Reklama

Niedziela Świdnicka

Słowo Pasterza

Wielkopostne uczynki pokutne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Czym jest jałmużna wielkopostna? Jest to przede wszystkim chętne podzielenie się z innymi naszym dobrem, i to nie tylko jakimś dobrem materialnym, co na pewno jest ważne, ale także tym dobrem, które nazywamy duchowym: a więc dobrym słowem, uśmiechem, życzliwością. Jałmużna to dawanie siebie drugiemu. Człowiek, który daje, nie staje się biedniejszy, bo jest taka prawidłowość, że dar ubogaca w pierwszej kolejności tego, który daje.

Drugim wielkopostnym uczynkiem pokutnym jest wzmożona modlitwa. Pan Jezus uczy, że aby się modlić, trzeba się zamknąć w izdebce, nie na pokaz, żeby ludzie widzieli i nas podziwiali, ale właśnie w ciszy serca. Być może w tym celu trzeba będzie wyłączyć telewizor czy radio, aby mieć czas na rozmowę z Bogiem, na słuchanie go w naszej duszy, podczas modlitwy i rozważania tajemnic Męki Pana Jezusa czy to przez Koronkę, czy przez Różaniec czy przez Drogę Krzyżową, którą można odprawić z książeczki. Co więcej, można nawet przestawić stację telewizyjną czy radiową na program katolicki, aby skorzystać z całego tego bogactwa, którym dzielą się duchowo ludzie na całym świecie. Tam jest i czas, i atmosfera do rozmowy z Panem Bogiem. W gwarze codzienności i hałasie rozlicznych spraw trudniej się zwracać do Boga, dlatego trzeba szczególnie w tym świętym czasie szukać ciszy na modlitwę. Po co się modlić? Pamiętajmy, że przez modlitwę zmieniamy świat na lepszy! Świat zmieniają nie tylko politycy, parlamenty, działacze społeczni, ekonomiści, ale i my go zmieniamy – i to na lepszy – przez modlitwę. Dlatego czujmy się potrzebni. Osoby starsze, chociaż wydaje się, że świat je wyprzedza, omija, to właśnie one mimo swego wieku – a może właśnie dzięki niemu – są bardzo ważną cząstką Kościoła i ludzkości; mogą one bowiem przez swoją modlitwę zmieniać świat na lepszy, upraszając miłosierdzie Boże dla świata, odmawiając w swojej czasem bolesnej sytuacji, w samotności i cierpieniu Koronkę do Miłosierdzia Bożego czy Różaniec. Wierzcie w potęgę, w moc modlitwy i nie rezygnujcie z modlitwy, ale składajcie ją przed Panem Bogiem.

Trzecim uczynkiem pokutnym jest post. Czym jest post? Otóż post nie jest tylko wstrzemięźliwością od pokarmów mięsnych w piątek czy ograniczeniem pożywienia w Środę Popielcową i Wielki Piątek, kiedy się je tylko jeden raz do syta. Postem jest i może być bowiem każde wyrzeczenie, które zmierza do udoskonalenia naszego charakteru i okazywania miłości innym. Ćwiczeniem naszego charakteru może być np. rezygnacja z ulubionego filmu, jednak nie po to, aby zająć się jakąś inną rozrywką, lecz aby inaczej zainwestować czas i siły, dla prawdziwego dobra, wyższego dobra. Postem może być cierpliwe znoszenie choroby; wyciszenie, gdy nas coś lub ktoś drażni, nawet ktoś bliski w domu, mąż czy dziecko, wnuczka czy sąsiad. Kiedy potrafimy się opanować, zaprzeć się samych siebie i znosić uprzykrzenia w duchu wyrozumiałości, wtedy takie święte umartwienie również można nazwać postem.

Oprac. Julia A. Lewandowska

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2015-02-19 11:25

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jak przebaczyć? Ze słów Pana Jezusa na krzyżu...

[ TEMATY ]

Wielki Post

Karol Porwich/Niedziela

Jedno ze słów, które padły z krzyża, brzmiało: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 33-34a).

Z Ewangelii według świętego Łukasza: „Kiedy przyszli na miejsce zwane czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej Jego stronie. Jezus mówił: Ojcze odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Włochy: Premier Meloni przyjęła kardynała Stanisława Dziwisza

2024-04-29 14:22

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Dziwisz

Giorgia Meloni

W. Mróz/diecezja.pl

Kard. Stanisław Dziwisz w swoim rzymskim kościele tutularnym - Bazylice Santa Maria del Popolo

Kard. Stanisław Dziwisz w swoim rzymskim kościele tutularnym - Bazylice Santa Maria del Popolo

Premier Włoch Giorgia Meloni przyjęła w swojej kancelarii, Palazzo Chigi, kardynała Stanisława Dziwisza - poinformował rząd w poniedziałkowym komunikacie. Spotkanie odbyło się w związku z obchodzoną w sobotę 10. rocznicą kanonizacji Jana Pawła II.

Rząd w Rzymie podkreślił, że w czasie spotkania szefowa rządu i emerytowany metropolita krakowski wspominali polskiego papieża 10 lat po jego kanonizacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję