Reklama

Niedziela w Warszawie

Warszawskie osiedla na biologicznej bombie

Tylko w tym roku ujawniono dwa miejsca na warszawskiej Woli, gdzie na skażonym chemikaliami terenie buduje się nowe osiedla mieszkaniowe. Badania pokazały, że dopuszczalne normy toksycznych substancji przekroczone były nawet 700-krotnie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pod koniec zeszłego roku głośno zrobiło się wokół inwestycji przy ul. Obozowej 20, gdzie podczas budowy nowego osiedla zaczęły ulatniać się toksyczne substancje. Badania wykazały, że w glebie znajduje się toksyczny ołów i arsen. Substancje pochodzą jeszcze z czasów przedwojennych, bo w tym miejscu znajdowała się fabryka farb i lakierów.

– Deweloper budujący przy Obozowej został zmuszony do oczyszczenia gruntów pod budową, ale w innych miejscach na Woli sytuacja wygląda o wiele gorzej – mówi Aneta Skubida, radna z Woli, która od początku pilotuje sprawę pofabrycznych zanieczyszczeń.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Oczyszczanie terenu

Dla deweloperów, którzy masowo budują osiedla mieszkalne na pofabrycznych terenach, odkrycie chemikaliów jest traktowane jak ekonomiczna mina. Nie dość, że spowalnia prace budowlane, to jeszcze naraża inwestora na dodatkowe koszty. Nic więc dziwnego, że inwestor sam z siebie raczej nie informuje o odkryciu jakiegoś skażenia w gruncie. – Na ul. Obozowej unosił się dziwny fetor i sprawą zaczęli interesować się mieszkańcy sąsiednich osiedli – przypomina Skubida. Dopiero gdy o skażeniu zrobiło się głośno w mediach, skażeniem zajęli się także urzędnicy i odpowiednie służby.

Reklama

Deweloper BPI Polska został zobligowany do oczyszczenia gruntu i informowania o postępach prac lokalną społeczność. Uruchomiono nawet specjalną stronę internetową, na której sukcesywnie pojawiały się komunikaty. „Miło nam poinformować, że operacja oczyszczania gruntów z historycznych zanieczyszczeń znalezionych przy ul. Obozowej 20 została ostatecznie zakończona. Proces remediacji gruntu przez BPI Polska potwierdziła Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska (RDOŚ) w piśmie z dnia 2 września 2016 r.”.

Deweloper inwestujący przy Obozowej został przymuszony do takiego działania przez odpowiednie instytucje. – Później prowadził nawet spotkania i dialog z mieszkańcami sąsiednich bloków – mówi Skubida.

Dalej budują na skażonym terenie

Zupełnie inna jest sytuacja przy ul. Skierniewickiej, gdzie inwestorem jest Ronson Development. Choć w maju badania w rejonie budowy wskazały 700-krotne przekroczenie normy jakości powietrza dla benzenu, rakotwórczej substancji, to jednak firma nie została przymuszona do jakichś szczególnych działań. Inna jest też polityka informacyjna dewelopera. O ile BPI Polska nie informuje potencjalnych klientów o przeprowadzonych pracach odkażających, to na stronie inwestycji „City Link” Ronson można znaleźć jedynie informacje, że „miejsce ma pozytywną energię”. – Choć obiecano zastosować specjalne filtry, to jednak pomiary skażenia nie przyniosły prawie żadnych efektów – mówi Aneta Skubida.

Zanieczyszczenie jest historyczne i najprawdopodobniej związane z działalnością prowadzoną w tym miejscu w latach 1888–2000 przez dawne zakłady chemiczne Foton. Powierzchnia ziemi mogła zostać zanieczyszczona, ponieważ w tym miejscu produkowano artykuły fotochemiczne. Teren może być biologiczną bombą. – Jednak deweloper nawet nie szuka źródła skażenia. Dalej budowane jest osiedle, gdzie będą mieszkać rodziny na skażonym chemicznie terenie – tłumaczy wolska radna.

Reklama

Nie wiadomo dokładnie, ile powstało w Warszawie osiedli na podobnych terenach, ale o sprawie jest coraz głośniej. Aktywiści już zrobili interaktywną mapę 71 miejsc, które potencjalnie mogą być skażone w stolicy. Najwięcej czarnych punktów jest na poprzemysłowej Woli.

Śledztwo prokuratury

Niestety, urzędnicy ani lokalne władze niewiele robią, aby rozwiązać problem. Najczęściej mówią, że sprawa skażonego terenu nie leży w ich kompetencji. Wygląda więc na to, że można zgodnie z prawem wybudować osiedle na toksycznym terenie, w którym będą mieszkać ludzie. – Dlatego apeluje do wszystkich, by sprawdzali, gdzie kupują mieszkania, bo obecnie jest to jedyny sposób, aby zmusić deweloperów do oczyszczania terenu – mówi Skubida.

Po długiej batalii i przepychankach między różnymi miejskimi instytucjami sprawą skażenia przy ul. Skierniewickiej zajęła się Prokuratura Rejonowa na Woli, która wszczęła śledztwo w sprawie narażenia życia i zdrowia ludzkiego oraz skażenia środowiska wskutek zrzutu zanieczyszczonej chemikaliami wody do kanalizacji miejskiej.

Niestety, sytuacja będzie się powtarzać, dopóki inwestorzy nie muszą sprawdzać gruntu i jego potencjalnego oddziaływania na środowisko. Do tej pory nie powstał też oficjalny rejestr skażonych gruntów. Jest tylko kwestią czasu, aż znowu gdzieś zacznie śmierdzieć.

2016-09-29 08:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

"Zbrodnia wołyńska. Historia-pamięć-edukacja" – konferencja w Pałacu Prezydenckim

[ TEMATY ]

Warszawa

konferencja

Mateusz Wyrwich

Historycy Polski i Ukrainy oraz przedstawiciele Kościołów z obydwu państw uczestniczyli 27 czerwca w konferencji naukowej „Zbrodnia wołyńska. Historia-pamięć-edukacja. W przededniu 70. rocznicy”, jaką zorganizowano w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. Fundamentalną przeszkodą w zbliżaniu Polaków i Ukraińców obu narodów do wyjaśnienia zbrodni wołyńskiej są bardzo głęboko utrwalone stereotypy – mówił były minister spraw zagranicznych prof. Adam Rotfeld. Otwierając obrady szef kancelarii Prezydenta Jacek Michałowski stwierdził, że do obrachunku przeszłości powinni włączyć się nie tylko historycy, ale także niezbędni są kapłani z ich misją wyznania, wybaczenia win i pojednania.
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Ks. Tomasz Trzaska: depresji nie da się zamodlić

Jest dziś potrzeba, żeby w kwestii kryzysów samobójczych budować mosty ze wszystkimi środowiskami: kościelnymi, społeczno-politycznymi, ze szkołą, ze służbą zdrowia, z państwem - po prostu z każdym; to zjawisko dotyczy wszystkich - powiedział metropolita warszawski abp Adrian Galbas.

Abp Galbas wziął udział w spotkaniu "Nie pozwólmy znikać bez słowa” poświęconym profilaktyce, systemom wsparcia i koordynacji działań między instytucjami w budowaniu bezpiecznego otoczenia dla osób w kryzysie psychicznym, które odbyło się w czwartek w Domu Arcybiskupów Warszawskich.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję