Reklama

Uroczystości poświęcenia kościoła w Wierzbicy

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wierzbica to mała miejscowość leżąca przy granicy z Ukrainą. Bogatą, ponad 600-letnią historię tej miejscowości wzbogaciło kolejne wydarzenie.
16 maja odbyło się poświęcenie przez bp. Mariusza Leszczyńskiego kościoła filialnego pw. św. Andrzeja Boboli.
Świątynia ta powstała na przełomie 2002/2003 r. dzięki staraniom byłego proboszcza parafii Machnów Nowy ks. Andrzeja Wysokińskiego, który podjął inicjatywę budowy kościoła w tej miejscowości - dawnym pegeerze.
Należy wspomnieć, że pierwszym, który podjął starania o utworzenie stałego punktu sakralnego w Wierzbicy był ks. Stanisław Dec. Zabiegał on o to aż u władz centralnych w Warszawie, gdzie po wielkich wysiłkach w 1982 r. uzyskał pozwolenie na sakralne użytkowanie kaplicy grobowej Lityńskich.
Przed głównymi uroczystościami odbyło się poświęcenie krzyża przydrożnego upamiętniającego nawiedzenie parafii Machnów Nowy przez obraz Matki Bożej Częstochowskiej. To godne podkreślenia wydarzenie zasługuje na uwagę, gdyż jest to pierwszy krzyż przydrożny w tej miejscowości postawiony po 1945 r.
Do powstania obecnej świątyni wielce przyczynili się mieszkańcy Wierzbicy. To godne podkreślenia, szczególnie teraz, gdy w miejscowości przeważają bezrobotni i emeryci. „Nie żałowali oni grosza. To dzięki nim - ubogim materialnie, ale bogatym duchowo, powstała ta świątynia. Jest ona dziełem rąk mieszkańców tej małej miejscowości” - powiedział w dniu poświęcenia proboszcz ks. Stanisław Gorczyński. Podkreślał to także Ksiądz Biskup. Powiedział m.in.: „Ta wasza świątynia to piękny przykład wielkiego poświęcenia. Często niektórzy z was oddawali ostatnio grosz, aby ona powstała. Wielu z was ciężko pracowało przy jej budowie. Jestem z Was dumny. Daliście ogromne świadectwo poświęcenia, pracy i wiary”.
Poświęcenie kościoła miało bardzo uroczysty przebieg. Przybyłego na tą uroczystość bp. Mariusza Leszczyńskiego witali w imieniu mieszkańców Wierzbicy Teresa Fidut i Tadeusz Ziober, dzieci i młodzież, zaś w imieniu władz samorządowych gminy Lubycza Królewska - przewodniczący Rady Gminy Kazimierz Lorenz. Uroczystościom przewodniczył bp Mariusz Leszczyński z udziałem byłego proboszcza ks. Bogdana Ważnego.
Ponadto w uroczystościach uczestniczyli wójt gminy Lubycza Królewska Sławomir Jasiński, komendant Gminnej OSP Piotr Krzych, komendant OSP z Machnowa Nowego Tadeusz Turczanik oraz poczty sztandarowe z Lubyczy Królewskiej i Machnowa Nowego. Muzyczną oprawę uroczystości zapewnił zespół ludowy „Pogranicze” z Lubyczy Królewskiej.
Wśród licznie zgromadzonych gości byli dawni i obecni mieszkańcy Wierzbicy oraz byli proboszczowie parafii Machnów Nowy. Najważniejszy z nich to bez wątpienia ks. Andrzej. Właśnie on przyczynił się do powstania tej świątyni. Pozostawił po sobie wspaniałą pamiątkę na uświęcenie serc.
Miłym dopełnieniem uroczystości był dar Księdza Biskupa w postaci figury św. Andrzeja Boboli.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świadectwo lekarza: Wiara pomaga mi leczyć

Niedziela Ogólnopolska 34/2025, str. 28-29

[ TEMATY ]

świadectwo

medycyna

www.kolejowy.katowice.pl

Prof. dr. hab. n. med. Edward Wylęgała

Prof. dr. hab. n. med. Edward Wylęgała

Na życiowy sukces składają się nie tylko wiara i ciężka praca, ale również szacunek do tradycji i wartości wyniesionych z domu – uważa prof. dr hab. n. med. Edward Wylęgała, który tysiącom osób pomógł odzyskać wzrok.

Aneta Nawrot: Wiara w Boga...
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Rozpoczęła się peregrynacja relikwii świętego Carlo Acutisa

2025-10-01 11:41

[ TEMATY ]

diecezja świdnicka

peregrynacja relikwii

ks. Emil Dudek

św. Carlo Acutis

ks. Aksel Mizera

ks. Mirosław Benedyk/Niedziela

Relikwie świętego Carlo Acutisa podczas spotkania młodych Lite for Life w Wambierzycach

Relikwie świętego Carlo Acutisa podczas spotkania młodych Lite for Life w Wambierzycach

Święty Carlo Acutis to młody człowiek, który swoim krótkim życiem pokazał, że świętość jest możliwa także w XXI wieku. Wyróżniała go niezwykła dojrzałość wiary i konsekwencja w codziennych wyborach. Nie uciekał od świata młodych, ale potrafił odnaleźć w nim głębię – grał w gry komputerowe, korzystał z internetu, miał przyjaciół. A jednocześnie żył tak, jakby codziennie chciał zostawić po sobie ślad miłości Boga. To właśnie jego świadectwo stało się punktem odniesienia dla rozpoczętej w diecezji świdnickiej peregrynacji relikwii.

28 września w kolegiacie Matki Bożej Bolesnej i Świętych Aniołów Stróżów w Wałbrzychu zainaugurowano czas nawiedzenia relikwii świętego nastolatka. W związku z tym wydarzeniem przez całą niedzielę kazania głosił ks. Aksel Mizera, wikariusz parafialny. Jego słowa, pełne odniesień do życia Carlo, wybrzmiały szczególnie mocno.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję