Reklama

Prasa parafialna

Wiadomości nie tylko religijne

Wreszcie trafiłem na gazetkę parafialną, która informuje nie tylko o życiu miejscowej parafii, ale również o tym, co dzieje się w dzielnicy. Są to „Wiadomości Ursynowskie” wydawane przy parafii Wniebowstąpienia Pańskiego na Ursynowie. Tytuł jest bardzo adekwatny. Czytając pisemko można zorientować się czym żyje mieszkaniec dzielnicy, nie tylko w kościele.

Niedziela warszawska 16/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wiadomości Ursynowskie obchodzą w tym roku jubileusz. Wydanie kwietniowe nosi numer setny. Redakcji należą się więc gratulacje i podziękowania, bo społecznie robi bardzo ciekawe, chociaż nie pozbawione pewnych wad, pismo.
Zanim jednak o wadach, wypada zacząć od zalet. A tych jest sporo. Przede wszystkim szeroki wachlarz podejmowanych tematów. Nie brakuje oczywiście tematyki religijnej. Teksty nawiązują do aktualnie przeżywanego okresu liturgicznego, ważnych wydarzeń w Kościele polskim i na świecie. Drukowane są ważniejsze przemówienia, listy czy orędzia Jana Pawła II. Są religijne eseje i refleksje.
Na stronie trzeciej stałe rubryki to intencje Apostolstwa Modlitwy na dany miesiąc oraz orędzie Matki Bożej z Medjugorie. Z kolei na stronie czwartej czytelnik znajdzie zawsze wykaz osób, które w ostatnim miesiącu przyjęły w parafii chrzest, zawarły związek małżeński lub zmarły.
Wiele krótkich tekstów informacyjnych dotyczy bieżących wydarzeń z życia parafii. Są informacje o spotkaniach licznych grup parafialnych, koncertach, przedstawieniach, promocjach, wernisażach. Przy okazji rekolekcji czy ważnych parafialnych uroczystości drukowany jest ich szczegółowy program. Raz na jakiś czas parafianom przypominane są najważniejsze informacje parafialne: wykaz księży pracujących w parafii, godziny Mszy św. i nabożeństw, czas pracy kancelarii.
Ale życie mieszkańców Ursynowa to nie tylko parafia. W stałej rubryce Z Dzielnicy omawiane są ważne sprawy dotyczące Ursynowa. Czytelnik może się tutaj dowiedzieć np. jakie nowe inwestycje planuje Rada Dzielnicy, na co znajdą się pieniądze, a na co nie. Regularnie omawiane są dzielnicowe imprezy kulturalne, szczególnie wystawy w „Galerii U” im. Brata Alberta.
Trudno wymienić wszystkie tematy podejmowane w gazecie. Powiedzmy więc jeszcze tylko o jednej stałej rubryce. Pod tytułem Sąsiedzi opisywane są tam spotkania w ramach ciekawej i godnej naśladownictwa inicjatywy parafialnej. Otóż w każdym miesiącu mieszkańcy jednego parafialnego bloku mają swoje spotkanie z proboszczem ks. Tadeuszem Wojdatem. Po krótkiej prelekcji na tematy religijne mieszkańcy dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat międzysąsiedzkich relacji. Wybierany jest także święty patron domu, a jednemu z lokatorów powierzana jest funkcja „łącznika” z parafią. Inicjatywa ta wydatnie zbliża mieszkańców do parafii.
Wiadomości Ursynowskie są miesięcznikiem. Mają 8 stron formatu A-4. Wychodzą w nakładzie ok. 3 tys. egzemplarzy. Stronę graficzną należy ocenić pozytywnie. Szkoda tylko, że prawie nie ma kolorowych zdjęć. Zdarzają się jedynie przy okazji numerów specjalnych, świątecznych. Ale z drugiej strony, redakcja dysponując małą ilością miejsca, w ogóle drukuje mało zdjęć, stawiając przede wszystkim na teksty. I chyba dobrze, bo nadmiar zdjęć czyni z gazetki parafialnej album - kronikę wydarzeń parafialnych.
Wadą pisemka z Ursynowa jest zbyt częste dzielenie tekstów i kończenie ich na innej stronie. Bardzo to utrudnia lekturę, szczególnie wówczas, kiedy np. na stronie tytułowej zaczynają się trzy teksty, które swoje zakończenie mają następnie na różnych stronach wewnątrz pisemka. Wiem jednak, że czasami po prostu nie da się inaczej. Inną wadą jest to, że aby przeczytać gazetę trzeba ją rozcinać. To jednak zarzut nie tyle do redakcji, co do drukarni.
Z redakcyjnej stopki dowiadujemy się, że pisemko redaguje Sekcja Prasowa parafialnego oddziału Akcji Katolickiej. W praktyce jest to przede wszystkim Zygmunt Komor, który przygotowuje gazetę od początku do końca. Pomaga mu w tym liczne grono autorów tekstów. Są to np. księża pracujący przy parafii, a także osoby świeckie: Jadwiga Arkuszewska, Marta Gambin-Żbik, Tomasz Grochulski, Bogdan Kozyra, Jolanta Kopacz, Paweł Zdanowicz, Katarzyna Kaczmarek, Jolanta Kłodecka. Wiele tekstów pisze oczywiście sam Zygmunt Komor. Każdy numer konsultowany jest z proboszczem ks. Tadeuszem Wojdatem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

#NiezbędnikMaryjny: Litania Loretańska - wezwania

[ TEMATY ]

litania loretańska

Adobe Stock

Litania Loretańska to jeden z symboli miesiąca Maja. Jest ona także nazywana „modlitwą szturmową”. Klamrą kończąca litanię są wezwania rozpoczynające się od słowa ,,Królowo”. Czy to nie powinno nam przypominać kim dla nas jest Matka Boża, jaką ważną rolę odgrywa w naszym życiu?

KRÓLOWO ANIOŁÓW

CZYTAJ DALEJ

Siostry duchaczki: Gwidon z Montpellier – nowy błogosławiony w duchu Franciszka

2024-05-21 17:37

[ TEMATY ]

błogosławiony

Przemysław Radzyński

Bł. Gwidon z Montpellier

Bł. Gwidon z Montpellier

Na ogłoszenie Gwidona błogosławionym trzeba było czekać 800 lat, ale to wydarzenie opatrznościowe, bo to człowiek na nasze czasy - mówią siostry kanoniczki Ducha Świętego de Saxia z Krakowa, duchowe córki nowego błogosławionego - Gwidona z Montpellier, założyciela Zakonu Ducha Świętego.

Gwidon urodził się w drugiej połowie XII wieku we francuskim mieście Montpellier w zamożnej rodzinie. Przed rokiem 1190 zaczął służyć ubogim i potrzebującym, zakładając dla nich dom, szpital na obrzeżach Montpellier. Od samego początku to dzieło powierzył Duchowi Świętemu. W krótkim czasie znalazł wielu naśladowców, którzy zainspirowali się jego przykładem i zapragnęli służyć ubogim i potrzebującym. I w ten sposób narodziła się wspólnota, której członkami byli mężczyźni i kobiety, ludzie świeccy i duchowni.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję