Reklama

Wiara

Elementarz biblijny

Łamanie chleba

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

U podstaw określenia sprawowania Eucharystii mianem łamania chleba jest starożytny zwyczaj związany z posiłkiem (por. Jr 16, 7; Lm 4, 4), podczas którego dokonywano łamania okrągłego chleba za pomocą rąk. Nie używano noża. Na początku posiłku, niezależnie od tego, czy był posiłek uroczysty, chociażby z okazji jakiegoś święta (np. Paschy) czy też z okazji wizyty gości, gospodarz odmawiał modlitwę dziękczynną, a następnie łamał chleb (który miał formę płaskiego placka) na części i podawał je uczestnikom uczty. Sam gest łamania chleba nie miał początkowo znaczenia kultycznego, nawet jeśli towarzyszyło mu odmówienie modlitwy, lecz stanowił wstęp do posiłku. Trzeba jednak pamiętać, że dla ludzi Wschodu posiłek służył czemuś więcej niż tylko zaspokojeniu głodu. Był wyrazem wspólnoty tworzonej przez wszystkich, którzy go spożywali. Ten wymiar wspólnotowy podkreślony był m.in. przez fakt, że wszyscy spożywali jeden i ten sam chleb. Religijnego wymiaru gest ten nabrał w kontekście uczt związanych z celebracją świąt.

Gdy Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy połamał chleb, postąpił według zwyczaju związanego ze spożywaniem Paschy (Mk 14, 22). To łamanie zostało przygotowane przez cuda rozmnożenia chleba przez Jezusa. Cudom tym towarzyszył podobny gest (por. Mk 6, 41; 8, 6). W związku z nim łamanie chleba nabrało nowego znaczenia dla uczniów Jezusa. Zaczęło być odnoszone do sprawowania pamiątki Pana, czyli Eucharystii (por. Dz 2, 43. 46; 20, 7. 11; 1 Kor 10, 16). Chodziło jednak nie tylko o przypomnienie Jezusowego gestu, ale również o podkreślenie tego, że chrześcijanie tworzą jedną wspólnotę. Co ciekawe, niektórzy uczeni zauważają, że wyrażenie „łamanie chleba” mogło oznaczać także zwykły posiłek, niekoniecznie Eucharystię. Tak interpretują niektóre wypowiedzi Dziejów Apostolskich. W ten sposób podkreślają, że wspólnota uczniów Chrystusa nie była rzeczywistością, która manifestowała się okazyjnie podczas niedzielnych spotkań, ale trwała nieustannie. Nie ulega jednak wątpliwości, że w Nowym Testamencie sporo jest takich wypowiedzi, które jednoznacznie wiążą łamanie chleba z Eucharystią. Tak jest np. w Dz 20, 7, gdzie także jest wzmianka o czasie owego łamania chleba – dokonuje się to w dzień po szabacie. Podobna sytuacja została ukazana w 1 Kor 11, 20-25, gdzie mowa jest o Uczcie Pańskiej. Także teksty nieco późniejsze niż NT (np. listy Ignacego z Antiochii) mówią o łamaniu chleba w kontekście Eucharystii.

Sam gest, jak już wspomniano, podkreśla jedność wspólnoty, która się gromadzi. W związku z tym musimy być świadomi, że udział w Eucharystii – łamaniu chleba – domaga się od nas przezwyciężenia wszelkich podziałów. Do stołu Pana przystępujemy pojednani z Bogiem i z bliźnimi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-04-14 07:27

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy Chrystus jest podzielony?

Pytanie czytelnika:
Wiemy, że Kościół jest podzielony: jest katolicki, prawosławny, protestancki. Ale czy to znaczy, że Chrystus też jest podzielony?

CZYTAJ DALEJ

Pogrzeb bez Mszy św. w czasie Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

duszpasterstwo

pogrzeb

Eliza Bartkiewicz/episkopat.pl

Nie wolno celebrować żadnej Mszy świętej żałobnej w Wielki Czwartek - przypomina liturgista ks. Tomasz Herc. Każdego roku pojawiają się pytania i wątpliwości dotyczące sprawowania obrzędów pogrzebowych w czasie Triduum Paschalnego i oktawie Wielkanocy.

Ks. Tomasz Herc przypomniał, że w Wielki Czwartek pogrzeb odbywa się normalnie ze śpiewem. Nie wolno jednak tego dnia celebrować żadnej Mszy Świętej żałobnej. W kościele sprawuje się liturgię słowa i obrzęd ostatniego pożegnania. Nie udziela się też uczestnikom pogrzebu Komunii świętej.

CZYTAJ DALEJ

Historia według Kossaka

2024-03-28 10:54

[ TEMATY ]

Materiał sponsorowany

Armando Alvarado

Mało która postać historyczna odcisnęła tak mocno swój ślad w dziejach świata, i tak bardzo wpływa na wyobraźnię współczesnych ludzi, jak Napoleon. Pisano o nim książki, wiersze, kręcono filmy, ale bodaj żadne z tych dzieł nie jest tak wymowne jak obraz Wojciecha Kossaka poświęcone temu geniuszowi wojny.

Mowa, oczywiście, o powstałym w 1900 r. dziele „Bitwa pod piramidami”. Obraz mimo upływu lat nadal wywiera ogromne wrażenie na widzach, pobudzając nie tylko ich „estetyczne synapsy”, ale i zmuszając do głębszej refleksji nad dziejami okresu, który został przedstawiony na płótnie i tego, jak wpłynął Napoleon na ukształtowanie się świata. Malowidło Kossaka intryguje nie tylko widzów, ale i ekspertów, od dawna jest obiektem wnikliwych analiz wielu badaczy. Bank Pekao S.A. zaprasza do obejrzenia krótkiego filmu pt. „Okiem liryka”, który przybliża fascynującą historię tego monumentalnego płótna.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję