Kolumban w wieku 20 lat wstąpił do klasztoru w Bangor, w północno-wschodniej części Irlandii, gdzie opatem był Kongal, mnich znany ze swych cnót i surowej ascezy. Tam przyjął święcenia kapłańskie. W trakcie swych apostolskich wędrówek przez Irlandię, Wielką Brytanię, Francję, kraje niemieckojęzyczne i Włochy zakładał liczne klasztory. W ostatnim z nich – w Bobbio k. Mediolanu zmarł 23 listopada 615 r.

Kolumban ułożył własną regułę (Regula monachorum), składającą się z 10 rozdziałów, która była znana w ówczesnej Europie. Jest ona jedyną zachowaną do naszych czasów staroirlandzką regułą monastyczną. Została uzupełniona przez swoisty kodeks karny – Księgę pokutniczą (Regula coenobialis). Reguła Kolumbana nie przetrwała jednak długo, niebawem bowiem zastąpiła ją Reguła św. Benedykta.