Oglądam serię pięciu znaczków pocztowych z 1940 r., wydanych w Związku Sowieckim z okazji „wyzwolenia bratnich narodów Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi” 17 września 1939 r. Uśmiechnięte twarze sołdatów, matek z dziećmi, bukiety kwiatów – propagandowe obrazki przywodzące na myśl ostatnie „sukcesy” Putina na Krymie (niegdyś znaczki pocztowe były skutecznym nośnikiem propagandy i polityki historycznej).
17 września 1939 r., ok. godz. 3 nad ranem, wojska sowieckie napadły na Polskę bez wypowiedzenia wojny. Naszemu ambasadorowi w Moskwie odczytano notę rządu sowieckiego, w której stwierdzono m.in., że państwo polskie nie istnieje – mimo że Rzeczpospolita toczyła wtedy wojnę z Niemcami – a „rząd sowiecki bierze pod opiekę ludność Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi”.
Oddziały sowieckie wkraczające na ziemie polskie rozsiewały informacje, że idą nam na pomoc przeciwko Niemcom; ich samoloty zrzucały ulotki nawołujące polskich żołnierzy do dezercji i buntu. Władze II Rzeczypospolitej, w obawie przed dostaniem się do niewoli, zdecydowały się opuścić kraj. Prawdopodobnie pod wpływem sugestii aliantów zachodnich zaniechano wydania aktu stwierdzającego, że Rzeczpospolita znajduje się w stanie wojny ze Związkiem Sowieckim. Naczelny wódz – marszałek Edward Śmigły-Rydz m.in. polecał swoim wojskom, by starały się pertraktować z Sowietami i wyjść z kraju do Rumunii lub na Węgry. Tymczasem Armia Czerwona zaatakowała bardzo zdecydowanie i Polakom przyszło stoczyć ciężkie walki. Najazd na Polskę, poprzedzony paktem Ribbentrop-Mołotow, otworzył tragiczną kartę naszej historii – bezmiar zbrodni i trwającą kilka dekad okupację.
17 września 1939 r. faktycznie dokonał się czwarty rozbiór Polski. Hitler i Stalin podzielili między siebie ziemie II Rzeczypospolitej. Niemcy przekazali Sowietom m.in. Przemyśl, Białystok, Brześć nad Bugiem. 28 września 1939 r. w Moskwie podpisano niemiecko-radziecki traktat o granicach i przyjaźni, zwany też II paktem Ribbentrop-Mołotow.
Agresją sowiecką nie byli zaskoczeni przywódcy Wielkiej Brytanii i Francji, którzy Polskę spisali na straty już wcześniej (12 września 1939 r. w Abbeville zadecydowano o wstrzymaniu i tak anemicznych działań na tzw. froncie zachodnim).
75 lat – tak daleko, a tak blisko. Historia się nie powtarza – to współdziałanie człowieka ze Złym zawsze przybiera podobny, tragiczny wymiar.
Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.
Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.
"Wybrani pomimo zdrady. Modlitwa i ekspiacja za kapłanów" – taki tytuł nosi mała książeczka napisana przez bp. Andrzeja Przybylskiego, wydana niedawno przez Edycję Świętego Pawła w Częstochowie oraz siostry honoratki.
Na tle mistycznych relacji Służebnicy Bożej Hilarii Główczyńskiej autor opisuje niezwykłe powołanie tej pokorne siostry honoratki do modlitwy i ekspiacji za grzechy kapłanów. Książka zaczyna się do tajemnicy Wielkiego Czwartku. "W ślad za prośbą Jezusa, abyśmy wzajemnie obmywali sobie nogi zdarza się, że do obmycia nóg zaprasza się ubogich, bezrobotnych, emigrantów czy więźniów. To piękny gest, ale nie wolno nam zapomnieć, że Jezus zaczął umywanie nóg od swoich najbliższych uczniów – od Piotra, którego przygotowywał do papieskiej godności, od Jana, który zasłynie jako umiłowany uczeń Mistrza i od innych apostołów, którzy przecież staną u początków sukcesji apostolskiej wszystkich ich następców, czyli biskupów. To nie jest tylko mały szczegół, ale coś o czym nie wolno nam w Kościele zapomnieć. Czystość najbliższych uczniów Chrystusa, czyli papieża, biskupów i ich współpracowników kapłanów wydaje się być dla Jezusa priorytetowa". – zaznacza autor książki. Dalsza jej część jest szczególnym wołaniem o modlitwę, pokutę i ekspiację za grzechy księży.
Sprawiedliwość nie może być ostatnim zawołaniem chrześcijan. Od niej ważniejsza jest miłość do ostatniego tchnienia – powiedział abp Adrian Galbas podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej w archikatedrze warszawskiej. Podkreślił, że w miłości nie ma handlu, ale chodzi o wielkoduszność.
W Wielki Czwartek metropolita warszawski abp Adrian Galbas przewodniczył wieczorem mszy Wieczerzy Pańskiej w archikatedrze św. Jana Chrzciciela.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
