Wszystkie nasze dzienne sprawy
Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.
Ideologia gender, która napływa z Zachodu do naszego kraju, zniewoliła umysły wielu Polaków. Trzeba się temu stanowczo przeciwstawić. Naród polski, przez 50 lat zniewolony panowaniem komuny, powinien się wreszcie otrząsnąć i uwolnić od wspomnień tamtego smutnego okresu naszej historii. A tu w umysłach niektórych Polaków jeszcze pokutuje tęskne wspomnienie tamtych niechlubnych czasów.
Wobec licznych zagrożeń, które rozpanoszyły się w naszym kraju, wszyscy Polacy powinni poczuć się odpowiedzialni i stanąć w obronie świętej wiary, naszej tożsamości narodowej, a przede wszystkim polskiej rodziny, bo ona jest w tej chwili najbardziej zagrożona przez siły zła, które napływają do Polski z zagranicy. Rodzice powinni stanąć w obronie dzieci, aby ich w szkole nie zniewalano seksem. Powinni zadbać o to, aby uczono dzieci całej chlubnej historii naszego narodu. Aby czerpały przykład z dziejów naszych bohaterów narodowych, jak trzeba służyć Ojczyźnie i być dobrym Polakiem.
Przypomnijmy sobie, co nam powiedział umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II: „Macie wiele do zrobienia w Polsce”. I rzeczywiście tak jest. Dużo trzeba zmienić w polskich rodzinach. Jest źle w takiej rodzinie, gdzie dzieci przesiadują całymi godzinami przed telewizorem, wchłaniając wszystko zło, które płynie z ekranu. Gdzie są rodzice? Gdzie tu jest czas na modlitwę? W wielu domach ważniejsze od modlitwy są seriale telewizyjne. Czy tak ma wyglądać polska rodzina katolicka, która powinna być domowym Kościołem, gdzie wychowuje się młodzież do wielkiego zadania, jakim jest sakramentalne małżeństwo? Młodzi muszą mieć świadomość, że małżeństwo to nie jest zabawa na jakiś czas. To jest sakrament ustanowiony przez Boga – to jest świętość!
Józef z Biadaszek
***
Do Aleksandry
Samotność to wyzwanie
Jestem samotną wolną emerytką. Mąż nie żyje od kilku lat. Mam 68 lat, mieszkam na wsi. Nie mogę się przyzwyczaić do ciszy 4 ścian. Nieustannie czekam na telefon, żeby zamienić z kimś chociaż kilka słów. Samotność jest moim drugim imieniem, czasem przez kilka dni nie słyszę swojego głosu, bo nie mam do kogo otworzyć ust... Brakuje mi drugiego człowieka. Samotność to dla mnie wielkie wyzwanie, walka o przetrwanie. Każdy dzień zaczynam od płaczu i kończę na płaczu. Jestem zupełnie sama – nie mam dzieci, nie miałam rodzeństwa. Problem samotności bardzo mi dokucza. Jestem praktykującą katoliczką. Bardzo cenię uczciwość, szczerość, odpowiedzialność, ciepło domowego ogniska. Jestem osobą wrażliwą i uczciwą. Chciałabym nawiązać kontakt z osobami wierzącymi, uczciwymi, którym tak jak mnie dokucza samotność. Brakuje mi drugiego człowieka, osoby, która miałaby dla mnie czas. Czuję się przeraźliwie samotna. Nie potrafię z nikim nawiązać kontaktu.
Zofia
Gdy otrzymałam ten smutny list, postanowiłam odpowiedzieć choć parę słów od siebie. Umieściłam Pani anons w rubryce korespondencyjnej, ale nie można w 100 procentach liczyć na to, że znajdą się osoby, które rozświetlą Pani smutne życie. Nie jest Pani jeszcze osobą na tyle wiekową, by już zamykać się w 4 ścianach niemocy. I trzeba szukać samej jakiegoś wyjścia z tej sytuacji. Być może nie ma w Pani otoczeniu zbyt wielu osób, z którymi mogłaby Pani wieść życie towarzyskie, ale może można by zrobić wspólnie coś pożytecznego. Może zorganizować jakąś wzajemną pomoc sąsiedzką, np. pomoc przy dzieciach w pożytecznym zajęciu czasu. Albo choćby przy parafii jakieś kółko – przyjaciół Radia Maryja czy pomocy wzajemnej. Na pewno jest choćby jedna osoba w pobliżu, która jest w podobnej sytuacji. To już będzie Was dwie. I trzeba się spotkać oraz coś wspólnie wymyślić! Do dzieła!
W gmachu Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu została otwarta 16 kwietnia wystawa pt. „Zjednoczeni w rozproszeniu. Jezuici w ciągu wieków”. Na ekspozycję składa się prezentacja świętych jezuitów i ich dzieł, historii Zakonu Jezuitów, reguły i konstytucje oraz prezentacja specyfiki duchowości ignacjańskiej. Przedstawione są fakty z dziejów Zakonu związane z miejscami urodzenia wybitnych świętych jezuitów. Zaakcentowano także początki istnienia jezuitów w Polsce (Braniewo, Wilno), a następnie jezuitów w Toruniu, oraz Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego jako organizacji świeckiej odwołującej się do tradycji wspólnot zakładanych przez pierwszych jezuitów, eksponowane były także stare druki tylko w dniu otwarcia wystawy.
Idea zorganizowania takiej ekspozycji w Bibliotece Uniwersyteckiej UMK zrodziła się jesienią 2006 r. w czasie obchodów Roku Jubileuszowego związanego z postaciami - św. Ignacego Loyoli (1491-1556) - założyciela Zakonu i mistrza duchowości - 450. rocznica śmierci; św. Franciszka Ksawerego (1506-1552), misjonarza Dalekiego Wschodu - 500. rocznica urodzin i bł. Piotra Fabera (1506-1546), apostoła pojednania wśród chrześcijan, także 500. rocznica urodzin. Zebrany materiał wystawowy pochodzi z Archiwum Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego w Warszawie, Archiwum Państwowego w Toruniu, Archiwum UMK, Biblioteki Domu Zakonnego Ojców Jezuitów w Toruniu a także z zasobów Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu oraz ze zbiorów prywatnych.
Otwierając wystawę o. superior Wiesław Kulisz powitał przybyłych. Przedstawił sylwetkę trzech jezuitów związanych z Rokiem Jubileuszowym 2006, którzy najwyraźniej uosabiali charyzmat Zakonu. O. Superior podziękował wszystkim, którzy mieli udział w organizowaniu wystawy i zaprosił do wysłuchania wykładu Rektora WSFP Ignatianum w Krakowie o. prof. Ludwika Grzebienia SJ pt. „Dzieje jezuitów toruńskich 1596-2006”. O. L. Grzebień omówił historię działalności duszpasterskiej jezuitów w Toruniu od 1596 r. Z dokumentów historycznych wynika, że już w 1591 r. ksieni Mortęska wykupiła dla jezuitów kamienicę w Toruniu, a następnie bp Piotr Kostka wystawił dokument erekcyjny dla kolegium toruńskiego. Na pierwszą fundację składały się: dom proboszczowski, szkoła parafialna, dom przy kościele Panny Maryi oraz wsie Kowroż i Ostaszewko. Było to średnio zamożne kolegium jezuickie w Polsce. Bp Piotr Tylicki osadził jezuitów w kościele św. Jana i zawiadomił magistrat toruński o tym listem z dnia 10 listopada 1596 r., z jednoczesną prośbą o opiekę ze strony magistratu i wezwaniem, aby ich kazań słuchało całe miasto. W 1596 r o. Piotr Fabrucy rozpoczął formalnie działalność jezuitów w tym domu misyjnym w Toruniu. Ze względu na większość protestancką miasta, jezuici postawili szczególny nacisk na świadomy kult Eucharystii. Powołano ponownie do życia Bractwo Bożego Ciała. Od 1612 r. urządzano corocznie nabożeństwa 40-godzinne. Szczególnym kultem cieszył się założyciel Zakonu św. Ignacy, a także św. Stanisław Kostka, a w późniejszym czasie św. Franciszek Ksawery. Za ich wstawiennictwem doznawano liczne łaski. W następnych latach ożywiono kult bł. Doroty z Mątowów i Jutty - patronów Prus. Kongregacja Mariańska Mieszczan i Bractwo Męki Pańskiej oraz w następnych latach Bractwo Opatrzności Bożej wspierały działalność duszpasterską, społeczną i charytatywną w środowisku. Poświęcenie się jezuitów w czasie zarazy w 1626 r. i zgon zmarłego w posłudze zarażonego w czasie epidemii, niemieckiego jezuity Jana Molitora prowadziło powoli do zmiany nastawienia do zakonu wielu protestanckich mieszczan. Gdy w 1605 r. jezuici założyli katolickie szkoły, napotkali na znaczną niechęć ze strony środowiska. Dopiero wydana w 1611 r. deklaracja konstytucji „De restitutione Patrum Soc. Jesu” zagwarantowała bezpieczną pracę duszpasterską i szkolną. Wojny szwedzkie spowodowały znaczne zniszczenia także i w działalności zakonu. 