Jeśli uważasz, że brakuje ci jasności w rozeznawaniu, nie przerażaj się. Bóg nie zapomniał o tobie. Przeciwnie, przygotowuje twoje serce na przyjęcie największego daru – to konieczna część procesu wzrostu, jaki Bóg w tobie rozpoczął.
John Kavanaugh pragnął poznać plan Boga dla swojego życia. W ramach swoich poszukiwań – a musisz wiedzieć, że był prawdziwie zdeterminowany, by odnaleźć odpowiedź – został wolontariuszem w Kalkucie. Przez 3 miesiące troszczył się o chorych i umierających u boku Matki Teresy. Kiedy tylko pojawiła się możliwość, podzielił się z Matką Teresą najgłębszym pragnieniem swego serca. Poprosił ją, żeby pomodliła się za niego, by Bóg dał mu jasność w rozeznawaniu przyszłości, jaką dla niego przygotował. Ku jego zaskoczeniu Matka Teresa... odmówiła, tłumacząc, że jasność w rozeznawaniu jest ostatnią rzeczą, której on potrzebuje. Zupełnie zbity z tropu John zaczął wyjaśniać zakonnicy, że pragnie takiej samej jasności w dostrzeganiu planu Boga, jaką widział w niej. Matka Teresa roześmiała się i wyznała: „Nigdy nie miałam jasności; jedyne, co miałam, to zaufanie”. I obiecała modlitwę, by John otrzymał tę łaskę.
Bóg ma plan dla twojego i mojego życia. Jeśli uczynimy właściwe kroki w poszukiwaniu Jego woli, On doprowadzi nas do celu, jaki dla nas zamierzył. Bóg oczekuje od nas zaufania. Nie daje nam jasności, ponieważ to rozwija w nas największy z darów – dar wiary. Daje nam widzieć zadania, które mamy do spełnienia dziś. I tyle. A twoim i moim zadaniem jest po prostu uczynić w wierze tylko dziś właściwy krok, podjąć tylko dziś właściwą decyzję. I tak każdego dnia. Staraj się patrzeć naprzód jedynie na odległość najbliższego kroku, a zobaczysz, jak wypełnia się wola Ojca dla całego twojego życia.
Bracie, rzucam ci dziś wyzwanie na najbliższe tygodnie. Kiedy obudzisz się rano, niech twoja pierwsza myśl brzmi: Witaj, Ojcze! Daj mi, proszę, Twego Ducha, abym wiedział, co mam dziś uczynić. Prowadź mnie, a ja dam Ci się poprowadzić!
* * *
Michał Piekara Psychoterapeuta, prowadzi działalność misyjną, lider męskiej wspólnoty Przymierze Wojowników, ojciec pięciorga dzieci
Dział rodzinny – kontakt: rodzina@niedziela.pl
Gdy tak patrzę na ten świat pełen zła, fałszu i cierpienia, to zaczynam tracić nadzieję i myślę, że może nie ma sensu miłość i wierność ideałom...
Może nie ma sensu to, że usiłujemy być uczciwi? Może wszystko jedno, czy człowiek staje po stronie diabła, czy po stronie Boga? Może dobro i zło to tylko fantazja, miraż, ułuda?
Nieraz myślę, że nawet w Kościele nie mam oparcia, a nadzieja chrześcijańska to tylko ładne słowa
Wśród dowodów przemawiających za tym, jak ważna jest nadzieja w naszym życiu, przemawia codzienny język. Ale trzeba podkreślić, że ludzie nie tylko posługują się słowem „nadzieja” dla określenia swoich stanów, dążeń i motywów, ale również – jak to wynika z różnych badań (psychologicznych, pedagogicznych, socjologicznych) – przywiązują wielką wagę nie tyle do samej nazwy tego fenomenu, ile do niego samego i jego istoty. A zatem nadzieja to nie tylko słowa. Powszechnie uważa się, że nadzieja jest niezbędna człowiekowi w stanach zarówno kryzysu, jak i powodzenia, niejako „na co dzień i od święta”. Oznacza to, że dzięki niej można mieć poczucie sensu i celu, czuć się w życiu bezpiecznie i rozumnie funkcjonować. Nadzieja w opinii wielu mężczyzn i kobiet wspiera sprawne i skuteczne działanie, pomaga osiągać sukcesy i dobrze radzić sobie z niepowodzeniami czy utratą wartości celu.
Ostatnia niedziela roku liturgicznego, nazywana Niedzielą Chrystusa Króla, opisuje scenę ukrzyżowania Jezusa. To musi dziwić. Nie widzimy Chrystusa królującego w chwale, potężnego, wszechmogącego, Sędziego żywych i umarłych, ale ukrzyżowanego.
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski». Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».
Arcybiskup Andrzej Przybylski mianował ks. Marka Gancarczyka dyrektorem Instytutu Gość Media oraz redaktorem naczelnym „Gościa Niedzielnego”.
W trosce o dalszy rozwój mediów katolickich prowadzonych przez Archidiecezję Katowicką oraz korzystając z uprawnień wynikających ze statutu Instytutu Gość Media postanowiłem, z dniem 1 grudnia 2025 roku, dokonać zmian personalnych w zarządzie tego Instytutu oraz na stanowisku redaktora naczelnego Tygodnika Katolickiego „Gość Niedzielny”. Zmiany te wynikają z potrzeby większej integracji tych instytucji i wprowadzenia jeszcze lepszych rozwiązań w zmieniającej się sytuacji współczesnych mediów katolickich.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
