Trzy korony św. Maksymiliana

Ks. Waldemar Kulbat

Bądź na bieżąco!

12 sierpnia br. w monumentalnym kościele-sanktuarium pw. św. Maksymiliana Kolbego w Pabianicach odbyły się uroczystości upamiętniające ofiarę Męczennika, który w dobrowolnej ofierze oddał życie za skazanego na śmierć człowieka - Franciszka Gajowniczka.

Uroczystościom przewodniczył ks. abp Janusz Bolonek - nuncjusz apostolski w Urugwaju. Uczestniczyli zaproszeni kapłani: o. dr Janusz Balbus CM, profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu, ks. Ireneusz Trzeszczak SDB, proboszcz z Bydgoszczy, ks. prał. Jan Szuba, proboszcz parafii św. Mateusza w Pabianicach, ks. kan. Jan Witczak, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Pabianicach, o. Marek Ristau CM, proboszcz parafii Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Pabianicach, ks. kan. Stanisław Bracha, proboszcz parafii w Ksawerowie, ks. kan. Stanisław Przybyłowski, proboszcz parafii w Górce Pabianickiej, ks. kan. Grzegorz Jędraszek, proboszcz parafii Matki Bożej Jasnogórskiej w Łodzi, ks. Andrzej Chycki, obecnie proboszcz parafii w Rogowie, ks. Jerzy Rzepkowski, proboszcz parafii Trójcy Przenajświętszej w Pabianicach oraz kapłani miejscowej parafii.

Ksiądz Arcybiskup celebrując uroczystą Mszę św. wobec licznie zgromadzonych wiernych, wygłosił homilię o życiu i świadectwie Męczennika z Oświęcimia. "W mojej 30-letniej pracy w służbie Stolicy Apostolskiej nie było kraju czy miasta, gdzie by ludzie nie mówili mi o naszym wielkim Rodaku, podnosząc jego rozmach w pracy apostolskiej i ofiarę życia w miłości" - mówił Ksiądz Arcybiskup. "W bieżącym roku - pierwszym roku nowego wieku i trzeciego tysiąclecia obchodzimy 60. rocznicę śmierci św. Maksymiliana - tę rocznicę świętujemy jako odblask chwały wiecznej. Jest to święto radości i pokoju, jakiego zażywają święci uczestnicząc w pełni w życiu samego Boga".

Ksiądz Arcybiskup podkreślił, że do ogromnej rzeszy czcicieli św. Maksymiliana w Polsce i na świecie należy wspólnota pabianiczan, dumnych ze swego Rodaka, który w tym mieście przeżył swoje lata chłopięce. W kościele św. Mateusza mały Rajmund doznał niezwykłego przeżycia: wizji Matki Bożej trzymającej dwie korony, białą i czerwoną. Maksymilian przyjął obie korony, białą - symbolizującą niepodzielne poświęcenie swojego życia Bogu oraz czerwoną - symbol męczeństwa.

Po trzydziestu latach świętość życia Maksymiliana została uznana przez Kościół: papież Paweł VI 17 października 1971 r. zaliczył go do grona błogosławionych, natomiast Jan Paweł II podczas kanonizacji 10 października 1982 r. ogłosił go świętym męczennikiem miłości. " Tak więc na Wzgórzu Watykańskim Maksymilian Kolbe otrzymał trzecią koronę: złotą koronę świętości". Ksiądz Arcybiskup następnie nawiązując do symboliki trzech koron, przedstawił życie i działalność św. Maksymiliana będące doskonałą realizacją rad ewangelicznych: dziewictwa, ubóstwa i posłuszeństwa. Podkreślił niezwykły wymiar apostolatu maryjnego - założenie Rycerstwa Niepokalanej, działalność wydawniczą (Rycerz Niepokalanej i Mały Dziennik), Niepokalanów polski i japoński. Męczeńska śmierć w bunkrze głodowym po dwóch tygodniach niejedzenia i niepicia 14 sierpnia 1941 r. w wigilię święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny była świadectwem największej miłości Boga i bliźniego. "Tym bohaterskim czynem ukoronował wszystkie dokonania swojego życia, całkowicie oddanego Bogu i Jego sprawie. Teraz jest naszym orędownikiem i opiekunem w Królestwie miłości bez końca" - mówił Ksiądz Arcybiskup. Św. Maksymilian ukazuje nam wzór postępowania, tak bardzo potrzebny zwłaszcza młodzieży w obliczu istniejących zagrożeń. Szerzące się narkomania, alkoholizm, pornografia, gloryfikacja przemocy przyczyniają się do moralnego i duchowego okaleczenia wielu młodych ludzi. "Wszyscy, absolutnie wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w imię Trójjedynego Boga, wszyscy bez wyjątku jesteśmy wezwani do świętości. Święty Trzech Koron wskazuje nam stale tę właśnie drogę i oręduje za nami. Toteż jego wstawiennictwu i opiece polecam wszystkich parafian kolbiańskich, wszystkich mieszkańców Pabianic i całej Polski. Trwajmy wiernie przy naszej wierze katolickiej. Pielęgnujmy nasze najlepsze tradycje religijne i zalety narodowe. Tylko wtedy będziemy narodem świętym, zjednoczonym w braterskiej miłości, moralnie zdrowym i silnym" - zakończył Ksiądz Arcybiskup. Procesja eucharystyczna wokół kościoła, śpiew Ciebie, Boga, wychwalamy oraz błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem były ostatnimi akcentami uroczystości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy Prymas Glemp wiedział, że ks. Popiełuszko miał być uwięziony w bunkrze w Kazuniu?

2025-11-03 11:28

Milena Kindziuk

[ TEMATY ]

bł. ks. Jerzy Popiełuszko

41. rocznicę pogrzebu ks. Jerzego Popiełuszk

prymas Polski Józef Glemp

Wikimedia (domena publiczna)

Przy okazji 41. rocznicy pogrzebu ks. Jerzego Popiełuszki (3 listopada) w przestrzeni medialnej pojawiły się informacje, że „prymas Polski Józef Glemp co roku przyjeżdżał do Kazunia i odwiedzał bunkier, w którym zginął ks. Popiełuszko”, ale „ukrywał ten fakt przed opinią publiczną”. Jaka jest prawda na ten temat?

W pogrzebie ks. Jerzego 3 listopada 1984 roku uczestniczyłam z rodziną jako mała dziewczynka. Trzymając mamę za rękę, stałam w tłumie na placu przed kościołem św. Stanisława Kostki w Warszawie i ze zdumieniem obserwowałam ludzi znajdujących się na drzewach oraz na dachach pobliskich domów, a także na balkonach mieszkań. O jedenastej, przy akompaniamencie dzwonów, stanął na balkonie prymas Polski, kard. Józef Glemp jako główny celebrans. Obok niego sześciu biskupów z jednej strony i sześciu księży z drugiej.

CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

Ks. Leon Ulatowski

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.

CZYTAJ DALEJ

Przewodniczący episkopatu Turcji przed wizytą papieża: miejmy nadzieję na miłą niespodziankę

2025-11-03 15:17

ts
/KAI

PAP

Papież Leon XIV

Przewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich Turcji abp Martin Kmetec ma nadzieję, że zbliżająca się wizyta papieża umocni mniejszość chrześcijańską w tym kraju. W ramach wizyty w dniach 27-30 listopada Leon XIV spotka się w Ankarze z prezydentem Recepem Tayyipem Erdoğanem oraz z czołowymi osobistościami świata polityki i społeczeństwa. W wywiadzie dla agencji prasowej SIR abp Kmetec powiedział, że oczekuje, iż spotkania papieża z tureckim światem polityki, dadzą „pozytywny sygnał otwartości na katolicyzm i obecność Kościoła katolickiego w kraju, a także na chrześcijan w ogóle”.

Głównym motywem wizyty papieża w Turcji są obchody 1700. rocznicy Soboru Nicejskiego, na którym sformułowano fundamenty wyznania wiary, wciąż obowiązującego dla wszystkich Kościołów i wyznań chrześcijańskich, a także spotkanie z Kościołami wschodnimi oraz z honorowym zwierzchnikiem prawosławia, patriarchą Konstantynopola Bartłomiejem. Zarówno jego historycznie ważna siedziba Fanar w dzisiejszym Stambule, jak miejsce Soboru Nicejskiego, obecny Iznik, znajdują się w Turcji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama