Wiadomości z diecezji

Oprac. Barbara Sawic

Bądź na bieżąco!

16 października, w 25. rocznicę wyboru kard. Karola Wojtyły na Papieża bp Bronisław Dembowski odprawił w bazylice Mszę św. o godz. 18.30. Wcześniej, o godz. 17.00 Ksiądz Biskup uczestniczył w Różańcu prowadzonym przez alumnów WSD w kościele seminaryjnym pw. św. Witalisa.

W sobotę 18 października, w przeddzień 19. rocznicy śmierci sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki w Wyższym Seminarium Duchownym (aula im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego) odbyła się konferencja naukowa nt. Represje wobec Kościoła katolickiego na Kujawach i Pomorzu w latach 1945-89, przebiegająca pod patronatem prof. dr. Leona Kieresa - prezesa Instytutu Pamięci Narodowej oraz biskupa włocławskiego dr. Wiesława Meringa. Referaty przedstawili: dr Jan Żaryn (IPN Warszawa), prof. Mirosław Piotrowski (KUL Lublin), prof. Marian Pawlak (AB Bydgoszcz), dr Tomasz Chinciński (IPN Bydgoszcz), dr Alicja Paczoska (IPN Bydgoszcz), ks. mgr Grzegorz Miloch (UMK Toruń), mgr Krystyna Grzesiak (Włocławek), ks. prof. Michał Grzybowski (AB Bydgoszcz), s. dr Laurencja Jędrzejczak (Kuria Diecezjalna Włocławek), ks. dr Wojciech Frątczak (UMK Toruń/Kuria Diecezjalna Włocławek), dr Wojciech Polak (UMK Toruń), ks. dr Antoni Poniński (Kuria Diecezjalna Włocławek) i prokurator Andrzej Witkowski (IPN Lublin).
Po konferencji odbyło się spotkanie modlitewne przy krzyżu upamiętniającym śmierć ks. J. Popiełuszki. Bp W. Mering wygłosił refleksję nt. krzyża jako drogi ku zmartwychwstaniu i życiu. Modlitwę prowadził ks. prał. Zbigniew Szygenda. W spotkaniu uczestniczyła delegacja IPN z prof. L. Kieresem na czele, duchowieństwo, mieszkańcy Włocławka, delegacje NSZZ „Solidarność”. Obchody zakończono w katedrze Mszą św. koncelebrowaną o godz. 18.30 pod przewodnictwem bp. Bronisława Dembowskiego w intencji beatyfikacji sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. Więcej informacji na temat przebiegu konferencji zamieścimy wkrótce na łamach Ładu Bożego.

9 listopada w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku (aula Stefana Kardynała Wyszyńskiego) odbędzie się koncert fortepianowy w wykonaniu Romana Czarnieckiego. Pianista zaprezentuje kompozycje własne, przedstawi też swoje wiersze. Koncert rozpocznie się o godz. 18.00. Wstęp wolny.

Z uwagi na duże zainteresowanie publiczności wystawę Święci w tradycji ludowej, znajdującą się w Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej przy ul. Słowackiego, można będzie zwiedzać do końca grudnia br.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kim był św. Florian?

Niedziela łódzka 19/2003

Daniela Bednarek

4 maja Kościół wspominał św. Floriana, patrona strażaków, obrońcy przed ogniem pożarów. Kim był św. Florian, któremu tak często na znak czci wystawiane są przydrożne kapliczki i dedykowane kościoły? Był męczennikiem, chrześcijaninem i rzymskim oficerem. Podczas krwawego prześladowania chrześcijan za panowania w cesarstwie rzymskim Dioklecjana pojmano Floriana i osadzono w obozie Lorch k. Wiednia. Poddawany był ciężkim torturom, które miały go zmusić do wyrzeknięcia się wiary w Chrystusa. Mimo okrutnej męki Florian pozostał wierny Bogu. Uwiązano mu więc kamień u szyi i utopiono w rzece Enns. Działo się to 4 maja 304 r. Legenda mówi, że ciało odnalazła Waleria i ze czcią pochowała. Z czasem nad jego grobem wybudowano klasztor i kościół Benedyktynów. Dziś św. Florian jest patronem archidiecezji wiedeńskiej.
Do Polski relikwie Świętego sprowadził w XII w. Kazimierz Sprawiedliwy. W krakowskiej dzielnicy Kleparz wybudowano ku jego czci okazały kościół. Podczas ogromnego pożaru, jaki w XVI w. zniszczył całą dzielnicę, ocalała jedynie ta świątynia - od tego czasu postać św. Floriana wiąże się z obroną przed pożarem i z tymi, którzy chronią ludzi i ich dobytek przed ogniem, czyli strażakami.
W licznych przydrożnych kapliczkach św. Florian przedstawiany jest jak rzymski legionista z naczyniem z wodą lub gaszący pożar.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

O. Waldemar Pastusiak, paulin

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: gdy czynisz znak krzyża, głosisz miłość Boga

2024-05-05 16:06

bgk
/KAI

flickr.com/episkopatnews

Abp Wojciech Polak

„Gdy z wiarą patrzysz na krzyż, gdy czynisz znak krzyża na sobie, gdy znakiem krzyża błogosławisz drugich, głosisz miłość Boga potężniejszą niż grzech, potężniejszą niż śmierć. Miłość, która zwycięża obojętność i nienawiść, która niesie przebaczenie i pojednanie, która przygarnia i jednoczy” - mówił w niedzielę w Pakości Prymas Polski abp Wojciech Polak.

Metropolita gnieźnieński przewodniczył uroczystościom odpustowym na Kalwarii Pakoskiej, w Archidiecezjalnym Sanktuarium Męki Pańskiej, z okazji święta znalezienia Krzyża świętego. W homilii przypomniał, że właśnie na Krzyżu, w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, najpełniej objawiła się miłość Boga. „To miłość, która rodzi życie” - podkreślił, przypominając, że znakiem tej miłości każdy chrześcijanin został naznaczony w dniu swojego chrztu świętego. „I choć znaku tego nie widać na naszych czołach, to powinien być w naszym sercu”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama