Reklama
Profesor Krzysztof Ożóg, autor książki „966. Chrzest Polski”, nagrodzonej tytułem „Książka Roku 2015”, wygłosił wykład na temat początków chrześcijaństwa w Polsce w Muzeum Diecezjalnym w Sandomierzu.– Wystąpienie w Domu Długosza dla mnie, historyka, który wykłada historię Polski i Europy na Uniwersytecie Jagiellońskim, jest momentem wyjątkowym, bowiem Jan Długosz, fundator tego domu, przekazał swoje dzieło „Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego” uczonym i krakowskiemu uniwersytetowi z prośbą, żeby kontynuowali jego dzieło. Czuję się w pewnym sensie kontynuatorem dzieła Jana Długosza, dzieląc się refleksją na temat początków Polski i dzieła chrystianizacji, w szczególności zaś przyjęcia chrztu przez Mieszka I i jego konsekwencji – stwierdził profesor.
W swoim wystąpieniu naświetlił okoliczności historyczne dotyczące powstania państwa Piastów, z którego wyrosło państwo polskie, jego początków i decyzji Mieszka I o przyjęciu wiary chrześcijańskiej. Przedstawił kontakty plemion zamieszkujących teren przyszłego państwa polskiego ze światem chrześcijańskim przed chrztem Mieszka I, motywy, które nim kierowały, żeby wyjść ze świata pogańskiego. Jak tłumaczył dalej, w sytuacji śmiertelnego zagrożenia ze strony Wieletów, zajmujących terytoria na północny zachód od Wielkopolski, szukając wsparcia militarnego, pragnął wejść w układ z dawnym wrogiem Bolesławem Czeskim, ponadto kontakty ze światem chrześcijańskim dowodziły, że jest to świat zorganizowany, cywilizowany, atrakcyjny. Profesor zastanawiał się również, gdzie i jak odbywał się chrzest Mieszka I, skłaniając się ku koncepcji, że była to katedra poznańska, w której później spoczął. Mieszko I wraz ze swoim najbliższym otoczeniem przyjął chrzest z rąk Jordana, zapewne w Wielką Sobotę 14 kwietnia 966 r. Na podstawie źródeł historycznych wyraził opinię, że decyzja Mieszka I nie była tylko uwarunkowana politycznie – przyjęcie wiary chrześcijańskiej przez Mieszka I było szczere, a kluczową rolę w jego nawróceniu miała odegrać jego małżonka Dobrawa z Czech wraz z misjonarzami delegowanymi przez biskupa Ratyzbony, znającymi język słowiański.
– Doniosłe znaczenie dla powstającego państwa – mówił wykładowca – miała konsekracja Jordana na pierwszego polskiego biskupa w 968 r., gdyż dzięki temu biskupstwo obejmujące całą monarchię Mieszka I nie było zależne od niemieckich metropolii, a od Stolicy Apostolskiej. Biskup otrzymał od papieża Jana XIII, według tradycji przekazanej przez Jana Długosza, miecz św. Piotra. Mieszko I zabiegał o wzmocnienie związków monarchii polskiej z papiestwem, zaszczepiał też w swoim państwie kult św. Piotra, co znalazło wyraz w wezwaniu najstarszej katedry w Poznaniu. W 974 r., po postrzyżynach swego syna Bolesława, wysłał pukiel jego włosów do Rzymu, polecając go opiece św. Piotra, a także papieża. Troszcząc się o powstający w swej monarchii Kościół, przekazywał środki na wzniesienie i wyposażenie świątyń w głównych grodach.
Jak ocenił Krzysztof Ożóg, rocznica Chrztu Polski, którą obchodzimy, jest rocznicą wyjątkową. – W sensie historycznym, ale także w sensie narodowym pozwala nam ona zastanowić się nie tylko nad dziedzictwem, które zostało zapoczątkowane przez chrzest Mieszka I wejściem w krąg cywilizacji chrześcijańskiej, poprzez jego chrzest i poddanych, budowę struktur Kościoła, a później także współtworzenie świata chrześcijańskiego, współtworzenie kultury i cywilizacji chrześcijańskiej po współczesne pokolenie, z mocnym akcentem pontyfikatu Jana Pawła II, ale także coraz wyraźniejszym świadectwem narodu polskiego, jeśli chodzi o dziedzictwo chrześcijańskie i przyszłość narodu polskiego i Europy – podkreślił historyk. Spotkanie zorganizował ks. Andrzej Rusak, dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Sandomierzu oraz Klub Inteligencji Katolickiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu