Dojrzałość jest przestrzenią, którą mierzy się wielkość” – tak napisał w Rozważaniach o śmierci Karol Wojtyła w 1975 r. Przywołuję te słowa, pragnąc połączyć myślą i sercem dwóch wielkich Przewodników na drogach dojrzałości wiary: Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego na progu jego beatyfikacji. I jeśli mówimy dzisiaj o skali wielkości tych dwóch Polaków, to nie sposób ogarnąć ich roli w tworzeniu „wielkiej pedagogii” na skalę narodową, kościelną i ogólnoświatową. Postać Prymasa Tysiąclecia odznaczała się dużą niezależnością myślową, niezwykłą siłą ewangelicznego przebicia: Soli Deo per Mariam, i odwagą doświadczenia świata – Non possumus – dla dobra Kościoła i Ojczyzny. Dlatego trzeba postawić bardzo ważne pytanie: czy i na ile kard. Stefan Wyszyński jest nadal „obecny” w społeczeństwie Kościoła i Polski? Czas między wyznaczoną wcześniej przez papieża Franciszka na 7 czerwca 2020 r. datą jego beatyfikacji a darem przygotowywanym na dzień 12 września 2021 r. na pewno zaowocował szerszą recepcją posługi apostolskiej Prymasa Tysiąclecia w formie wydrukowanych listów, książek, homilii, kazań, przemówień czy filmów, trzeba nam jednak nadal dokonywać osobistego i społecznego „rachunku sumienia”, aby odpowiedzieć sobie, na ile jego słowa i osobiste świadectwo były i są inspiracją dla zgodnego z prawdą sumień naszego życia. Potrzeba nam zatem ufnej modlitwy o światło i moce Ducha Świętego, aby dar beatyfikacji sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego stał się umocnieniem na przyszłość i owocował coraz większą dojrzałością wiary w każdym wymiarze pokoleniowym i w nowej rzeczywistości „polskiej wolności”.

Z pasterskim błogosławieństwem

Częstochowa, 26 sierpnia 2021 r.,

w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej