Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa poddała digitalizacji manuskrypty, starodruki i teksty liturgiczne ze zbiorów Seminarium Duchownego w Paradyżu. Prace sprzed setek lat stały się ogólnodostępne.
Digitalizacji poddano kilkanaście najważniejszych pozycji ze zbiorów Seminarium Duchownego w Paradyżu, zaś cały projekt zrealizowano do końca ub.r. – Materiały zostały fizycznie zdigitalizowane i umieszczone w Zielonogórskiej Bibliotece Cyfrowej, gdzie w tej chwili są dostępne – mówi Paweł Karp z Działu Informacji Regionalnej i Bibliograficznej. Dodaje, że wszystkie starodruki przeszły prace konserwatorskie i zostały poddane odgrzybieniu. Były też drobne prace, jak podklejenia, prostowania kart, jednak nic inwazyjnego. – Jest to kilkanaście pozycji. Sztandarowym przykładem jest czterotomowa Biblia z 1497 r. z komentarzem Mikołaja z Liry. Na marginesach wszystkich czterech tomów jest dużo notatek, poprawek i adnotacji. Można je ocenić na jeszcze XV-wieczne. Wśród starodruków poddanych cyfryzacji znalazł się Antyfonarz, wyjątkowa rzecz, który przy okazji digitalizacji został poddany dość poważnym pracom konserwatorskim. Jeśli chodzi o pochodzenie starodruków, to są to głównie dzieła teologiczne. Tematyka religijna przeważa, jednak są również pozycje czysto historyczne, jak dwie kroniki, a wybraliśmy je, ponieważ są to rzeczy unikalne. Do takich należy zaliczyć także Mszał biskupa lubuskiego. Są to rzeczy na świecie jeszcze nie digitalizowane, co sprawdzaliśmy bardzo dokładnie – opowiada Karp.
Starodruki można oglądać w Zielonogórskiej Bibliotece Cyfrowej pod hasłem: Zielonogórsko-Gorzowskie Wyższe Seminarium Duchowne. Ze względu na charakterystykę prac, są one głównie dla naukowców, jednak, jak mówi Paweł Karp, w tej chwili już można zaobserwować pewne zainteresowanie zdigitalizowanymi zbiorami. – Antyfonarz można oglądać jako graficznie niezwykle interesujące dzieło, do czego zachęcam. Trzeba poświęcić jednak sporo czasu, bo są to setki stron starodruków tego rękopisu. Warto przybliżać zbiory seminarium paradyskiego, bo są bogate i warte upublicznienia dla szerszego grona czytelników – kończy Paweł Karp i dodaje, że nie jest to koniec digitalizacji dzieł z Paradyża, bo kolejny projekt został złożony do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Od kilku dni zdigitalizowane zasoby archiwum Ośrodka Dokumentacji Życia i Kultu Księdza Jerzego Popiełuszki, mieszczącego się w dawnym mieszkaniu kapelana „Solidarności”, zawierające kilkadziesiąt tysięcy dokumentów, gromadzonych głównie w związku z jego procesem beatyfikacyjnym, są dostępne dla wszystkich zainteresowanych. W zbiorach znajdziemy bezcenne rękopisy autorstwa ks. Jerzego, jego zdjęcia, nagrywane w latach 80-tych filmy, kasety, na których zarejestrowano wszystkie Msze za Ojczyznę z udziałem Męczennika.
Ponad 80 tys. stron dokumentów, w tym zdjęcia, filmy i nagrania dźwiękowe zostało zdigitalizowanych i profesjonalnie opisanych. Stworzono wirtualne muzeum, poświęcone bł. ks. Jerzemu. – Wartość historyczna tego archiwum jest ogromna. Zgromadzone tu dokumenty w bardzo szerokim rozumieniu – zarówno akta pisane, materiały dźwiękowe, filmy - dotyczą nie tylko bezpośrednio Męczennika, ale stanowią także zapis dużego fragmentu historii Polski lat 1980-1990 i dużego fragmentu życia Kościoła, zwłaszcza warszawskiego. Dzięki tym materiałom mamy wiedzę o tym, jak żyła Polska i Kościół przez te 35 lat – powiedział prof. Paweł Skibiński z UW, który był głównym konsultantem projektu digitalizacji Ośrodka Dokumentacji. W jego ocenie żoliborskie archiwum, dzięki niezwykle starannej dokumentacji wszystkiego, co działo się przy grobie ks. Jerzego, jest ewenementem nie tylko w skali Polski, ale także Europy.
Papież Franciszek przed śmiercią wydał dyspozycję, by pochowano go w rzymskiej bazylice Matki Bożej Większej. To było szczególnie ważne miejsce, które odwiedzał zawsze przed ważnymi wydarzeniami swego pontyfikatu oraz każdą podróżą zagraniczną i po jej zakończeniu. Franciszek uprościł też obrzęd pochówku.
W jednym z wywiadów ponad rok temu papież wyjawił, że ma już przygotowany dla siebie grób w bazylice Santa Maria Maggiore, którą w ciągu prawie 12 lat pontyfikatu odwiedził ją ponad 120 razy. Bywał tam często również przed wyborem.
Gestem podniesionej ręki rankiem w Poniedziałek Wielkanocny Papież Franciszek pożegnał się ze swym osobistym asystentem medycznym, potem zapadł w śpiączkę i odszedł. Nie cierpiał – relacjonują osoby, które były do ostatnich chwil przy Franciszku w momencie jego śmierci. Wcześniej dziękował za powrót na Plac Świętego Piotra.
Wśród ostatnich słów Ojca Świętego znalazło się podziękowanie dla osobistego asystenta medycznego, Massimiliano Strappettiego, za to, że zachęcił go do odbycia ostatniego przejazdu papamobile, w niedzielę, po błogosławieństwie Urbi et Orbi. „Dziękuję, że zabrałeś mnie z powrotem na Plac” – powiedział Franciszek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
