Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

Wokół ołtarza i z ludźmi

Posługują wokół ołtarza. Modlą się. Formują. Ale też grają w piłkę i... spotykają się po latach. Służba liturgiczna aktywnie udziela się w każdej parafii naszej diecezji. Ministrant, z łac. „ministrare”, to ten, który „służy”. W marcu grupa lektorów ukończy kurs, który pozwoli im zostać animatorami i ceremoniarzami

Niedziela bielsko-żywiecka 8/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

ministrant

Monika Jaworska

Grupa ministranto´w z całej diecezji z ks. Sławomirem Zawada? na 25. kursie animatoro´w

Grupa ministranto´w z całej diecezji z ks. Sławomirem Zawada? na 25. kursie animatoro´w

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mówię to szczerze i z radością, że w naszej diecezji ministranci są aktywni. Nam się chce działać, ponieważ mamy Kościół w sercu. Trzeba Bogu dziękować, że bielsko-żywiecki Kościół jest tak żywy – chwali ministrantów diecezjalny duszpasterz służby liturgicznej ks. dr Sławomir Zawada. Od 1997 r. ks. Zawada prowadzi Duszpasterstwo Służby Liturgicznej (DSL), które organizuje ministrantom różne kursy, rekolekcje, wyjazdy, a także zajęcia sportowe. Jest to czas na modlitwę, formację, ale i na zabawę. – Aktywność naszych ministrantów ma też przełożenie na powołania. Najwięcej osób wstępuje do seminarium właśnie na południu Polski. A są takie diecezje, które w tym roku nie mają żadnego kandydata na pierwszy rok – zauważa duszpasterz, podkreślając że DSL stanowi „akcję powołaniową” dla ministrantów: – Prowadzę Duszpasterstwo już prawie 20 lat. I czasem spotykam się z księżmi, którzy wspominają: „A myśmy u księdza byli na kursie animatora...”. Cieszę się, że zostali kapłanami.

Wachlarz propozycji

Ks. Zawada zaprasza ministrantów do skorzystania z propozycji DSL. Są nimi m.in. specjalne kursy. – Od strony praktycznej, formacyjnej, proponujemy ministrantom kurs animatora – to na poziomie diecezjalnym. Zaś w każdym dekanacie posługuje dekanalny duszpasterz służby liturgicznej. On odpowiada za przygotowanie kursu lektorskiego. Najogólniej mówiąc, ministrant, który staje się lektorem, ma za zadanie odczytywać podczas Mszy św. i nabożeństw czytania z Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii. Dodam jeszcze, że w każdej parafii naszej diecezji jest stała formacja służby liturgicznej, za którą odpowiadają księża danej parafii – mówi ks. Sławomir Zawada.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ministranci spotykają się w większej grupie w czerwcu w ramach Ogólnopolskiej Pielgrzymki Służby Liturgicznej. – W zeszłym roku taka pielgrzymka odbywała się w Gietrzwałdzie, a za rok, 10 czerwca 2017 r. ministranci będą mogli pojechać do Poznania. To będzie 7. taka pielgrzymka w skali ogólnopolskiej. We wcześniejszych latach organizowaliśmy także pielgrzymki zagraniczne dla ministrantów naszej diecezji – wspomina duszpasterz. – Nie tylko pielgrzymujemy, lecz również spotykamy się podczas rekolekcji. Dotychczas odbywały się one w ośrodkach rekolekcyjnych w Wiśle, u salezjanów w Szczyrku, u dominikanów w Korbielowie, a od pewnego czasu zapraszam służbę liturgiczną na kursy i rekolekcje do Pogórza. W tym roku planuję rekolekcje początkiem lipca – informuje ks. Zawada.

Reklama

Ministranci nie tylko mogą się modlić, uczyć, ale i aktywnie wypoczywać podczas dobrej sportowej rywalizacji. Duszpasterstwo organizuje różne wydarzenia sportowe, jak np. mecze o Puchar Biskupa Ordynariusza w piłkę nożną w Dankowicach. Oprócz tego ministranci biorą udział w turnieju piłkarskim „Bosko Cup”, jeżdżą na nartach, grają w siatkówkę, w ping-ponga. Jak podkreśla ks. Zawada – młodzi chłopcy mają w czym wybierać.

Ministranci na kursie

Wkrótce kolejni ministranci staną się animatorami służby liturgicznej i ceremoniarzami. A to za sprawą jubileuszowego XXV Diecezjalnego Kursu Animatorów Służby Liturgicznej, który odbywa się w Ośrodku Rekolekcyjnym w Pogórzu. Kurs przygotowuje do posługi animatora i ceremoniarza.

Jak wyjaśnia ks. Sławomir Zawada, animator to osoba, która animuje pracę grupy. Najczęściej animatorami zostają starsi ministranci, którzy ukończyli kurs lektorski. – Animatorzy pracują z młodszymi ministrantami. W praktyce sprowadza się to do tego, że starsi uczą młodszych wykonywania funkcji liturgicznych. Natomiast ceremoniarze są odpowiedzialni za ceremonię. Oni mają się nauczyć liturgii, pokochać ją i być odpowiedzialnymi za przygotowanie Eucharystii, czy też innego nabożeństwa liturgicznego. Stąd też proponuję taki układ programu kursu, że znajdują się w nim przedmioty, które są typowo liturgiczne, ale i też takie, jak metodyka pracy w grupach, czy psychologia komunikacji, które przygotowują do pracy z młodszymi. Wykłady prowadzoną księża specjalizujący się w danej dziedzinie – tłumaczy duszpasterz, omawiając, jak wyglądają takie zajęcia od strony praktycznej: – Podczas metodyki pracy w grupach dajemy ministrantom zadania do wykonania. Przykładowo: jeden ministrant wchodzi w rolę animatora małej grupy i ma przeprowadzić z nimi procesję podczas Mszy św. Albo zadajemy temat: szaty liturgiczne – ministrant rozmawia z młodszymi, dlaczego dzisiaj był zielony ornat, a nie biały – precyzuje kapłan.

Reklama

Okazuje się, że w kursie nie chodzi tylko o to, aby zostać animatorem czy ceremoniarzem, ale jest to też czas pogłębiania życia duchowego. – Kurs jest tak pomyślany, żeby obok wiedzy ministranci zdobyli także odpowiednią formację. Dlatego podczas kursu uczestniczą w nabożeństwach i Mszach św. w kościele. Prócz tego proponuję im zapoznanie się z Liturgią Godzin, bo nie wszędzie mają możliwość ją poznać. Jest spowiedź, co warto podkreślić w trwającym Roku Miłosierdzia, i adoracja Najświętszego Sakramentu. Czyli różne formy pobożności, które mają ożywić ich ducha. A nie wyobrażam sobie lektora, który się nie modli, nie spowiada i ma problemy z własną duchowością. Od początku taki był zamysł Duszpasterstwa Służby Liturgicznej, by przygotować ministrantów zarówno pod kątem duchowości, czyli dać im odpowiednią formację, jak i pod kątem metodycznym, czyli pomóc im ugruntować i usystematyzować już zdobytą wiedzę liturgiczną oraz poznać nowe zagadnienia – podkreśla ks. Zawada.

Pierwsza grupa – 44-osobowa – zakończyła tegoroczny kurs w lutym (29-31 stycznia i 5-7 lutego), druga rozpocznie go w Pogórzu w marcu (4-6 i 11-13 marca). – W kursie, który obejmuje 2 weekendy dla danej grupy, biorą udział ministranci z parafii całej diecezji. W I grupie tegorocznej edycji szkolili się ministranci z Andrychowa, Bąkowa, Bestwiny, Bielska, Cieszyna, Czechowic-Dziedzic, Górek Wielkich, Jawiszowic, Małych Kóz, Kobiernic, Milówki, Oświęcimia, Wieprza oraz Żywca. Co roku bierze udział w kursie łącznie ok. 100 osób. To jest 25. edycja od powstania diecezji. Przez wszystkie te lata przeszło ok. 2500 lektorów – wylicza ks. Sławomir Zawada. Kurs zakończy się egzaminem w formie testu, który zaplanowano na 19 marca br. w Seminarium Duchownym w Krakowie. Natomiast ustanowienie liturgiczne animatorów i wręczenie krzyży animatorskich oraz legitymacji odbędzie się w Wielki Czwartek 24 marca w katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej.

Posłani od ołtarza do ludzi

Ministranci się formują, posługują, ale z czasem każdy idzie w swoją stronę, jedni zakładają rodziny, inni odkrywają powołanie do kapłaństwa. Starsze pokolenia ministrantów są zastępowane przy ołtarzu przez młodsze. Jest parafia w naszej diecezji, w której całe pokolenia ministrantów spotykają się na wspólnej modlitwie i agapie. To parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Czechowicach-Dziedzicach, która w ub.r. świętowała 70-lecie poświęcenia kościoła (poświęcił go ks. Brunon Depoix 3 maja 1945 r.). Także i w tym roku z inicjatywy Antoniego Mosia – ministranta z 65-letnim stażem – do parafii zjechali ministranci seniorzy oraz młodsze pokolenia, by wspólnie dziękować Bogu za dar służby oraz modlić się za chorych kolegów i za zmarłych ministrantów, kapłanów i pracowników tej parafii. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył proboszcz parafii ks. Marian Frelich w koncelebrze z opiekunem ministrantów parafii, wikarym ks. Rafałem Brzuchańskim i księżmi gośćmi. Ks. Frelich w wygłoszonym słowie przypomniał, że ministrantem jest się zawsze. Słowa, jakie skierował do zgromadzonych podczas Liturgii, mogą być treściami przewodnimi dla młodych czynnych ministrantów: – Człowiek, który raz zostaje ministrantem, nigdy nie przestaje nim być. Kościół dzisiaj potrzebuje zaangażowania świeckich w ewangelizacji prowadzonej tam, gdzie przebywają: w rodzinach czy miejscach pracy. Ministranci, którzy przecież stoją tak blisko ołtarza, po zakończeniu posługi nadal są posłani od tego ołtarza do ludzi.

2016-02-18 09:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pielgrzymka ministrantów

Finały Ligi Ministranckiej, konkurs liturgiczny, Eucharystia z biskupem, promocje lektorskie, konferencje i spotkania z kolegami z innych miast. Tak wyglądała Diecezjalna Pielgrzymka Ministrantów i Lektorów do Paradyża

Paradyż 10 maja opanowali młodzi mężczyźni. Wszyscy albo zaczęli, albo od wielu już lat służą przy ołtarzu. Raz w roku spotykają się na wspólnej modlitwie podczas diecezjalnej pielgrzymki. – To jest święto ministrantów i większość z nas z całej diecezji powinna tu przyjeżdżać i przeżywać ten czas, tak jak się świętuje się Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Warto, zamiast siedzieć w domu, przyjechać do Paradyża i zaangażować się w ten czas – mówił Jacek Tereszkiewicz, ministrant z parafii pw. św. Brata Alberta w Zielonej Górze, który na pielgrzymkę przyjeżdża od wielu lat. – Wspaniała jest Eucharystia, wszystko w liturgii klerycy przygotowują doskonale, poza tym są tu znajomi z innych miejscowości, z którymi na co dzień się nie spotyka – dopowiada. Głównym punktem pielgrzymki była Eucharystia z bp. Stefanem Regmuntem połączona z promocją lektorską. Od tego dnia kilkudziesięciu ministrantów będzie mogło oficjalnie czytać na Mszy św. czytania liturgiczne. – Dla mnie to bardzo ważne wydarzenie, bo biskup będzie błogosławił wszystkich lektorów i m.in. mnie – mówił tuż przed promocją Jakub Orłowski z parafii pw. św. Mikołaja w Raculi. – Cieszę się, że będę mógł robić tak wiele rzeczy przy ołtarzu i czytać czytania. Zawsze trenuję pół godziny albo godzinę przed Mszą, sprawdzam czytania w Internecie, a ostatnio uczyłem się jak ubierać albę – dodał. Eucharystię poprzedziły spotkania w mniejszych grupach wiekowych, gdzie ministranci wspólnie się modlili, słuchali konferencji i dzielili się świadectwem życia. Pielgrzymka do Paradyża to jednak nie tylko coś dla ducha, było i coś dla ciała. Całą fizyczną energię ministranci wykrzesali z siebie podczas finałów Ligi Ministranckiej. Grało w nich 12 drużyn, po cztery z każdej kategorii wiekowej. Myślą przewodnią pielgrzymki były słowa św. Jana Pawła II: „Podczas liturgii jesteście kimś o wiele więcej niż tylko zwykłymi «pomocnikami proboszcza». Jesteście przede wszystkim sługami Jezusa Chrystusa, odwiecznego Najwyższego Kapłana. W ten sposób wy, ministranci, jesteście szczególnie powołani, by być młodymi przyjaciółmi Jezusa. Starajcie się pogłębiać i podtrzymywać tę przyjaźń z Nim. Zrozumiecie wówczas, że w Jezusie znaleźliście prawdziwego przyjaciela na całe życie”. Bp Stefan Regmunt wskazywał, że ministranci są najbliższymi świadkami cudów dziejących się na ołtarzu, przemiany chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Zachęcał ich, by pogłębiali swą relację z Jezusem. – Prawdziwa przyjaźń owocuje. Bardzo często z grona służby liturgicznej młodzi ludzie odkrywają szczególne powołanie – do służby Bożej. Bóg przez Jezusa wybiera młodych ludzi do szczególnych zadań. Słowo „powołanie” odnosi się do różnych misji, ale spośród wszystkich powołań na to kapłańskie i zakonne świat bardzo czeka. I w naszej diecezji chcemy częściej modlić się o nowe powołania. Po Mszy św. przekażę wam kopię ikony Matki Bożej Paradyskiej, tak aby każdy ministrant w swoim kościele mógł, patrząc na ten obraz, wypraszać powołania dla swojej parafii. I mówiąc tradycyjne: „Panie, powołaj wielu z nas”, nie przekładał tej intencji tylko na innych, ale też spojrzał na siebie i zastanowił się: „Może i mnie Bóg powołuje?”.

CZYTAJ DALEJ

Wołam Twoje Imię, Matko… Śladami „Polskiej litanii” ks. Jana Twardowskiego

2024-04-30 21:00

[ TEMATY ]

Rozważania majowe

Wołam Twoje Imię, Matko…

Artur Stelmasiak

Najpiękniejszy miesiąc maj, Twoim Matko jest od lat – śpiewamy w jednej z pieśni. I oto po raz kolejny w naszym życiu, swoje podwoje otwiera przed nami ten szczególny miesiąc, tak pięknie wpisujący się w maryjną pobożność Polskiego Narodu.

Jak kraj długi i szeroki, ze wszystkich świątyń, chat, przydrożnych krzyży i kapliczek popłynie śpiew litanii loretańskiej. Tak bardzo przyzwyczailiśmy się wołać do Maryi, bo przecież to nasza Matka, nasza Królowa. Dla wielu z nas Maryja jest prawdziwą powierniczką, Przyjaciółką, z którą rozmawiamy w modlitwie, powierzając Jej swoje sekrety, trudności, pragnienia i radości. Ileż tego wszystkiego się uzbierało i ile jeszcze będzie? Tak wiele spraw każdego dnia składamy w Jej matczynych dłoniach. Ktoś słusznie kiedyś zauważył, że „z maryjną pieśnią na ustach, lżej idzie się przez życie”. Niech więc śpiew litanii loretańskiej uczyni nasze życie lżejszym, zwłaszcza w przypadku chorób, cierpień, problemów i trudnych sytuacji, których po ludzku nie dajemy rady unieść. Powierzajmy wszystkie sprawy naszego życia wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny. Niech naszym przewodnikiem po majowych rozważaniach będzie ks. Jan Twardowski, który w „Polskiej litanii” opiewa cześć i miłość Matki Najświętszej, czczonej w tylu sanktuariach rozsianych po naszej ojczystej ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Bolesna Królowa Polski. 174. rocznica objawień Matki Bożej Licheńskiej

2024-04-30 20:50

[ TEMATY ]

Licheń

Sanktuarium M.B. w Licheniu

Mijały niespokojne lata. Nadszedł rok 1850. W pobliżu obrazu zawieszonego na sośnie zwykł wypasać powierzone sobie stado pasterz Mikołaj Sikatka. Temu właśnie człowiekowi objawiła się trzykrotnie Matka Boża ze znanego mu grąblińskiego wizerunku.

MARYJA I PASTERZ MIKOŁAJ

<...> Mijały niespokojne lata. Nadszedł rok 1850. W pobliżu obrazu zawieszonego na sośnie zwykł wypasać powierzone sobie stado pasterz Mikołaj Sikatka. Znający go osobiście literat Julian Wieniawski tak pisał o nim: „Był to człowiek wielkiej zacności i dziwnej u chłopów słodyczy. Bieluchny jak gołąb, pamiętał dawne przedrewolucyjne czasy. Pamiętał parę generacji dziedziców i rodowody niemal wszystkich chłopskich rodzin we wsi. Żył pobożnie i przykładnie, od karczmy stronił, w plotki się nie bawił, przeciwnie – siał dookoła siebie zgodę, spokój i miłość bliźniego”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję