Reklama

Wobec pożaru katedry w Paryżu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielki Poniedziałek 15 kwietnia 2019 r. przejdzie do historii katedry Notre Dame z wyjątkową symboliką: dla Paryża, Francji, Europy i dla całego świata. O ile zamach na wieżowce World Trade Center w USA był „zamachem na demokrację”, a zamach na Jana Pawła II – „zamachem na sumienie ludzkości”, to pożar katedry Notre Dame można porównać do „zawału serca matki”. Świątynia ta zawsze ogniskowała bowiem myśli, serca i aspiracje wszystkich Francuzów, i to do tego stopnia, że oszczędzały ją nawet największe burze historii: wojny, powstania, rewolucja, I i II wojna światowa. Z tym miejscem identyfikuje się każdy Francuz – bez względu na swoje przekonania. W ciągu wieków geniusz ludzki (architektów, malarzy, muzyków, artystów, mistyków, pisarzy, poetów) tutaj synchronizował dusze narodu i kładł je u stóp ołtarza, żeby oddać hołd „temu kawałkowi chleba, który po konsekracji staje się Żyjącym Jezusem Chrystusem” (abp Michel Aupetit).

Do tej katedry przybywali królowie, prezydenci, papieże. Św. Jan Paweł II był w niej dwukrotnie i podkreślił, że „Francja była wychowawczynią ludów i narodów świata”. Nie dziw zatem, że to miejsce rokrocznie odwiedza ok. 15 mln ludzi z całego świata. Katedra Notre Dame jest czytelnym i trwałym świadkiem europejskiej chrześcijańskiej tożsamości.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Drżały serca na straszny widok płonącej katedry, tak jak drżą serca dzieci, kiedy zawał serca dotyka matkę rodziny. Wyrazem tego był wzruszający widok ludzi (nie tylko Francuzów), którzy spontanicznie klękali nad brzegiem Sekwany, na chodnikach, na placach i na ulicach, i wznosili ręce we wspólnej modlitwie, kiedy strażacy robili, co mogli, by tylko ocalić ich skarb. Tak, „człowiek z ulicy” lepiej wyczuwał, o co tu chodzi; lepiej niż media, bo te więcej uwagi poświęcały sprawom technicznym – walącej się iglicy na dachu katedry, ekranowi i wywiadom z ludźmi wielkiej polityki. Ale i te media popadły głęboko w zadumę, kiedy nad zgliszczami i wznoszącym się jeszcze dymem ze zwalonego na posadzkę dachu pojawił się nazajutrz – jaśniejący w blasku słońca i reflektorów – złoty krzyż, nadal wiszący nad ołtarzem! Jakim cudem nie spadł mimo zarywającego się dachu? Jakim też cudem figura Matki Bożej Notre Dame pozostała na swoim miejscu – także zupełnie nietknięta?! W Wielki Piątek Francuzi śpiewają na cześć Krzyża: „Victorie, tu régneras! Ô Croix, tu nous sauveras!” (Zwycięstwo, ty zwyciężysz! Krzyżu, ty nas ocalisz!).

Reklama

Pożar katedry Notre Dame – z dopustu Bożej Opatrzności – pozostanie mocną i dosadną (z przestrogą) konferencją wielkopostną dla Francji, dla Unii Europejskiej i dla świata, który – upajając się tzw. wolnością ekspresji – wciąż chce eliminować krzyż i Boga: z praw, z sumień i z życia ludzi. Notabene, kodeks prawny Francji grozi karą za akty antysemityzmu i za akty islamofobii, a jak należałoby rozumieć publiczną wypowiedź prezydenta Macrona, że „we Francji istnieje wolność wobec bluźnierstwa”?! Gdzież jest równość? W 2018 r. odnotowano we Francji ponad 200 profanacji katolickich kaplic, kościołów, cmentarzy, pomników religijnych – przy zasadniczym milczeniu mediów! Arcybiskup Paryża Michel Aupetit powiedział: „Nasze arcydzieło – budowla katedry – doznało wielkiej szkody, ale Kościół – wspólnota wierzących – z pewnością wyjdzie z tego doświadczenia chociaż wstrząśnięty, to jednak umocniony”. Uważam, że chodzi tutaj o wyjątkową rekolekcyjną epiklezę – o wylanie Ducha Świętego. Pożar katedry wstrząsnął bowiem duszą wszystkich Francuzów, także tych, którzy w nic już nie wierzyli. Jak na Golgocie Matka Boża stała u stóp krzyża, tak i w katedrze Notre Dame, wobec jaśniejącego krzyża nietknięta pozostała figura Matki Bożej Notre Dame. Wielki symbol!

Dodam, że 1 grudnia 2018 r. w katedrze została zainaugurowana Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Polski, gdzie umieszczono relikwie św. Jana Pawła II. Tak rodacy znad Sekwany i z całej Francji wyrazili swoją wdzięczność na stulecie odzyskania niepodległości. Nasza niepodległość była wszak zadekretowana przy tzw. traktacie wersalskim – więc we Francji. Dowiadujemy się, że pożar katedry nie zniszczył ani ikony Matki Bożej Częstochowskiej, ani relikwii Papieża Polaka i że pomnik Jana Pawła II, znajdujący się na zewnątrz katedry, też nie doznał żadnego uszczerbku.

Ileż racji miał sługa Boży Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński, który do naszej polskiej pobożności wprowadził śpiew Apelu Jasnogórskiego: „Maryjo, Królowo Polski! Jestem przy Tobie! Pamiętam! Czuwam!”. Czuwajmy zatem w wyborach sumienia.

Ks. Krystian Gawron
Wicerektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji

2019-04-24 08:57

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Posty nakazane zachowywać

Niedziela warszawska 46/2003

monticellllo/pl.fotolia.com

Przykazania kościelne są zaproszeniem do współodpowiedzialności za Kościół
Zachęcają do przemyśleń, czy wiara ma wynikać z tradycji, czy z przekonania

CZYTAJ DALEJ

Rozmowa z Ojcem - Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

2024-03-29 14:12

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wacław Depo

Abp Wacław Depo

Jak wygląda życie codzienne Kościoła, widziane z perspektywy metropolii, w której ważne miejsce ma Jasna Góra? Co w życiu człowieka wiary jest najważniejsze? Czy potrafimy zaufać Bogu i powierzyć Mu swoje życie? Na te i inne pytania w cyklicznej audycji "Rozmowy z Ojcem" odpowiada abp Wacław Depo.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję