Reklama

Niedziela Częstochowska

Czterdzieści lat minęło...

Chcemy przygotować parafię na drugą młodość – mówi ks. Jarosław Ginter, proboszcz parafii św. Jadwigi Królowej w Częstochowie.

Niedziela częstochowska 25/2022, str. IV

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

Karol Porwich/Niedziela

Biskup Antoni Długosz modli się w intencji parafii

Biskup Antoni Długosz modli się w intencji parafii

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia, nasz kościół jest dla mnie miejscem wyciszenia. Bardzo dobrze się tutaj czuję – mówi Aleksandra, która w parafii jest od samego początku. – Parafia jest dla mnie wszystkim. Pan Bóg tu mieszka – wzrusza się Urszula, a Kazimiera podkreśla, że parafia jest dla niej miejscem modlitwy i życia parafialnej rodziny oraz domem Bożym.

Tak było

Dla 85-letniej Teresy parafia jest oazą miłości i spokoju, gdzie można u Boga wyprosić wszystko. – Moje dzieci budowały kościół parafialny. Świątynia, parafia, duszpasterze tworzą wspólnotę, która jest dla mnie wszystkim – zaznacza. Romuald Nawrot z synami pomagał przy budowie kościoła. – Materiałów budowlanych nie było, ale różnymi sposobami, zgodnie z zasadą Polak potrafi, udawało się je zorganizować. Ludzie pomagali. Ksiądz proboszcz dzwonił po godz. 22, że przyszedł transport cementu. To ja, moich dwóch synów i inni przychodziliśmy z radością rozładować dostawę, bo cement był potrzebny w następnym dniu do kontynuowania budowy – śmieje się pan Romuald. Bogumiła Kuban opowiada natomiast: – Robiłam wszystko, co mogłam. Pomagałam kapłanom i wiernym. Witałam pierwszego księdza proboszcza. Pamiętam to dobrze. Wtedy zmarł mój ojciec. Z jednej strony żałoba w sercu, a z drugiej się cieszyłam, że mamy parafię. Bardzo się o nią staraliśmy. Chodziliśmy do urzędu miasta całymi gromadami. Chcę powiedzieć naszym następcom, żeby kochali całym sercem parafię, Kościół i szanowali wiarę. Nasza wiara jest naszą mocą i siłą – nie ma wątpliwości. Jadwiga Wójcik była wieloletnią zelatorką róż różańcowych. – Modlitwa różańcowa jest drogą do nieba, bez modlitwy nie ma życia. W tamtych czasach tygodnik Niedziela nawrócił mojego męża. Pracowałam w banku, w którym Niedziela miała konto. Przynosiłam tygodnik do domu, mąż go czytał i nagle zapragnął chodzić na Msze św. – opowiada Jadwiga. Henryk Otwinowski pracował przy wylewaniu fundamentów i posadzki. – Parafia jest dla mnie drugim domem, do którego się przychodzi codziennie. Z tamtych czasów pamiętam księdza proboszcza i jego podarunki za pracę. Wtedy o wszystko było trudno, a ksiądz o tym nie zapominał i dbał, aby jakoś nam tę pracę wynagrodzić. Ksiądz Niezgoda był bardzo dobrym organizatorem i życzliwym człowiekiem – uśmiecha się pan Henryk.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Święto

Uroczystą koncelebrowaną Mszę św. 7 czerwca z okazji jubileuszu 40-lecia parafii św. Jadwigi Królowej w Częstochowie poprzedziły trzydniowe przygotowania duchowe. Ojciec Zbigniew Ptak, paulin, w swoich naukach tłumaczył wiernym istotę Eucharystii.

– Chciałem, by wierni zakochali się we Mszy św. Oni uczestniczą w Eucharystii, bo taki jest zwyczaj; mniej ją rozumieją – a przecież ona jest źródłem mocy. Przyjechałem do nich z przesłaniem, że uczestniczą w największej świętości na ziemi – wyjaśnia paulin.

Umocnieni nauką o Eucharystii parafianie w sporej liczbie i w asyście pocztów sztandarowych, które wystawiły placówki znajdujące się na terenie parafii: VIII Liceum Ogólnokształcące Samorządowe, Szkoła Podstawowa nr 1 im. Zdobywców Przestworzy, Zespół Szkół Gastronomicznych im. Marii Skłodowskiej-Curie, uczestniczyli w jubileuszowej liturgii pod przewodnictwem biskupa seniora Antoniego Długosza, który w homilii powiedział: – Jeśli chwalą Kościół – mnie chwalą, jeśli krytykują Kościół – mnie krytykują, ponieważ ja jestem Kościołem. W to święto jubileuszowe parafii polećcie Jezusowi wasze domowe Kościoły, gdzie rodzice są kapłanami rodzinnego sanktuarium i pierwszymi świadkami wiary w życiu swoich dzieci, pedagogami i katechetami. Polećcie tych mieszkańców rodziny parafialnej, którzy dawno się nie spowiadali i dawno nie byli w waszym pięknym kościele, by otrzymali dar wiary i stali się żywymi członkami Jezusowego Kościoła.

Po Mszy św. i po wysłuchaniu minirecitalu bp. Antoniego zgromadzeni zostali zaproszeni do odnowionych pomieszczeń parafialnych, gdzie przy świątecznym torcie i innych wypiekach obejrzeli archiwalne zdjęcia. O mały komentarz do nich pokusił się ks. Jan Niezgoda, pierwszy proboszcz parafii św. Jadwigi Królowej.

Reklama

Historia witraży

Otóż w latach 80. ubiegłego wieku bardzo trudno było zorganizować cokolwiek potrzebnego do budowy. Ksiądz Jan Niezgoda chciał zdobyć szkło na witraże. – Jeździłem po różnych miejscach i nie mogłem nic dostać – opowiada. – Pojechałem do małej huty za Polanicą-Zdrój i zobaczyłem szkło idealne na nasze potrzeby. Poszedłem do działu zbytu, ale pokój był zamknięty. Wracam na portiernię i pytam: gdzie jest ktoś z tego działu? Portierka mówi do drugiej: nie wiesz, gdzie jest Król? Przychodzi kierownik działu zbytu i przedstawia się: Król. Odpowiadam zadowolony: Bardzo się cieszę, że jest pan Królem. Patrząc na moją rozradowaną minę, myśląc, że z niego żartuję, mówi: Ja nie jestem królem, ja się tylko nazywam Król. Odpowiadam: Dla mnie pan jest królem, a dlaczego? Bo ja jestem proboszczem parafii św. Jadwigi Królowej i skoro pan nazywa się Król, to nie może pan odmówić królowej Jadwidze. I nie odmówił. Tak się pięknie złożyło, że był tam też stary lwowiak, profesor z Akademii Sztuk Pięknych z Wrocławia, który współpracował z hutą szkła. Przemiły człowiek zaproponował projekt witraży, dobrał szkło i dzisiaj dzięki nim możemy podziwiać grę kolorów kościelnych witraży – wspomina ze swadą witrażową historię ks. Niezgoda.

Na fundamencie Eucharystii i spotkań

– Ludzie na teren parafii wprowadzali się 60 lat temu, teraz mają ok. 80-90 lat. Ich dzieci poszły w świat, a wnuki nie wróciły. Średnia wieku parafian jest bardzo wysoka. Mówią, że nasza wspólnota to taka amerykańska Floryda ze społecznością emerytów – śmieje się ks. Jarosław Ginter, proboszcz, i kontynuuje już poważniej: – W naszej parafii w najbliższym czasie nastąpi wymiana pokoleń i my się do niej przygotowujemy. Stąd generalny remont wszystkich pomieszczeń. Chcemy przygotować parafię na jej drugą młodość. Są przygotowane pomieszczenia, znajdą się i ludzie. Będziemy proponowali kółka zainteresowań, spotkania z ciekawymi ludźmi, korepetycje, bo mamy dużo emerytowanych nauczycieli, kawiarenkę. Chcemy, żeby wierni przychodzili, spotykali się nie tylko na nabożeństwach. I to się już dzieje. Zaczynamy od poradnictwa rodzinnego dla rodziców mających kłopoty z dziećmi. Wprowadziliśmy dyżury psychologa. Działa koło Caritas, które pomaga najbardziej potrzebującym. Proponujemy wieczory filmowe. Raz w miesiącu pokazujemy religijny film, po czym jest dyskusja. Były już trzy seanse. Na szerszą skalę ruszymy po wakacjach, proszę śledzić nasze parafialne zapowiedzi. Pomaga mi wikariusz ks. Stanisław Śleziak. Ma świetne pomysły i energię – chwali współpracownika ksiądz proboszcz.

Marzenie

– Chciałbym sobie i parafianom życzyć, abyśmy się jeszcze mocniej do siebie zbliżyli. To wszystko, co robimy z wikariuszem, temu służy. Chciałbym, by młodzi spotykali się na terenie parafii ze starszymi, bo przecież seniorzy mają tyle doświadczenia i życiowej mądrości, że żadna książka tego nie zastąpi. Pragniemy budować parafię na wspólnotowych spotkaniach i na pięknej Eucharystii z pełnym uczestnictwem wiernych – ks. Jarosław Ginter jest pełen optymizmu.

2022-06-14 11:18

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czas dziękczynienia

Niedziela małopolska 45/2021, str. VI-VII

[ TEMATY ]

Jubileusz parafii

MFS/Niedziela

Sumie odpustowej przewodniczył bp Jan Zając.

Sumie odpustowej przewodniczył bp Jan Zając.

Trzeba nam przyjąć świadectwo św. Judy Tadeusza, potwierdzone ofiarą jego życia i posługi – powiedział bp Jan Zając do zebranych na jubileuszu w parafii, u fundamentów której stanął gorliwy apostoł i wierny świadek Jezusa Chrystusa.

W tegoroczny odpust parafii św. Judy Tadeusza w Krakowie-Czyżynach wpisały się uroczystości jubileuszowe. Zebrani na Mszy św. dziękowali za patrona oraz za dar parafii utworzonej dekretem kard. Adama Stefana Sapiehy 15 kwietnia 1951 r.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Bp Muskus: sensem Eucharystii jest spotkanie z miłością

2024-03-28 20:44

[ TEMATY ]

Kraków

Wielki Czwartek

bp Damian Muskus

diecezja.pl

- Przy jednym stole spotykają się z Jezusem biedacy, grzesznicy, słabi i poranieni ludzie. To nie jest uczta w nagrodę za dobre sprawowanie, uroczysta kolacja dla wybrańców, którzy zasłużyli na zaproszenie - mówił w Wielki Czwartek o Eucharystii bp Damian Muskus OFM. Krakowski biskup pomocniczy przewodniczył Mszy św. Wieczerzy Pańskiej w kościele Matki Bożej Zwycięskiej w Krakowie-Borku Fałęckim.

- Bóg, który pokornie schyla się do ziemi, by umyć nogi człowiekowi, nie wywołuje entuzjazmu. Ten osobisty i czuły gest budzi sprzeciw i zgorszenie wielu - mówił bp Muskus, zauważając, że obraz Boga, który obmywa nogi uczniom, kojarzy się z upokorzeniem. - Paradoksalnie łatwiej przyjąć fakt, że Jezus cierpiał i poniósł śmierć na krzyżu, niż zaakceptować Boga, który z miłości obmywa ludzkie stopy - dodał.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję