Z proboszczem parafii Dobrego Pasterza w Lublinie, ks. Florianem Grucą SCJ rozmawia Agnieszka Strzępka

Agnieszka Strzępka: - W bieżącym roku mija 25 lat obecności Sercanów na lubelskim Czechowie, jak wyglądały początki parafii?

Ks. Florian Gruca SCJ: - W 1973 r. na polecenie abp. Bolesława Pylaka, ks. Franciszek Hojnowski SCJ otoczył opieką duszpasterską uczniów ze Szkoły Podstawowej nr 34 i z Zasadniczej Szkoły Dziewiarskiej. Pierwszy punkt katechetyczny znajdował się wtedy przy ul. Wójtowicza. Jednocześnie trwały starania o możliwość wybudowania domu katechetycznego. W 1975 r. pracę na Czechowie rozpoczęli: ks. Aleksander Wyszyński SCJ i ks. Zdzisław Kozioł SCJ. W 1977 r. dzieci zostały wprowadzone do nowych salek katechetycznych przy ul. Leśmiana. Którejś nocy, na zaproszenie władz zakonnych, abp Bolesław Pylak poświęcił dom i dał obietnicę utworzenia parafii oraz wybudowania kościoła na Czechowie. W dzień inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II została odprawiona pierwsza Msza św. na Czechowie przez ks. Stanisława Filipaka SCJ. Odtąd Eucharystia była sprawowana tam codziennie. Do pracy przybywali kolejni duszpasterze, wzrastała liczba wiernych, którzy dowiadywali się o istnieniu kaplicy. 6 kwietnia 1980 r. abp Bolesław Pylak wyraził zgodę na budowę kościoła, a w grudniu 1980 r. wydał dekret o utworzeniu samodzielnego ośrodka duszpasterskiego pw. Dobrego Pasterza. Pierwszym proboszczem na prawach administratora parafii był ks. Zdzisław Kozioł SCJ. W kwietniu 1985 r. postawiono krzyż na placu przy ul. Lipińskiego, przy którym wierni wraz z ówczesnym proboszczem modlili się i czuwali. 22 maja 1987 r. wojewoda lubelski wydał decyzję o lokalizacji nowego kościoła. We wrześniu 1988 r. ruszyły prace budowlane. Najpierw powstała kaplica, a od 30 listopada 1998 r. Msze św. są już odprawiane w nowym kościele przy ul. Radzyńskiej.

- Ilu kapłanów podejmuje posługę w parafii?

- Od 23 lipca 1987 r., kiedy parafia została erygowana, na lubelskim Czechowie pracowało 53 Księży Sercanów. Obecnie, w parafii pracuje 6 duszpasterzy: pięciu wikariuszy - ks. Maciej Kopczyński SCJ, ks. Andrzej Pomazański SCJ, ks. Marek Gawle SCJ, ks. Szymon Bendowski SCJ, ks. Adam Gucwa SCJ i ks. Florian Gruca SCJ (proboszcz od 16 listopada 2003 r).

- W jaki sposób parafianie włączają się w życie parafii?

- Parafianie tworzą wiele grup i wspólnot podejmujących różne działania apostolskie, są to: Rada Duszpasterska, Nadzwyczajni Szafarze Komunii św., Koła Różańcowe, Caritas, Neokatechumenat, Oaza Dziecięca i Młodzieżowa, Domowy Kościół, Arcybractwo Najświętszego Serca Pana Jezusa, Koło Przyjaciół Radia Maryja, Stowarzyszenie Matki Bożej Bolesnej Patronki Dobrej Śmierci, Duszpasterstwo Anonimowych Alkoholików, Legion Maryi, Schola Dziecięca i Młodzieżowa, Duszpasterstwo Akademickie, Sercańska Wspólnota Świeckich, Chór Parafialny, Liturgiczna Służba Ołtarza, Ruch Sercańskiej Młodzieży oraz Zespół ds. Bezrobotnych, Warsztaty Terapii Zajęciowej. Ponadto parafianie pracują jako katecheci, są wychowawcami w parafialnej świetlicy, tworzą redakcję parafialnej gazety Pasterz, a także prowadzą parafialną księgarenkę.

- Parafia owocuje powołaniami do służby w Kościele...

- Tak, z parafii pochodzą: ks. Sławomir Kamiński SCJ, ks. Leszek Poleszak SCJ, ks. Paweł Pęcak i ks. Marcin Starszuk SCJ, kl. Przemysław Król SCJ, kl. Dominik Ciołek SJ i kl. Paweł Leszko SCJ oraz s. Wiesława Taracha (kapucynka mniszka), s. Augustyna Stasak (duchaczka), s. Agnia Sienkiel (służebniczka dębnicka) i s. Maria Bobrowska (franciszkanka misjonarka Maryi). W nowicjacie Sióstr Baptystynek w Rzymie jest Agnieszka Pytka.

- Czy poza tradycyjnymi nabożeństwami roku liturgicznego parafia proponuje inne?

- Tak, odprawiamy w pierwsze czwartki miesiąca „Godzinę świętą” po Mszy św. wieczornej; w pierwsze piątki miesiąca po Mszy św. o godz. 9.00 i 18.00 jest Litania do Najświętszego Serca Jezusa oraz adoracja Najświętszego Sakramentu od 9.00 do 16.30; w pierwsze soboty miesiąca jest nabożeństwo do Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny po Mszy św. o godz. 7.00; w drugie wtorki miesiąca Litania do Matki Bożej; w niedziele Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny o godz. 7.10; w każdą środę po Mszy św. o godz. 18.00 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a od maja do października nabożeństwa fatimskie.

- Jakie są główne problemy parafii Dobrego Pasterza?

- Myślę, że są to podobne problemy, jakie występują we wszystkich wielkomiejskich parafiach w Polsce. Pewnym problemem jest powierzchowność wyznawanej wiary u niektórych parafian, co przejawia się absencją na niedzielnych Mszach św. i sporadycznym przyjmowaniem sakramentów. Niepokojące jest zjawisko rozwodów, życia w konkubinacie, czy problem osób żyjących w wolnych związkach, którzy nie mają przeszkód do zawarcia małżeństwa sakramentalnego, a nie czynią tego. Wszystkie te sprawy napawają mnie troską, bo chociaż w ogólnej ocenie większość moich parafian podejmuje na co dzień trud godnego życia chrześcijańskiego, to zdaję sobie sprawę, że odpowiadam przed Bogiem za każdego powierzonego mi parafianina. Osobnym problemem jest bezrobocie, którym dotkniętych jest wiele rodzin w parafii.

- Czym różni się sercańska parafia od innych parafii w Lublinie?

- Trudne pytanie, bo prowokuje do porównań i ocen innych lubelskich parafii, tymczasem wszędzie duszpasterze dokładają starań, by należycie oddawać cześć Bogu i służyć ludziom. Ja ze swej strony mogę powiedzieć, że pasterz archidiecezji - abp Józef Życiński, nieraz dawał nam dowody swojej życzliwości i podkreślał, że parafia Dobrego Pasterza dobrze wkomponowała się w krajobraz miejscowego Kościoła. Wyrażenie „wkomponować się” wyklucza wyróżnienie, ale właśnie z tego „wkomponowania” w Kościół lubelski jesteśmy bardzo zadowoleni. W naszej pracy duszpasterskiej nie zapominamy, że jesteśmy synami o. Dehona, którzy wypełniają jego duchowy testament, starając się żyć duchem wynagrodzenia i miłości Serca Jezusowego. Staramy się dzielić charyzmatem Ojca Założyciela z ludźmi, którym głosimy miłość Bożego Serca. Owocem tego jest Ruch Sercańskiej Młodzieży i Sercańska Rodzina Świeckich oraz organizowane co roku w Pliszczynie Sercańskie Dni Młodych o charakterze formacyjno-wypoczynkowym. Tym, co jest szczególnie sercańskiego w naszej parafii, to troska o rozwój i pogłębienie kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa, który staramy się uwydatnić poprzez Msze św., Komunie św. wynagradzające, propagowanie odprawiania pierwszych piątków miesiąca i adoracji. Poprzez tak prowadzone duszpasterstwo rys „sercański” uwidacznia się na całej parafii, gdyż nie zamyka się w wąskim kręgu, ale jest dostępny dla każdego, kto przychodzi do naszego kościoła. Poza tym, „sercańska” specyfikę życia parafian tworzy fakt, że mieszkamy w domu zakonnym, w kilkunastoosobowej wspólnocie. Ta nasza wspólnotowość uwydatnia się często, kiedy z okazji uroczystości w parafii wspólnie celebrujemy Eucharystię i podkreślamy swoją jedność z parafianami. Podobnie też parafianie czują się zjednoczeni z nami i w ten sposób charyzmat duszpasterzy staje się również duchową cząstką parafian.

- Na jaką pomoc mogą liczyć parafianie?

- Od dwóch lat funkcjonuje w parafii Zespół ds. Bezrobotnych, który co środę pełni dyżury w kancelarii parafialnej i służy radą w znalezieniu pracy, kieruje bezrobotnych do konkretnych instytucji, pomaga wypełniać wnioski, prowadzi szkolenia. Staramy się pomóc rodzinom, którym grozi eksmisja. Prowadzimy świetlicę środowiskową, która stara się stworzyć dzieciom, które tego potrzebują warunki do odrabiania lekcji, poszerzania zainteresowań pod opieką wychowawców. Ponadto istnieje parafialny zespół Caritas, którego celem jest gromadzenie środków i organizowanie zbiórek żywności dla najuboższych, udzielanie bezpłatnych korepetycji, opieka nad osobami starszymi, samotnymi i chorymi.

- Co Księdza - jako proboszcza - cieszy najbardziej?

- Cieszy mnie wszelkie dobro, jakie jest w parafii, kiedy widzę postęp duchowy w życiu moich parafian, gdy np. rekolekcje trafią do sumień, albo gdy widzę radość i wdzięczność ludzi, którzy otrzymują pomoc. Jestem wdzięczny parafianom za ich życzliwość, pomoc, otwartość na moje duszpasterskie propozycje, za to, że je podejmują w ramach grup i poszczególnych wspólnot działających w parafii i czynią wiele dobra poprzez modlitwę i czyny miłosierdzia.

- Dziękuję za rozmowę.