1731 r. do momentu kasaty Zakonu szkoły toruńskie były szkołami akademickimi, w których nauczało już 10 profesorów. Ważnym wsparciem szkoły jezuickiej były uczniowskie Sodalicje Mariańskie, zaprawiające nie tylko do własnej pobożności, ale prowadzące też działalność społeczno-apostolską. Przy szkołach istniała też bursa muzyków i Konwikt Kuczborskiego. Występy teatralne były jedną z form działalności publicznej szkół jezuickich. Trzeba zaznaczyć, że już w roku przybycia jezuitów do Torunia powstała też biblioteka, na którą składały się dzieła jezuitów i legatów benedyktynek chełmińskich. Działalność Zakonu trwała do momentu kasaty w 1773 r.
Po dwustu prawie latach jezuici powrócili do Torunia w 1945 r. i utworzyli swoją rezydencję przy kościele poprotestanckim Świętego Ducha. Kościół jezuicki został też kościołem akademickim z momentem powstania Uniwersytetu M. Kopernika w 1945 r. Powołano wówczas Instytut Kultury Religijnej, prowadzono Apostolstwo Modlitwy i Sodalicję Mariańską. Chociaż dzieje jezuitów toruńskich nie posiadają dotychczas własnej monografii, jednak istnieje wiele opracowań szczegółowych. Działalność duszpasterską Zakonu Jezuitów w Toruniu w latach powojennych, podejmowane nowe inicjatywy opisuje wiele publikacji pracowników UMK i następuje dalsze ich pogłębianie i uzupełnianie.
Pomysł wystawy zrodził się w toruńskiej Wspólnocie Życia Chrześcijańskiego. Nad realizacją projektu pracowali: Elżbieta Wierszyło, Karolina Famulska, Anna Domańska, Magdalena Bączkowska, o. Krzysztof Dorosz SJ oraz zespół WŻCh. Życzliwą opiękę sprawował dyrektor Biblioteki Uniwersyteckiej dr Mirosław A. Supruniuk i o. Wiesław Kulisz SJ. Wystawa w Bibliotece Uniwersyteckie będzie czynna do 15 czerwca br. w godzinach otwarcia Biblioteki.
W Australii w środę czasu miejscowego wszedł w życie zakaz korzystania z platform społecznościowych przez użytkowników poniżej 16. roku życia. Australia jest pierwszym krajem na świecie, który zdecydował się na takie restrykcje.
Zakaz jest efektem poprawki do ustawy o bezpieczeństwie w sieci, przyjętej w listopadzie 2024 r. przez parlament w Canberze. Zarówno w Izbie Reprezentantów, jak i w Senacie poprawka została zatwierdzona wyraźną większością głosów, a według przeprowadzonego wówczas sondażu ośrodka YouGov ograniczenia popierało 77 proc. Australijczyków.
W aplikacji KidsAlert opublikowane zostało ostrzeżenie o narastającym zjawisku umieszczania na TikToku treści rezygnacyjnych, w tym krótkich listów pożegnalnych młodych użytkowników. Według alertu algorytm platformy może wzmacniać kontakt nastolatków z niepokojącymi materiałami.
Podziel się cytatem
Zgodnie z analizą Instytutu Monitorowania Mediów wzrost zainteresowania takimi publikacjami jest obserwowany od października - zwrócili uwagę autorzy komunikatu. Zaznaczyli, że materiałów tego typu jest coraz więcej, a niektóre mają zasięgi przekraczające milion wyświetleń. Wśród przykładowych fraz wykorzystywanych w opisach profili młodych użytkowników wskazano m.in.: „moja data wypada dziś”, „moja data śmierci” oraz konkretne daty „często mylnie uznawane za daty urodzin”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
