W latach międzywojennych, kiedy rozrastała się Łódź i zwiększała się liczba jej mieszkańców - istniała konieczność objęcia ich opieką duszpasterską. Wychodząc na przeciw tym potrzebom, ówczesny
Ordynariusz diecezji łódzkiej przy zachodnich granicach miasta, w części parku miejskiego na Kozinach ofiarowanej przez magistrat łódzki, niedaleko linii kolejowej łączącej Łódź ze Zgierzem erygował parafię
Najświętszego Zbawiciela. Było to 1 października 1932 r. Rok wcześniej, dzięki staraniom ówczesnych mieszkańców i ks. Stanisława Wilka - późniejszego proboszcza rozpoczęto budowę drewnianego
kościoła - wg planów architekta Władysława Kwapiszewskiego - którą zakończono w 1932 r. W tym też roku 17 września ówczesny ordynariusz diecezji łódzkiej Wincenty Tymieniecki przy tym
kościele erygował parafię, a ks. Stanisława Wilka uczynił jej proboszczem. Parafia została wyodrębniona z zachodniej części parafii św. Józefa. 25 września w asyście licznie zgromadzonego duchowieństwa
i wiernych dokonał uroczystego poświęcenia tej świątyni. Nikt nie przypuszczał, że 10 lat później ks. Stanisław Wilk (ur. 12 lutego 1890 r. w Straszowej Woli, wyświęcony na kapłana w 1915 r.),
sędzia prosynodalny, umrze w Dachau 28 listopada 1942 r. jako numer obozowy 30038. Podobny los spotka wikariusza, ks. Edmunda Kozaneckiego (ur. 16 listopada 1900 r. w Ujeździe i wyświęconego
na kapłana w 1927 r.), który umarł w tym samym obozie 19 sierpnia 1942 r.
Wybudowany kościół jest świątynią trójnawową, za prezbiterium znajduje się zakrystia oraz inne pomieszczenia. Na froncie kościoła nad kruchtą dobudowano po wojnie kaplicę Matki Bożej Nieustającej
Pomocy. Do zabytków sztuki stanowiących własność parafii należy monstrancja, dwa lichtarze, ornat haftowany z postacią św. Stanisława Biskupa oraz duży obraz Najświętszego Zbawiciela znajdujący się w
głównym ołtarzu. Do czasów wojny parafia posiadała zabytkowy dzwon z roku 1683 ofiarowany przez parafię św. Józefa. Przy tutejszym kościele odnotowano istnienie m. in. bractwa III Zakonu św. Franciszka
założonego w 1932 r. przez franciszkanów z Lwowa (w 1937 r. bractwo liczyło 58 członków), Żywego Różańca, Stowarzyszenie Matki Bożej Dobrej Śmierci. Obecnie parafia Najświętszego Zbawiciela,
której proboszczem jest ks. prał. Bolesław Kowalczyk. należy do dekanatu Łódź - Żubardź.
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową, inaczej Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczyna ona najważniejszy i najbardziej uroczysty okres w roku liturgicznym - Wielki Tydzień.
Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści. Uroczyste Msze św. rozpoczynają się od obrzędu poświęcenia palm i procesji do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie starał się bardzo dokładnie powtarzać wydarzenia z życia Pana Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co poświadcza Egeria (chrześcijańska pątniczka pochodzenia galijskiego lub hiszpańskiego). Autorka tekstu znanego jako Itinerarium Egeriae lub Peregrinatio Aetheriae ad loca sancta. Według jej wspomnień w Niedzielę Palmową patriarcha otoczony tłumem ludzi wsiadał na osiołka i wjeżdżał na nim do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go z radością, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy. Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Zmartwychwstania (Anastasis), gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Procesja ta rozpowszechniła się w całym Kościele. W Rzymie szósta niedziela Przygotowania Paschalnego początkowo była obchodzona wyłącznie jako Niedziela Męki Pańskiej, podczas której uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj urządzenia procesji upamiętniającej wjazd Pana Jezusa do Jeruzalem. Z czasem jednak obie te tradycje połączyły się, dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i pasja). Jednak w różnych Kościołach lokalnych procesje te przybierały rozmaite formy, np. biskup szedł pieszo lub jechał na oślęciu, niesiono ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre przekazy podają też, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania więźniów.
Pro-liferka, dziennikarka, członek zarządu Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka, doradca życia rodzinnego, współautorka serii podręczników do wychowania do życia w rodzinie Magdalena Guziak-Nowak opisuje wstrząsającą relację ze szpitala w Oleśnicy.
ZABILI DZIECKO W 9 MIES. CIĄŻY. Gotowe do samodzielnego życia, prawie noworodka. Tak, w Polsce.
Z sandomierskiego Rynku Starego Miasta wyruszyła uroczysta procesja z palmami, rozpoczynając obchody Niedzieli Palmowej.
Wierni zgromadzili się pod figurą Matki Bożej, gdzie Biskup Krzysztof Nitkiewicz poświęcił przyniesione palmy, a następnie odczytany został fragment Ewangelii o wjeździe Jezusa do Jerozolimy. Po modlitwie uformowała się procesja, która przeszła do bazyliki katedralnej, gdzie celebrowana była Msza świętą pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
