiądz Proboszcz.
Od kilku lat, w okresie Bożego Narodzenia w kościele wystawione są jasełka oraz organizowany jest koncert kolęd. Księdza Proboszcza cieszy, że parafianie dbają o świątynię i regularnie, solidnie porządkują kościół w każdą sobotę. Parafia zaangażowała się też w coroczną zbiórkę płodów rolnych na potrzeby Seminarium. W ubiegłym roku w parafii zebrano ponad 6 ton płodów rolnych i ponad 700 zł. Na apel Księdza Proboszcza odpowiedziało ponad 50 gospodarzy z 15 miejscowości należących do parafii.
Proboszczowi pomaga ks. Michał Wojda, pracujący tu od 2003 r. Uczy religii młodzież i dzieci w Szkole Podstawowej i Gimnazjum w Gnojnie. Ale to zaledwie część jego obowiązków. Pod okiem ks. Wojdy 40 młodych przygotowuje się do sakramentu bierzmowania. W przygotowanie młodych włączyli się też rodzice kandydatów. Ks. Wojda prowadzi także grupę ok. 20 ministrantów i jest opiekunem grupy biblijno-liturgicznej. W każdy piątek wieczorem na plebanii odbywają się spotkania młodzieży. Przychodzi ok. 10 młodych. „Podczas spotkań korzystam z doświadczeń Ruchu Światło-Życie, z którym byłem związany w młodości. Rozpoczynamy modlitwą. Potem rozmawiamy o różnych problemach dotyczących młodzieży” - opowiada ks. Wojda.
Kościół parafialny posiada wielką zabytkową wartość. Pierwotna świątynia powstała na wzgórzu już w XII w. Parafię erygowano w 1326 r. Kościół został przebudowany w XVII w. Świątynia ma piękny, barokowy wystrój z ornamentami rokokowymi. W kościele znajdują się ołtarze z obrazami: Matki Bożej Pocieszenia oraz Matki Bożej Różańcowej z XVIII w. W niektórych źródłach kościół figuruje jako sanktuarium Matki Bożej Różańcowej. Za tym faktem przemawiają nie tylko zapiski źródłowe, ale też liczne wota wokół obrazu.
Małymi krokami w parafii sporo udało się zrobić. Parafianie niejednokrotnie pomagali i pomagają w pracach przykościelnych i budowie plebanii. Na początku ogrodzono cmentarze, a do jednego doprowadzono wodę. Wytynkowano i pomalowano z dwóch stron kościół z zewnątrz. Zadbano o jego oświetlenie. Teraz również w nocy widoczna jest piękna bryła świątyni. Konieczna też była wymiana części więźby dachowej nad prezbiterium. Odnowiono zabytkową kaplicę przedpogrzebową. W zakrystii i kaplicy wprawiono nowe drzwi dębowe. W kościele zainstalowano alarm.
Za budynkiem starej plebanii od kilku lat trwa budowa nowej. Mury już przykryto. Proboszcz pilnuje, aby wszystko było zrobione jak należy. Sam też brał w ręce łopatę i pracował przy budowie. Dom parafialny ma przecież służyć też przyszłym pokoleniom. W nowym budynku mają się też mieścić klub-kawiarnia z biblioteką i internetem dla wszystkich młodych. Planów na najbliższą przyszłość nie brakuje. Pilną potrzebą jest wymiana stropu nad nawą główną. W dalszym etapie konieczny będzie remont wieży kościelnej, wykonanie wokół kościoła ogrodzenia wraz ze schodami. Projekt jest już gotowy.
Od 1965 r z parafią Gnojno związane są także siostry sercanki, pracujące w tutejszym Domu Pomocy Społecznej. Obecnie w Domu pracuje 5 sióstr. Oprócz opieki nad pensjonariuszami DPS, siostry mają jeszcze inne obowiązki, m.in. dbają o bieliznę kielichową. Jedna z sióstr katechizuje dzieci, a ponadto pięknie haftuje. Spod jej rąk wyszedł już m.in. ornat, sztandar pogrzebowy oraz sztandar dla szkoły w Gnojnie. Siostra próbuje z dużym powodzeniem uczyć tego misternego i trudnego zajęcia niektórych parafian.