Reklama

Rodzina

Sprawy rodzinne

Życie pełne próśb

Czy prośby mogą służyć pięknemu życiu? Wiadomo, że łatwiej dawać niż prosić. Jak odnaleźć drogę w naszym życiowym labiryncie przekonań, osobistych doświadczeń i zasłyszanych historii?

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Prośby to ważny element służący życiu i wspierający relacje z innymi. Tymczasem proszenie nie jest takie oczywiste – bywa naprawdę trudnym wyzwaniem. Jednocześnie prośby mają ogromną moc ubogacania życia każdego człowieka. Otwierają nas na bliskość, kontakt, dają poczucie współzależności. Sprawiają, że życie staje się piękniejsze dla wszystkich – zarówno tych, którzy proszą, jak i tych, którzy na te prośby mogą z serca odpowiedzieć. Dlatego właśnie warto prosić!

Prosić, nie prosić?

Reklama

Oto jest pytanie. Zasadniczo prośby nie kojarzą się z pięknym życiem. Prosi ten, kto nie ma. Trudno przyznać się do jakichś braków przed samym sobą, a co dopiero ujawnić się ze swoimi bolączkami przed innymi i narazić się tym samym na osąd, krytykę, czasem wyśmianie czy odrzucenie. I tu tkwi tragiczny paradoks. Wtedy, kiedy najbardziej potrzebujemy wsparcia, często się wycofujemy i wpadamy w otchłań bolesnej samotności, bezsilności, bezradności. Gdybyśmy jednak się odważyli poprosić, życie mogłoby być łatwiejsze, bardziej satysfakcjonujące, piękniejsze. I to zarówno nasze, jak i innych. Prośbę możemy bowiem skierować nie tylko do kogoś, ale także do samego siebie. Tak, tak, to nie jest pomyłka ani przejęzyczenie. Mogę poprosić siebie o wiele rzeczy. O to, by zważać na uczucia i potrzeby, aby świadomie podejmować decyzje, dawać z serca i świętować swój wkład; o zatroszczenie się o siebie i odpoczynek, aby zadbać o balans między pracą a regeneracją; o „delegowanie” zadań, aby nie obciążać siebie ponad miarę i uczyć się współpracy w zaufaniu, mieć na uwadze to, że „dobrze” nie zawsze oznacza „po mojemu”, a efektywność może się łączyć z lekkością i łatwością.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Prośba operacyjna

Czym jest prośba? Konkretnym działaniem, dzięki któremu staramy się zaspokajać nasze ważne i piękne potrzeby. Jak deszcz nawadnia glebę, tak prośby napełniają nasze „kubeczki potrzeb”. Prośmy zatem, aby nie wyjaławiać swojej gleby, bierzmy odpowiedzialność za wszystko, co się wydarza lub powinno się wydarzyć. Połączenie prośby z potrzebą dodaje życiu nowych kolorów i jednocześnie uwalnia od manipulacyjnych biznesów, które automatyzują nasze postrzeganie świata w zero-jedynkowym kluczu: „jeśli uprzejmie proszę, muszę dostać”. Rozwija kontakt, bliskość, widzenie siebie i siebie nawzajem. A wszystko to w przestrzeni wolności oraz w prawdzie o mnie i o tobie. Prosząc, otwieramy nasze „okno wrażliwości”, pokazujemy to, co w nas delikatne i kruche. Prośba w relacji ma zawsze osobisty charakter. Tak samo jak odpowiedź jej adresata. W tej przestrzeni spotykają się dwie wrażliwości. Pokazujemy to, czym żyjemy, co może wzbogacić nasze życie i co jest poza naszym zasięgiem w danej chwili. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie odwrotnie – tak jak w przypowieści o dwóch synach zaproszonych do pracy w winnicy swojego ojca (por. Mt 21, 28-32).

Konkrety – o rety!

Reklama

Czasami ponosi nas fantazja i okazuje się, że nasze prośby lądują w kosmosie. Tam zamraża je gwiezdny pył i przechodzą w niebyt. Dlaczego tak się dzieje? Często formułowane przez nas prośby są po prostu niewykonalne albo/i niekonkretne. Wrzucamy w eter zdanie (lub pięć) w wersji mniej lub bardziej abstrakcyjnej, która jawi nam się jak marzenie i... oczekujemy, że inni się domyślą, o co nam chodzi, i spełnią nasze oczekiwania według naszego planu. Przecież „jakby kochał(-a), to by...; jakby jej/mu zależało, to by...”. I kiedy nasze marzenie-oczekiwanie nie zostanie spełnione (a zazwyczaj tak się dzieje!), dopada nas frustracja, dzielimy świat na my i oni, odgrażamy się: „już nigdy o nic nie poproszę!”; „to nie ma sensu..., zapamiętam, że mogę liczyć tylko na siebie”. Ostatecznie kończymy w morzu żalu, z bólem serca i poczuciem odrzucenia.

Prośby potrzebują konkretów: kogo i o co chcę poprosić, co, gdzie i kiedy chcę, aby się wydarzyło, i dlaczego jest to dla mnie tak ważne. To istotne elementy prośby. Jednocześnie warto urealnić kwestię jej wykonalności. Zarówno potencjalnie, jak i w momencie proszenia. Zdarza się bowiem, że to nie to samo dla autora i adresata prośby – stąd mała efektywność próśb.

Jasność

„Czy powiesz mi, co usłyszałeś? Zależy mi, abyśmy się rozumieli. Chcę się upewnić, czy mówię jasno” – taka narracja służy wzbogacaniu życia, bo buduje szczery kontakt i daje wolność. Tu nie chodzi o test, choć czasami tak może nam zabrzmieć w uszach. Sprawdzamy w nadziei na szczery kontakt, jasność, transparentność, co otwiera drogę ku porozumieniu.

„Proszę cię, ogarnij swój pokój”. Konia z rzędem temu, kto sprosta takiemu wezwaniu. Ze sporym prawdopodobieństwem chodzi o sprzątanie. Jednak i ono, choć takie zwyczajne, ma swoje odsłony. Dla każdego z nas porządek oznacza coś innego. Czy chodzi o poukładanie rzeczy na biurku, na krześle, zebranie ich z dywanu, czy wszystko razem? Rodzice i nastolatkowie znają te rozbieżności. Uściślenie, o co konkretnie chodzi i co jest dostępne do zrobienia na teraz czy może za godzinę, wieczorem albo jutro, może uchronić nas wszystkich od zranień, kłótni, nieporozumień.

Reklama

Często mówimy o tym, że „proszę” należy (obok „dziękuję” i „przepraszam”) do tzw. magicznych słów. Chcielibyśmy zaczarować nim rzeczywistość, z nadzieją na łatwość, za którą tak bardzo tęsknimy w pędzącym świecie. To jednak tak nie działa. Choć może nam się wydawać, że formalnie wszystko jest OK. Słowo „proszę” często służy nam za białe rękawiczki dla żądań. Kiedy bardzo czegoś chcemy, dodajemy czerwoną pieczątkę „proszę”, która ma nam zagwarantować realizację. I zazwyczaj słyszymy... NIE!

NIE

Wiele razy mówimy, że najlepiej, jeśli dajemy z serca. Tymczasem usłyszenie „nie” zasadniczo jest trudne. Obawiamy się, że nasze potrzeby nie zostaną zaspokojone. To wywołuje smutek, lęk, bezradność. A przecież mamy wiele możliwości zaspokojenia swoich potrzeb. Warto otworzyć okno swojej kreatywności. Kiedy ktoś mi odmawia, jednocześnie mówi „tak” swoim pięknym potrzebom. Czy mam na tyle ciekawości i odwagi, aby w taki właśnie sposób przyjmować rzeczywistość, dając wolność sobie i innym? Zasadniczo nikt z nas nie lubi, aby mu cokolwiek narzucać. Lubimy być brani pod uwagę. I chcemy przyczyniać się do dobra innych. Chętnie robimy to, co naprawdę wybierzemy. Jeśli jesteśmy do czegoś zmuszani, często to sabotujemy. A wtedy oboje przegrywamy, zarówno autor, jak i adresat prośby. Pamiętajmy, że prośba jest prośbą, jeśli zakłada wolność działania drugiej osoby. Czy zatem jesteśmy gotowi, by usłyszeć „nie”, które jest równocześnie „tak” dla czegoś innego, ważnego dla osoby, która odmawia?

***

Prośmy z zaufaniem, że otrzymamy to, co najbardziej jest nam potrzebne do pięknego życia, widząc, na co mamy wpływ i na co wpływu nie mamy, i umiejąc rozróżniać jedno od drugiego.

2023-06-26 16:09

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Włochy: Cały świat pisze do papieża, poczta otrzymuje setki kilogramów listów

2025-03-15 08:48

[ TEMATY ]

choroba

papież Franciszek

listy

wierni

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

O 150 kilogramów listów i przesyłek więcej niż zwykle przysyłanych jest codziennie do Watykanu w czasie pobytu papieża Franciszka w szpitalu - poinformowała Poczta Włoska. Z całego świata napływają życzenia powrotu do zdrowia. Dane te ogłoszono miesiąc po rozpoczęciu hospitalizacji w Poliklinice Gemelli.

Dziennik "La Repubblica" podkreśla, że jeśli chce się zmierzyć uczucia wobec 88-letniego papieża, to można je zważyć w dniach obaw o jego zdrowie.
CZYTAJ DALEJ

Te wybory naprawdę mogą zmienić wszystko

2025-03-15 07:36

[ TEMATY ]

wybory prezydenckie

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Napiszę coś, do czego chyba żaden prezydent Polski i pretendenci do tego stanowiska wprost nie przyznają się nigdy: rola głowy państwa jest głównie blokująca. A może tak, żeby brzmiało lepiej: jest strażnikiem.

W końcu Konstytucja stanowi, że „prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jest najwyższym przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej i gwarantem ciągłości władzy państwowej”, „czuwa nad przestrzeganiem Konstytucji, stoi na straży suwerenności i bezpieczeństwa państwa oraz nienaruszalności i niepodzielności jego terytorium”. Co to konkretnie znaczy? Niestety niewiele, co widać od 15 miesięcy, gdy prezydent Andrzej Duda mając świadomość tego, co się dzieje z państwem polskim, jak trójpodział władzy został zastąpiony przez jedynowładztwo, a prawo przez wolę polityczną – tak naprawdę niewiele może zrobić. Oczywiście oprócz zawetowania jakiejś ustawy, czy niepodpisania jakiejś nominacji, tyle że w tym ostatnim wypadku rząd i tak ignoruje na przykład prerogatywy prezydenta w zakresie wyboru sędziów, czy ambasadorów. Robi co chce i kto im zabroni?
CZYTAJ DALEJ

Watykan: sekretarz Gubernatoratu poprowadzi wieczorny różaniec w intencji Ojca Świętego

2025-03-15 12:28

[ TEMATY ]

różaniec

papież Franciszek

Ojciec Święty

abp Emilio Nappa

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Sekretarz generalny Gubernatoratu Państwa Watykańskiego, abp Emilio Nappa poprowadzi dziś wieczorem o godzinie 19.30 na Placu Świętego Piotra różaniec w intencji zdrowia Papieża, który jest obecnie w trzydziestym dniu hospitalizacji w klinice Gemelli z powodu obustronnego zapalenia płuc. Jak informuje Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej, modlitwa maryjna będzie dziś animowana przez Gubernatorat Państwa Watykańskiego.

Arcybiskup Emilio Nappa urodził się 9 sierpnia 1972 roku w Neapolu. Święcenia kapłańskie dla diecezji Aversa przyjął 28 czerwca 1997 r. Doktorat z teologii uzyskał w 2004 roku na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Pełnił różne funkcje w diecezji, m.in. rektora kościoła San Rocco, dyrektora i profesora zwyczajnego teologii fundamentalnej w Międzydiecezjalnym Wyższym Instytucie Nauk Religijnych świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kapui oraz kanonika katedry. Ponadto był lokalnym współpracownikiem Nuncjatury Apostolskiej we Włoszech oraz urzędnikiem Sekcji Spraw Ogólnych Sekretariatu Stanu. Od września 2022 roku był urzędnikiem Sekretariatu ds. Ekonomicznych, a 3 grudnia 2022 r. Franciszek mianował go sekretarzem pomocniczym Dykasterii ds. Ewangelizacji i przewodniczącym Papieskich Dzieł Misyjnych, wynosząc do godności arcybiskupa tytularnego Satriano. 1 marca 2025 roku został sekretarzem generalnym Gubernatoratu Państwa Watykańskiego, którego przewodniczącą jest od tego samego dnia siostra Raffaella Petrini, FSE.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję