Reklama

Wiadomości

Sprzymierzeniec polskich rodzin

Do Sejmu trafił projekt ustawy o Polskim Instytucie Rodziny i Demografii. – Prezes tego instytutu będzie kimś w rodzaju rzecznika praw rodziny – mówi Bartłomiej Wróblewski, który złożył projekt wraz z innymi posłami PiS.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nowa instytucja ma być merytorycznym zapleczem dla polityki prorodzinnej państwa. Instytutem ma kierować prezes, podlegać mu będą pięć departamentów i biuro organizacyjne. – Będzie to ważna instytucja badawczo-analityczna, wniesie też istotny wkład w zmagania o prawa rodziny. Prezes instytutu będzie natomiast rzecznikiem praw rodziny – podkreśla Bartłomiej Wróblewski.

Rodzinny think tank

Powołanie instytutu jest odpowiedzią na oczekiwania wielu środowisk prorodzinnych. Sama instytucja jest bardzo ważna także dla całego kraju, bo Polska znajduje się w głębokim kryzysie demograficznym. – Uważamy, że powstanie takiej instytucji, która kompleksowo będzie się zajmować polityką prorodzinną i badaniami nad demografią, to sprawa kluczowa dla naszego kraju – mówi Wróblewski, przedstawiciel posłów wnioskodawców. – Naszym celem jest, by instytucja ta działała w oddaleniu od bieżącej polityki i żeby była zapleczem merytorycznym dla organicznej polityki prorodzinnej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zgodnie z projektem ustawy instytut został pomyślany jako think tank polityki prorodzinnej i demograficznej. Nowa instytucja będzie zbierała od różnych organów władzy publicznej i opracowywała informacje o zjawiskach i procesach demograficznych, społecznych i kulturowych w Polsce. Instytut będzie badał procesy społeczne wraz z ich kontekstem kulturowym i ekonomicznym. Na ich podstawie będzie opracowywał prognozy oraz wskazywał szanse i zagrożenia dla rozwoju demograficznego Polski. Do zadań instytutu będą należały również formułowanie wniosków dotyczących polityki rodzinnej i demograficznej, a także opiniowanie projektów ustaw i rozporządzeń pod względem ich wpływu na sytuację rodzin oraz procesy demograficzne.

Konstytucyjne obowiązki

Reklama

Prezes Polskiego Instytutu Rodziny i Demografii będzie wybierany przez Sejm na wniosek rady, w której skład wejdzie po dwóch członków powoływanych przez prezydenta i Senat oraz pięciu powołanych przez Sejm. Prezes nadzorował badania i analizy polityki prorodzinnej oraz uzyska uprawnienia do tego, by być stroną w sądzie podobnie jak Rzecznik Praw Obywatelskich i Rzecznik Praw Dziecka. – Dzięki temu Polska będzie lepiej wypełniać obowiązki wynikające z konstytucji, której zapisy mówią o szczególnej opiece państwa nad rodziną, macierzyństwem, rodzicielstwem, a także rodzicami i dziećmi – tłumaczy poseł Wróblewski.

Podobne instytucje prorodzinne oraz rzecznicy praw rodziny funkcjonują w wielu europejskich państwach. Co ciekawe, Polska jest jedynym krajem w Grupie Wyszehradzkiej, gdzie taka instytucja dotychczas nie funkcjonowała. – Chodzi o to, by w Polsce była instytucja, która w godz. od 8 do 16 zajmowałaby się systemowo sprawami rodziny i kompleksowo monitorowałaby całą politykę państwa pod tym względem – zaznacza poseł Dominika Chorosińska, która jest członkiem rządowej Rady Rodziny. – Ze wszystkich badań jednoznacznie wynika, że dla większości Polaków synonimem szczęścia indywidualnego jest szczęście rodzinne. Dlatego postulujemy powstanie Polskiego Instytutu Rodziny i Demografii, który o to szczęście Polaków jeszcze bardziej się zatroszczy – dodaje Chorosińska.

2021-11-22 20:57

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niemcy: Polskie dzieci zostaną na razie w rodzinach muzułmańskich

[ TEMATY ]

rodzina

Adobe.Stock

Niemiecki sąd rodzinny w Lemgo nie wydał dzisiaj wyroku w sprawie Polki, której Jugendamt odebrał dzieci i oddał pod opiekę muzułmańskim rodzinom z Turcji.

Według nieoficjalnych informacji sąd postanowił zbadać relację trzyletniej Larissy, córki Klaudii Majewskiej, z nowymi opiekunami z Turcji. Sąd uznał, że dopiero na podstawie opinii biegłych, będzie w stanie zdecydować, czy córka i syn mogą wrócić do swojej matki, Klaudii Majewskiej albo jej mamy, czyli babci dzieci. Wyrok ma zapaść w ciągu przyszłego miesiąca.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Znamy datę prawnego objęcia urzędu biskupa sosnowieckiego przez bp. Artura Ważnego

2024-04-25 15:40

[ TEMATY ]

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

diecezja.sosnowiec.pl/ks. Przemysław Lech, ks. Paweł Sproncel

- Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie – słowami z 1 Listu św. Piotra Apostoła bp Artur Ważny pozdrowił wszystkich zebranych na auli w Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu. W spotkaniu, które odbyło się przed południem 25 kwietnia br. wziął udział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej oraz pracownicy instytucji diecezjalnych, m.in.: kurii, sądu biskupiego, archiwum, Caritasu i mediów diecezjalnych.

To pierwsza oficjalna wizyta biskupa nominata na terenie diecezji sosnowieckiej. Bp Ważny miał więc okazję do wstępnego zapoznania się z pracownikami lokalnych instytucji kościelnych.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję