Czytelnicy „Niedzieli” pielgrzymują

Grupa redaktorów, autorów i czytelników z Torunia, Działdowa, Golubia i Grębocina 20 września uczestniczyła w 18. Pielgrzymce „Niedzieli” na Jasną Górę. Następnie pątnicy odwiedzili rodzinne miasto św. Jana Pawła II, pokłonili się Pani Kalwaryjskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej, a na zakończenie uczestniczyli w Apelu Jasnogórskim na Jasnej Górze.

W domu Matki

Reprezentanci naszej diecezji z ks. Pawłem Borowskim – redaktorem odpowiedzialnym „Głosu z Torunia” i organizatorem wyjazdu tworzyli wspólnotę pracowników, współpracowników i przyjaciół „Niedzieli”, pielgrzymując do domu Matki na Jasnej Górze. Tam w Jej dobre dłonie złożyli sprawy środowiska dziennikarskiego, pokoju, a także troskę o wiarę i wychowanie patriotyczne. Centralnym punktem dnia była koncelebrowana Msza św. w Bazylice Jasnogórskiej pod przewodnictwem abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego, przewodniczącego Rady ds. Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Polski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wyróżnienie dla sióstr pasterek

Reklama

Druga część pielgrzymki, która miała charakter dziękczynny za dzieło „Niedzieli” i 33 lata pracy ks. inf. Ireneusza Skubisia na stanowisku redaktora naczelnego, odbyła się w auli redakcji. Podczas spotkania wyróżniono osoby zasłużone dla dzieła „Niedzieli”. Medale „Mater Verbi” trafiły do Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej z Jabłonowa Pomorskiego rezentowanego przez s. Fides Lemanczyk – wikarię generalną Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej oraz do s. Gaudiosy Czesławy Dobrskiej, pasterki. Siostry z przejęciem odbierały wyróżnienia i dziękowały za nie. Ich obecność, postawa pełna ciepła i dobroci wypływająca z Serca Jezusa Dobrego Pasterza, z którego czerpią łaski, światło i siły, była znakiem nadziei, że dobro i Miłość zwyciężą nad złem.

Siostry pasterki z Jabłonowa Pomorskiego współpracują z „Głosem z Torunia” od początku istnienia dodatku diecezjalnego. W tym roku przeżywają jubileusze, o których opowiada s. Fides Lemanczyk: – Nasze zgromadzenie istnieje 120 lat i 20 lat współpracuje z redakcją „Niedzieli”. Jestem wzruszona takim docenieniem i wkładem całego zgromadzenia, różnych sióstr, które podawały artykuły. Jako członkinie zgromadzenia byłyśmy i jesteśmy zatroskane o to, aby wzrastała bł. Maria Karłowska, żeby ona żyła, by była poznawana przez innych, by była zarówno patronką, jak i wspomożycielką. Dokonuje się to przez umieszczanie artykułów o jej działalności, o tym, co zgromadzenie czyni przez jej pośrednictwo.

S. Gaudiosa Dobrska, autorka cyklu pt. „Echo ze Wzgórza bł. Matki Marii Karłowskiej”, od 17 lat ukazuje osobę i dzieło bł. Matki Marii, z pełnym oddaniem, wierna faktom opisuje życie i naukę bł. Matki Założycielki. W latach 1974-97 brała czynny udział w jej procesie beatyfikacyjnym i w 1997 r. dla „Głosu z Torunia” napisała obszerną relację z beatyfikacji Matki Marii w Zakopanem. Prowadzi sprawy kultu bł. Marii Karłowskiej, jak sama mówi, jest sekretarką kultu.

Reklama

– Uroczystość w „Niedzieli” kojarzy mi się ze słowami o założycielce, że Bóg powołał ją do istnienia po to, by pomnażała sumę dobra, a umniejszała sumę zła w świecie – mówi s. Gaudiosa Dobrska. – Dziś te słowa kierujemy do ks. inf. Ireneusza Skubisia, który został przez Boga powołany do prowadzenia „Niedzieli” przez 33 lata (możemy powiedzieć, że w naszej diecezji tam, gdzie dociera „Niedziela”, faktycznie pomnaża się dobro i faktycznie umniejsza się zło), i do nowego składu redakcji. Życzymy, żeby Bóg sprawił, by gdziekolwiek dotrze „Niedziela”, aby wszędzie tam była pomnażaniem sumy dobra, a umniejszaniem sumy zła w świecie.

S. Gaudioda Czesława zapewnia, że na każdy list czy prośbę o modlitwę, które są kierowanie pod nad adresem sanktuarium lub na skrzynkę intencji, siostry indywidualnie odpisują (e-mail: m.karlowska_xl@wp.pl, www.pasterki.pl). To znaczy, że nikt, kto prosi o modlitwę, nie zostanie pominięty. Siostry zgodnie z charyzmatem zgromadzenia służą tym, którzy są zranieni, dotknięci jakimkolwiek cierpieniem, niedolą, tym, którzy szukają pokoju serca lub życiowej drogi. W tych intencjach proszą Pana, by osoby polecane ich modlitwom znalazły nadzieję przez orędownictwo błogosławionej. Dlatego zapraszają do odwiedzenia „sanktuarium wyciszenia i nadziei” w Jabłonowie Pomorskim. Ona nadal – jak na obrazie beatyfikacyjnym – wskazuje niebo i pomaga swojemu zgromadzeniu oraz konkretnych ludziom.

Wadowice – Kalwaria Zebrzydowska

W czasie trwania spotkania w siedzibie „Niedzieli” pielgrzymi z diecezji toruńskiej zwiedzili Park Miniatur Sakralnych i Jasną Górę. Potem wyruszyli do Wadowic. Wieczorny spacer po mieście rodzinnym św. Jana Pawła II, nazajutrz modlitwa indywidualna przy chrzcielnicy św. Jana Pawła II, Msza św. w kościele parafialnym w Wadowicach, zwiedzanie Muzeum – Domu Rodzinnego Ojca Świętego Jana Pawła II i sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej, Droga Krzyżowa na dróżkach kalwaryjskich przypomniały jego życie i nauczanie oraz pragnienie wyrażane już na początku pontyfikatu: „Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. Odpowiedzią na to wołanie była modlitwa o umocnienie wiary i miłości, zjednoczenie z Jezusem i otwarcie serca na Jego słowa na wzór Maryi, która zaufała Bogu bezgranicznie, do końca, aż po krzyż. Dlatego pątnicy szli za Chrystusem. Ta droga zaprowadziła ich na Golgotę, a potem do pustego grobu. Schodzili zmęczeni, a w ich sercach kiełkowało ziarno słowa zasianego przez Pana, który szedł z nimi w czasie tej Drogi Krzyżowej. Tak samo jest obecny w życiu każdego z nich we wszystkich jego momentach.

Pielgrzymka przypomniała tę prawdę, o której czasem zdajemy się nie pamiętać, a także tę, że wszyscy jesteśmy braćmi. Dlatego pielgrzymi byli radośni, życzliwi i wspierali się wzajemnie.

Stanowisko wobec planów ratyfikacji kontrowersyjnej Konwencji wyrazili biskupi w już lipcu 2012 r. Podkreślili w niej, że Konwencja - choć poświęcona jest istotnemu problemowi przemocy wobec kobiet - zbudowana jest na ideologicznych i niezgodnych z prawdą założeniach, których w żaden sposób nie można zaakceptować. Dokument wskazuje m.in., że przemoc wobec kobiet jest systemowa, zaś jej źródłem są religia, tradycja i kultura. Biskupi wskazali m.in. na art. 12 konwencji, który zobowiązuje sygnatariuszy do walki z dorobkiem cywilizacyjnym, traktowanym jako zagrożenie i źródło przemocy. Konwencja wprowadza także definicję płci jako „społecznie skonstruowane role, zachowania i cechy, które dane społeczeństwo uznaje za właściwe dla kobiet i mężczyzn” (art. 3), przy czym całkowicie pomija naturalne, biologiczne różnice pomiędzy kobietą i mężczyzną i zakłada, że płeć można dowolnie wybierać lekceważąc biologię. Szczególny niepokój wzbudziło nałożenie na sygnatariuszy obowiązku edukacji (art. 14) i promowania m.in. "niestereotypowych ról płci", a więc homoseksualizmu i transseksualizmu. Łączenie słusznej zasady przeciwdziałania przemocy z próbą niebezpiecznej ingerencji w system wychowawczy i wyznawane przez miliony rodziców w Polsce wartości, jest bardzo niepokojącym sygnałem. Prezydium KEP przypomniało w swoim oświadczeniu, że Kościół katolicki od szeregu lat prowadzi dziesiątki placówek w całym kraju, które pomagają ofiarom przemocy w rodzinie. "Rząd, chcąc zminimalizować ponure zjawisko przemocy wobec kobiet, powinien skupić się m.in. na doinwestowaniu istniejących już inicjatyw oraz powołać nowe, skoncentrować wysiłek zmierzający do tworzenia miejsc pracy dla kobiet – ofiar przemocy, udostępniając im mieszkania socjalne i dokonać skuteczne uregulowania prawne, gdy wskutek agresywnych działań muszą uciekać z mieszkań, będących wspólną własnością małżonków" - podkreślono w stanowisku biskupów. Prezydium KEP przypomniało także, że polskie prawodawstwo ma dostateczne narzędzia do zwalczania zjawiska przemocy, także agresji wobec kobiet. "Uważamy, że Rząd powinien wzmacniać pozycję rodzin, poprawiać poziom opieki zdrowotnej kobiet i dziewcząt, wspierać edukację zawodową kobiet, realizować programy wychowawcze, oparte na wzajemnym szacunku i współdziałaniu obydwu płci, w tym przygotowania do życia w rodzinie" - zaznaczyli hierarchowie. Z kolei w komunikacie z 364. zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski biskupi zaznaczyli ponownie, że są "przeciwni jakiejkolwiek formie przemocy wobec kobiet i wypowiadają się zdecydowanie za ich równouprawnieniem". Podkreślili przy tym, że Polska ma już obecnie wystarczające rozwiązania prawne, by przeciwdziałać przemocy. "Nie ma żadnej potrzeby wprowadzania rozwiązań opartych na redefinicji takich pojęć, jak np. płeć, rodzina czy małżeństwo. Niebezpieczeństwa przyjęcia tej konwencji dostrzegają liczne środowiska prorodzinne i kobiece oraz przedstawiciele środowisk naukowych. Ich głosy docierają do Sekretariatu Konferencji Episkopatu" - poinformowali w komunikacie. W środę 30 kwietnia, dzień po zgodzie Rady Ministrów na przesłanie do Sejmu wniosku o ratyfikację konwencji, rzecznik Episkopatu ks. dr Józef Kloch powtórzył w rozmowie z KAI, że strona kościelna nie może zgodzić się z niektórymi zapisami Konwencji przemocowej. „Jesteśmy przeciw przemocy domowej, ale jesteśmy również przeciw zmienianiu definicji rodziny, płci, małżeństwa i to są kwestie, które w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej budzą niepokój” - stwierdził ks. Kloch. Rzecznik Episkopatu przypomniał, że w dokumencie przesłanym do ratyfikacji w Sejmie znajdują się także inne kwestie, z którymi strona kościelna się nie zgadza. Należy do nich stwierdzenie jakoby to religia była tym czynnikiem, który sprzyja prześladowaniu kobiet, jakoby była źródłem przemocy. Jak poinformował, w połowie listopada ub. roku na spotkaniu Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu strona kościelna zwracała uwagę na to zagadnienie. „Skoro Konwencja nie określa konkretnej religii, która miałaby być źródłem przemocy wobec kobiet, to należy wnosić, iż dotyczy to wszystkich wyznań. Religia chrześcijańska nie jest tym czynnikiem, który sprzyja nierówności kobiet, czy przemocy wobec nich. Z tym absolutnie nie można się zgodzić” - stwierdził rzecznik KEP. Ks. Kloch ma nadzieję, że podczas prac nad ustawą ratyfikującą Konwencję w Sejmie dojdzie do szerokiej dyskusji nad tym dokumentem, czego wyraźnie zabrakło przed przyjęciem Konwencji przez rząd. „Środowiska katolickie, ruchy pro-life, kobiety z różnych stowarzyszeń katolickich albo w ogóle nie były konsultowane, albo tylko niektóre i to w bardzo niewielkim zakresie. To jest niedopuszczalne. Ta reprezentacja kobiet nie była pełna. Nie można powiedzieć, że wszystkie kobiety w Polsce mają takie samo zdanie jak lewica. Tak nie jest” - podkreślił rzecznik. Przeciw ratyfikacji opowiedziały się także organizacje i stowarzyszenia katolików świeckich, w tym liczne środowiska kobiece. Członkinie Rady ds. Duszpasterstwa Kobiet Episkopatu Polski, zwróciła się w lutym tego roku do premiera RP Donalda Tuska z prośbą o zaprzestanie działań Rządu w celu ratyfikacji Konwencji. "Zapisy w niej zawarte mają na celu wymuszenie poważnych zmian społecznych w Polsce, w żaden sposób nie skonsultowanych ze społeczeństwem, które w przeważającej części ich nie akceptuje. Może to prowadzić do poważnych protestów i niepokojów społecznych oraz dezorganizacji społeczeństwa" - przestrzegały sygnatariuszki. List z prośbą o spotkanie i wysłuchanie argumentów za nie podpisaniem Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy do premiera Donalda Tuska wystosowały też członkinie kilku stowarzyszeń kobiecych. Podpisały się pod nim Danuta Baszkowska ze Stowarzyszenia Effatha, Ewa Bednarkiewicz i prof. Maria Ryś ze Stowrzyszenia Fides et ratio, Jadwiga Chołodniuk, Jolanta Jesiotr-Bulikowska, Alina Petrowa-Wasilewicz - ze Stowarzyszenie Amicta Sole, Ewa Kowalewska z Human Life International oraz Maria Wilczek z Polskiego Związku Kobiet Katolickich. Działaczki katolickie podkreśliły w nim, że w ramach konsultacji społecznych, dotyczących Konwencji, premier Tusk spotkał się jedynie z członkiniami Kongresu Kobiet, który nie reprezentuje wszystkich środowisk kobiecych w Polsce, dlatego proszą o możliwość zaprezentowania stanowiska katoliczek. Na ich list odpowiedział nie premier Tusk, a na jego prośbę min. Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, która również nie zechciała spotkać się ze środowiskiem, a wysłała swoje argumenty drogą pocztową. Do premiera Donalda Tuska zwróciła się w tej samej sprawie Polska Federacja Ruchów Obrony Życia. Autorzy listu pytali, dlaczego konsultacje społeczne w sprawie ratyfikacji Konwencji Rady Europy o przemocy wobec kobiet i przemocy domowej były prowadzone jedynie ze stowarzyszeniem feministycznym, jakim jest Kongres Kobiet, a pominięte zostały liczne organizacje, które publicznie wypowiedziały się przeciw jej podpisaniu. "Nie rozumiemy dlaczego w tak ważnej sprawie konsultacje prowadzone są ze stowarzyszeniem, które zrzesza niewielki procent kobiet polskich" - brzmi fragment listu otwartego PFROŻ, która dodaje, że takie działanie jest nieuzasadnione. Na ten list także odpowiedział nie premier RP, a jego minister ds. równego statusu. Krajowa Rada Katolików Świeckich, która skupia przedstawicieli wszystkich metropolii w Polsce, także włączyła się w akcję pisania listów - opinii do premiera Donalda Tuska. Zdaniem sygnatariuszy, polskie prawo dostatecznie chroni przed przemocą zarówno kobiety jak i mężczyzn, a zawarta w Konwencji definicja płci może pośrednio osłabić rodzinę.