Reklama

Niedziela Sandomierska

Miłosierny Chrystus naszym fundamentem

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W niedzielę Miłosierdzia Bożego bp Krzysztof Nitkiewicz odprawił Mszę św. w sanktuarium Drzewa Krzyża Świętego. Uczestniczyli w niej przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych, uczelni wyższych oraz liczni pielgrzymi wraz z przewodnikami turystycznymi. Wraz z Księdzem Biskupem Eucharystię sprawowali ojcowie oblaci oraz kapłani z diecezji sandomierskiej.

Podczas homilii Ksiądz Biskup podkreślił, że jak przez wieki, tak również i obecnie życie społeczne powinno być budowane na fundamencie, jakim jest Zmartwychwstały Zbawiciel.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Świętokrzyskie sanktuarium założone u zarania chrześcijaństwa w Polsce przez benedyktynów i powierzone w ubiegłym wieku oblatom, mówi o Bożym Miłosierdziu i o wielkości życia z Chrystusem. O jego wspaniałych owocach w sferze religijnej, kulturalnej i patriotycznej. Mówi także o degradacji człowieczeństwa i kulturze śmierci, które weszły tu wraz z usunięciem wspólnoty zakonnej i drastycznym ograniczeniem działalności duszpasterskiej. Klasztor stał się wówczas nie tylko jednym z najcięższych więzień, ale miejscem mordów, egzekucji, a nawet kanibalizmu. Obecnie przeżywa swoje odrodzenie i stanowi ważny ośrodek życia duchowego na mapie diecezji sandomierskiej, promieniując światłem Chrystusa Zmartwychwstałego – Najmiłosierniejszego Zbawiciela na cały region i jeszcze dalej – przypominał bp K. Nitkiewicz.

– Europa usiłuje dzisiaj zbudować społeczeństwo neutralne religijnie, kultywując wyrywkowo wartości chrześcijańskie. Jak zauważa francuski filozof Fabrice Hadjadj, mamy przed sobą ciało, które utraciło głowę, bo oderwało się od Chrystusa. Z tego powodu cierpi na ataksję, jest blade i zgaszone. Nastąpiło zubożenie relacji międzyludzkich oraz instytucjonalnych. Wszystko obraca się w sferze konsumpcji i zabezpieczeń socjalnych. Wiedzą o tym różni fundamentaliści religijni oraz ideologiczni. Oni nami gardzą i chcą wprowadzić swój porządek, wierząc, że w ten sposób oczyszczą zepsuty i skorodowany moralnie Zachód – mówił Hierarcha.

Reklama

– Byliśmy niedawno świadkami przerażających zamachów, dokonanych przez terrorystów muzułmańskich w Brukseli. Obok niewinnych ofiar, ogromu cierpienia i strachu, jakie spowodowały te barbarzyńskie akty, sprawcy chcieli im nadać wymiar symboliczny. Ktoś powie, że to się dzieje daleko od Polski. Daleko w sensie geograficznym, bo pod wieloma względami mamy już w naszym ojczystym domu sytuację podobną do tej, jaka jest na zachodzie Europy. Rozluźniły się nasze więzy z Chrystusem, a pragnienie, wręcz pożądanie nieograniczonej wolności pociąga za sobą rezygnację z zasad chrześcijańskiego życia. Staliśmy się przez to puści w słowach oraz w gestach, przez które wyrażamy naszą postawę religijną. Brakuje poważnej refleksji nad tym, co było, jest i będzie – podkreślał bp K. Nitkiewicz.

– Przypadająca w tym roku 1050. rocznica Chrztu Polski, Światowe Dni Młodych w Krakowie i Rok Święty Miłosierdzia są okazją do umocnienia i ożywienia wiary. Bez niej będziemy jeszcze bardziej zagubieni i bezbronni wobec wyzwań, jakie niesie każdy dzień. Łacińska sentencja mówi, że historia jest nauczycielką życia. Studiowanie czasów minionych pozwala uchronić się od błędów, pomaga docenić to, co posiadamy i podsuwa pomysły na przyszłość. Nie możemy jednak zapominać, iż żyjemy w czasach Ducha Świętego, w epoce Jego natchnień i charyzmatów. Podobnie jak Apostołowie spotykamy Chrystusa Zmartwychwstałego, a właściwie to On nas odnajduje, przychodzi do nas w różnych życiowych okolicznościach – wskazywał Ordynariusz Sandomierski.

– Chrystus – Najmiłosierniejszy Zbawiciel, musi być zawsze naszym fundamentem, tak jak był fundamentem dla założycieli tego świętokrzyskiego klasztoru, dla budowniczych bazyliki katedralnej w Sandomierzu i dla tych wszystkich, którzy od prawie dwustu lat wypełniają Jego misję w diecezji sandomierskiej – podsumowywał bp K. Nitkiewicz.

Reklama

Uroczystość poprzedziło sympozjum naukowe pt. „Dziedzictwo Świętego Krzyża. Sacrum – kultura – natura”. Zainaugurowało ono obchody 1050. rocznicy Chrztu Polski na terenie województwa świętokrzyskiego.

Święty Krzyż to najstarsze polskie sanktuarium. Przechowywane są w nim relikwie Drzewa Krzyża Świętego. Opactwo benedyktyńskie założył tu Bolesław Chrobry w 1006 r. Obecnie opiekę nad nim sprawują Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej.

2016-04-14 09:18

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niebo jest bliskością Boga

Niedziela Ogólnopolska 22/2019, str. 3

[ TEMATY ]

edytorial

Sztajner/Niedziela

Ks. dr Jarosław Grabowski

Ks. dr Jarosław Grabowski

Chrystus przez swoją miłość jest obecny w życiu człowieka

Dziś w szczególny sposób pochylamy się nad tajemnicą Wniebowstąpienia. Chrystus, który przecież mógł pozostać na ziemi namacalnie, zdecydował się powrócić do domu Ojca. Czy to znaczy, że na ziemi Go nie ma? Wręcz przeciwnie – wstąpił do Nieba, by tu, na ziemi, być pełniej, by obdarzać każdego z nas swoją miłością. Ta Jego miłość, jak pisze kard. Joseph Ratzinger, „czyni nas nieśmiertelnymi”, a zatem urzeczywistnia Niebo na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

O Świętogórska Panno z Gostynia, módl się za nami...

2024-05-04 20:50

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Karol Porwich/Niedziela

Piąty dzień naszego majowego pielgrzymowania pozwala nam stanąć na gościnnej ziemi Archidiecezji Poznańskiej. Wśród wielu świątyń, znajduje się Świętogórskie Sanktuarium, którego sercem i duszą jest umieszczony w głównym ołtarzu obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem i kwiatem róży w dłoni.

Rozważanie 5

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję