Reklama

„Ecclesia de Eucharistia”

Niedziela włocławska 34/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piękno celebracji eucharystycznej

W rozdziale tym Jan Paweł II wyraża swoją wielką troskę o piękno celebracji eucharystycznej. Stwierdza, że uczta eucharystyczna jest prawdziwie ucztą świętą, w której prostota znaków kryje niezmierzoną głębię świętości Boga. Dlatego Kościół w ciągu wieków i przy zmieniających się kulturach czuł się zobowiązany, aby sprawować Eucharystię w oprawie godnej tej wielkiej Tajemnicy (n. 48). W kontekście tego wielkiego i głębokiego poczucia tajemnicy staje się zrozumiałe, w jaki sposób wiara Kościoła w tajemnicę eucharystyczną wyraziła się w dziejach nie tylko poprzez wewnętrzną postawę pobożności, lecz także przez szereg form zewnętrznych, mających na celu wyrażenie i podkreślenie doniosłości sprawowanego wydarzenia (n. 49). Papież przypomina, że Eucharystia kształtowała Kościół i duchowość i wywarła mocny wpływ na kulturę, szczególnie w sferze estetyki. Architektura, rzeźba, malarstwo, muzyka bezpośrednio lub pośrednio znajdowały w Eucharystii motyw wielkiego natchnienia (n. 49). Jan Paweł II podkreśla z naciskiem, że piękno i godność celebracji eucharystycznej chronią przede wszystkim konkretne przepisy liturgiczne, których trzeba pieczołowicie przestrzegać. Kieruje gorący apel, ażeby podczas sprawowania Ofiary Eucharystycznej normy liturgiczne były zachowywane z wielką wiernością. Są one konkretnym wyrazem autentycznej eklezjalności Eucharystii (zob. n. 52). Skarb Eucharystii jest zbyt wielki i cenny, żeby ryzykować jego zubożenie czy też narażenie na szwank przez eksperymenty bądź praktyki wprowadzane bez uważnej oceny ze strony kompetentnych władz kościelnych (n. 51).

W szkole Maryi
„Niewiasty Eucharystii”

W ostatnim, szóstym rozdziale nowej encykliki Jan Paweł II wprowadza chrześcijan do szkoły Maryi - „Niewiasty Eucharystii”. Papież z wielką subtelnością stwierdza, że jeśli chcemy ponownie odkryć ścisłą więź, jaka istnieje między Kościołem a Eucharystią, w całym jej bogactwie, nie możemy zapomnieć o Maryi, Matce i Wzorze Kościoła (n. 53). Biskup Rzymu przypomina, że w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae, uznając Najświętszą Dziewicę za Mistrzynię w kontemplowaniu oblicza Chrystusa, włączył do tajemnic światła również ustanowienie Eucharystii. Maryja bowiem może nas prowadzić ku temu Najświętszemu Sakramentowi, ponieważ jest z nim głęboko związana (n. 53). Przeżywanie w Eucharystii pamiątki śmierci Chrystusa oznacza, że - na wzór Jana - przyjmiemy do siebie Tę, która za każdym razem jest nam dawana za Matkę. Oznacza jednocześnie podjęcie zadania upodabniającego się do Chrystusa w szkole Matki i zgodę na to, aby nam towarzyszyć (n. 57). Co więcej, dodaje Jan Paweł II, w Eucharystii Kościół łączy się w pełni z Chrystusem i z Jego Matką, utożsamiając się z duchem Maryi. Jest to prawda, którą można zgłębiać, odczytując Magnificat w perspektywie eucharystycznej. Eucharystia jest bowiem, podobnie jak hymn Maryi, przede wszystkim uwielbieniem i dziękczynieniem (n. 58).
W zakończeniu Jan Paweł II, wspominając 50. rocznicę swoich święceń kapłańskich, wyraża radość, że dane mu było złożyć świadectwo wiary w Eucharystię i ofiarować Kościołowi tę encyklikę. Na progu trzeciego tysiąclecia staje ona jako wezwanie do odkrycia na nowo nieprzebranych bogactw zawartych w tajemnicy Eucharystii, a jednocześnie wytycza drogę odnowionego życia chrześcijańskiego (n. 59-60). Program zaś odnowionej gorliwości w życiu chrześcijańskim - zdaniem Ojca Świętego - wiedzie przez Eucharystię, która winna być przeżywana w swej integralności, czy to w wydarzeniu liturgicznym, czy w osobistym dialogu z Jezusem tuż po przyjęciu Komunii św., czy też podczas modlitwy na adoracji eucharystycznej poza Mszą św. (n. 61). Papież wzywa także, aby skarb Eucharystii skłaniał wszystkich chrześcijan do dążenia ku mecie, jaką jest pełne dzielenie się nią z wszystkimi braćmi, z którymi łączy nas wspólny chrzest. Dodaje jednak słowa: „Aby nie utracić tego skarbu, trzeba jednak uszanować wymogi wypływające z faktu, że jest on sakramentem komunii w wierze i w sukcesji apostolskiej” (n. 61). Usilnie zachęca wszystkich o przekazywanie kolejnym pokoleniom chrześcijan wiary i nauki o tajemnicy Eucharystii, stwierdzając, że nie może zostać zagubiona choćby najmniejsza jej cząstka. I dodaje: nie ma niebezpieczeństwa przesady w trosce o tę Tajemnicę, gdyż w tym Sakramencie zawiera się cała tajemnica naszego zbawienia (n. 61).
Słowa, bogactwo treści i przesłanie zawarte w encyklice o Eucharystii winny stać się nie tylko przedmiotem uważnej lektury, ale wręcz częstej, osobistej medytacji i rozważania. Pomogą one bowiem i wydatnie przyczynią się do głębszego umiłowania tego Misterium i najcenniejszego Skarbu, które jest naszym doświadczeniem oraz źródłem i szczytem życia Kościoła i każdego z nas.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki Piątek zostawia nas nagle samych na środku drogi... Zapada cisza

Agnieszka Bugała

Te godziny, które dzieliły świat od śmierci do zmartwychwstania musiały być czasem niepojętego napięcia...

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy. Wielki Piątek, po straszliwej Męce Pana, zostawia nas nagle samych na środku drogi. Zapada cisza, która gęstnieje. Mrok, w którym nie ma Światła. Wielka Sobota – serce nabrzmiewa od strachu, oczekiwanie zadaje ból fizyczny. Wróci? Przyjdzie? Czy dobrze to wszystko zrozumieliśmy? Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

CZYTAJ DALEJ

Gorzkie Żale to od ponad trzech wieków jedno z najpopularniejszych nabożeństw pasyjnych w Polsce

2024-03-28 20:27

[ TEMATY ]

Gorzkie żale

Grób Pański

Karol Porwich/Niedziela

Adoracja przy Ciemnicy czy Grobie Pańskim to ostatnie szanse na wyśpiewanie Gorzkich Żali. To polskie nabożeństwo powstałe w 1707 r. wciąż cieszy się dużą popularnością. Tekst i melodia Gorzkich Żali pomagają wiernym kontemplować mękę Jezusa i towarzyszyć Mu, jak Maryja.

Autorem tekstu i struktury Gorzkich Żali jest ks. Wawrzyniec Benik ze zgromadzenia księży misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Pierwszy raz to pasyjne nabożeństwo wyśpiewało Bractwo Świętego Rocha w 13 marca 1707 r. w warszawskim kościele Świętego Krzyża i w szybkim tempie zyskało popularność w Warszawie, a potem w całej Polsce.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję