Reklama

Święta i uroczystości

Ewangelia wierszem opowiedziana

[ TEMATY ]

Rok Wiary

Chrystus Król

TOMASZ LEWANDOWSKI

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jezus Chrystus - Król Wszechświata

W «Roku Wiary»,
gdy Kościół wraz ze swymi Pasterzami
otwiera nam szeroko «Porta Fidei»,
stajemy razem we Wspólnocie Boga-Człowieka,
by się spotkać, ze sobą rozmawiać,
rozważać Słowo Boga i wyrażać Je
w postaci Człowieka, którym staje się każdy z nas
i dojrzewa do Jego pełni.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ta postać to miara Boga,
który będąc odwiecznym Słowem Ojca,
z Niego zrodzony i wspólnej istoty,
uniżył samego siebie stając się człowiekiem,
lecz przez to samo Wcielenie wywyższając
naszą ludzką naturę w hipostazie Boga-Człowieka
na szczyty naszego powołania
w świętości istnienia.

Tu roztacza się przed nami szeroka perspektywa
naszego ziemskiego życia i wzrastania na wzór samego Boga,
który nam przewodzi na drogach zbawienia,
wyprzedza je i układa w odwiecznej Opatrzności
tak, że służą wciąż naszemu i wspólnemu dobru,
stając się drogami «Króla, nie z tego świata»,
świata ślepego na «znaki Bożej łaski» i cuda stworzenia
i obojętnego na Jego wezwanie do nawrócenia.

Wciąż staje nam w gardle pytanie Piłata:
«Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»
Pytamy, lecz odpowiedzi już słuchać nie chcemy,
zagubieni gdzieś w tłumie ludzkich istnień
i spraw rozpoczętych, a wciąż niedokończonych,
zabiegani, zatroskani najbardziej o siebie,
żeby przeżyć z dnia na dzień;
tak żyjemy bez celu, bez sensu… i po co?

Gdy więc w końcu nas zapyta: «Czy to, o czym myślę,
co ludzkim, nieudolnym słowem wyrażam,
ma źródło we mnie, a może ktoś mi o Nim powiedział?
bez namysłu zbywam Go obojętnym stwierdzeniem,
że to nie moja sprawa, bo ja nie z tej samej gliny,
nietutejszy, więc mi nie zależy,
że w hałasie ludzkich okrzyków znów przepadnie
kolejna racja stanu broniąca niewinnego życia.

Reklama

Tak się w tej negacji własnego istnienia zapalam,
że już nie słyszę, jak mówi do mnie - współczesnego Piłata,
Prokuratora, który od każdej ludzkiej sprawy
gotów jest umyć zbrukane niewinną krwią ręce,
że «Królestwo Jego nie jest z tego świata»,
bo inaczej - My - Jego słudzy bilibyśmy się o Niego,
aby nie został wydany na pastwę niegodziwych ludzi,
oskarżycieli, prześmiewców i prześladowców.

Dla nich, dla nas i dla mnie jest jedna droga,
to droga nawrócenia, przed którą wciąż na nowo staję,
by wreszcie po latach zmagania ze sobą, z własną słabością i nieudolnością,
odnaleźć Boga w prawdzie Jego istnienia,
a siebie z Nim w jednym dziele: dawania «świadectwa o prawdzie»,
przepowiadania Ewangelii w entuzjazmie wiary,
że «On - Jezus Chrystus - jest Królem i Panem całego Wszechświata»,
a Ja z Nim w Jego Królestwie. Amen.

2012-11-23 12:27

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chrystus Król i Jego królestwo

Kończy się kolejny rok liturgiczny. Zamykamy go uroczystością Chrystusa Króla. U kresu roku Kościół uwydatnia nam szczególny – dziś może mniej czytelny – tytuł Chrystusa, mianowicie tytuł króla. Tytuł ten już prawie dzisiaj nie funkcjonuje. Jeśli gdzieś jeszcze są królowie, to nie odgrywają już większej roli. Nie mają większego wpływu na bieg życia społeczeństw i narodów. Gdy jednak mówimy o królach, którzy byli w historii, kojarzą się nam oni z określonym terytorium, rycerstwem, poddanymi, zamkami, fortecami, koroną, berłem, podbojami itp. Dlaczego zatem przypisujemy ten tytuł Chrystusowi; jakim królem jest Chrystus, gdzie jest Jego królestwo? Jakimi prawami się rządzi, którędy przebiegają jego granice? Najpierw, zauważmy, że Chrystus rzeczywiście nazwał się królem. Na pytanie Piłata: „A więc jesteś królem?” – odpowiedział: „Tak, jestem królem” (J 18,37). Jednakże Chrystus od razu wyjaśnił, jakim jest królem i jakie jest Jego królestwo: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie był wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd (…). Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18,36-37). Z wypowiedzi Chrystusa wynika, iż Jego królestwo jest zupełnie inne od tych, które ustanawiali ludzie, o które walczyli, za które ginęli i które niszczyli. Królestwo Chrystusa jest królestwem szczególnym, niemającym podobnego wśród królestw tego świata. Na podstawie tekstów biblijnych przybliżmy sobie jego tajemnicę. Z Pisma Świętego wynika, że królestwo założone przez Chrystusa ma charakter nadprzyrodzony, nie pochodzi z tego świata, chociaż urzeczywistnia się w tym świecie. Jest królestwem prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju. Królestwo to urzeczywistnia się w dwóch wymiarach: w płaszczyźnie indywidualnej i społecznej.

CZYTAJ DALEJ

Wniebowstąpienie Pańskie

Niedziela podlaska 21/2001

[ TEMATY ]

wniebowstąpienie

Monika Książek

Czterdzieści dni po Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa Kościół katolicki świętuje uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jest to pamiątka triumfalnego powrotu Pana Jezusa do nieba, skąd przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia przyjmując naturę ludzką.

Św. Łukasz pozostawił w Dziejach Apostolskich następującą relację o tym wydarzeniu: "Po tych słowach [Pan Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ´Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba´. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej" (Dz 1, 9-12). Na podstawie tego fragmentu wiemy dokładnie, że miejscem Wniebowstąpienia Chrystusa była Góra Oliwna. Właśnie na tej samej górze rozpoczęła się wcześniej męka Pana Jezusa. Wtedy Chrystus cierpiał i przygotowywał się do śmierci na krzyżu, teraz okazał swoją chwałę jako Bóg. Na miejscu Wniebowstąpienia w 378 r. wybudowano kościół z otwartym dachem, aby upamiętnić unoszenie się Chrystusa do nieba. W 1530 r. kościół ten został zamieniony na meczet muzułmański i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Mahometanie jednak pozwalają katolikom w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego na odprawienie tam Mszy św.

CZYTAJ DALEJ

Weigel o 1. pielgrzymce Jana Pawła II do Polski: 9 dni, które popchnęły XX w. na nowe tory

2024-05-13 18:50

[ TEMATY ]

George Weigel

Ks. Tomasz Podlewski

Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski w czerwcu 1979 r. to było 9 dni, które popchnęły XX w. na nowe tory - mówił w poniedziałek biograf Jana Pawła II George Weigel. Dodał, że była to rewolucja sumienia, która zapoczątkowała rewolucję polityczną.

Weigel, który napisał m.in. biografię polskiego papieża zatytułowaną "Świadek nadziei", wziął w poniedziałek udział w dyskusji w Centralnym Przystanku Historia im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Warszawie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję