Muzeum im. Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku bardzo zyskało na wprowadzeniu współczesnych multimediów w przekaz muzealnej wiedzy o naszym bodaj najsłynniejszym literackim Nobliście. Pociąg wiozący ze Szwajcarii ciało autora Trylogii, rekonstrukcja sceny wręczenia Nagrody Nobla czy pióro piszące po ścianie gabinetu – to tylko niektóre nowinki muzealne, wzbogacające tradycyjną ekspozycję.
Muzeum udostępnia zwiedzającym dwie wystawy stałe: na parterze budynku zachowane wnętrza mieszkania Henryka Sienkiewicza, a na piętrze nowoczesną wystawę multimedialną prezentującą wybrane tematy związane z życiem i twórczością pisarza. W pałacyku zgromadzono dużą ilość przedmiotów będących własnością Sienkiewicza oraz wiele związanych z nim dokumentów. Właśnie w Oblęgorku znajduje się największa kolekcja darów, albumów i wydawnictw jubileuszowych, które pisarz otrzymywał. Ciekawy jest zbiór fotografii Henryka Sienkiewicza i jego najbliższych oraz rękopisy utworów Noblisty, a także wiele jego listów.
W 2010 r. zakończył się poważny remont obiektu, czynnego od 1958 r. Ekspozycja wzbogaciła się o nowe multimedialne rozwiązania, które przydają atrakcyjności zwiedzaniu. Na piętrze pałacyku, gdy mieszkał w nim Sinkiewicz, znajdowały się pokoje jego dzieci oraz pomieszczenia dla gości. Obecnie urządzono tam biograficzno-literacką wystawę multimedialną. Jednym z podejmowanych wątków jest np. jubileusz pisarza, który zaowocował przekazaniem mu daru narodowego – majątku w Oblęgorku. Zwiedzający mogą usłyszeć mowę wygłoszoną z tej okazji przez pisarza w Ratuszu w Warszawie. Znaczna część wystawy poświęcona jest zawrotnej liczbie tłumaczeń dzieł pisarza na inne języki (np. chiński czy japoński), a także ich adaptacje i ekranizacje. Spory zasób materiałów dotyczy również pozaliterackiej działalności pisarza, np. w Komitecie Generalnym Pomocy Ofiarom Wojny (wraz z Ignacym Paderewskim), jego wystąpień przeciw germanizacji, starań pojmowanych dla stypendystów czy o wzniesienie pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie. Muzeum za pomocą bogatej dokumentacji i multimediów pokazuje także ostatnią pośmiertną drogę Noblisty, którą ten przebył w 1924 r. ze Szwajcarii, gdzie zmarł, do niepodległej już Polski. Ten, który przez lata tworzył ku „pokrzepieniu serc” swojego narodu, powrócił tutaj – pośmiertnie i z honorami – 90 lat temu.
Do Oblęgorka warto zajrzeć teraz, tzn. latem, aby podziwiać pięknie zachowany park z drzewostanem pamiętającym czasy Henryka Sienkiewicza i jego dzieci. A może na „Wieczory u Pana Henryka”...? 6 lipca w ramach „Wieczorów” pokazano spektakl „Skąd pierwsze gwiazdy” w wykonaniu Michała Marca – solisty Teatru Wielkiego w Poznaniu.
Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, które znajduje się na Zamku Królewskim obchodzi setną rocznicę powstania.
Uroczysta gala z racji jubileuszu została zorganizowana w Sali Rycerskiej, a rozpoczęły ją przemówienia zaproszonych gości oraz osób w różny sposób związanych z muzeum. – Muzeum przez ostatnie 100 lat miało różne nazwy. Wszystko wskazuje na to, że będzie ono miało kolejną nazwę, jeszcze bardziej zaszczytną niż dotychczas – powiedział Mikołaj Getka-Kenig, dyrektor Muzeum Okręgowego. Nawiązał w ten sposób do planów, dotyczących przekształcenia instytucji w Muzeum Narodowe, co ma nastąpić z dniem 1 stycznia 2022 r. Również z racji jubileuszu zostało zainaugurowane wręczanie pamiątkowych medali Amico Suo Singulari Dyrektora Muzeum Okręgowego, dla szczególnie zasłużonych przyjaciół i darczyńców placówki. Pierwszymi odznaczonymi zostali: prof. Andrzej Buko, dr Janusz Kamocki, Cezary Łutowicz, Krzysztof i Marta Burkowie oraz Jan Puk. Natomiast wicewojewoda świętokrzyski Rafał Nowak wręczył dyrektorowi muzeum Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis w uznaniu jego zasług dla działalności kulturalnej. Po wystąpieniach, w części artystycznej wystąpiła Polska Opera Królewska, która wykonała Śpiewnik domowy Stanisława Moniuszki. Na zakończenie spotkania została otwarta wystawa Sto lat Muzeum Okręgowego w Sandomierzu 1921 – 2021, na której prezentowane są najciekawsze, a rzadko eksponowane obiekty ze zbiorów muzeum. Wystawa została podzielona na pięć części tematycznych: Archeologia, Historia, Literatura, Etnografia i Sztuka. Można na niej zobaczyć zarówno wybór pierwszych przedwojennych obiektów etnograficznych ze zbiorów Muzeum Ziemi Sandomierskiej, jak również rekonstrukcję propagandowej ekspozycji ze zlikwidowanej Zagrody Pamięci Narodowej w Wiktorynie koło Ożarowa, będącej przykładem ideologicznego wykorzystywania muzeów w okresie PRL. Odwiedzający znajdą na niej również wiszące do tej pory w magazynach, znakomite obrazy takich wielkich artystów jak: Jacek Malczewski, Olga Boznańska, Wojciech Weiss, Teodor Axentowicz czy Jan Cybis, pozyskanych głównie w czasach, kiedy muzeum było główną instytucją ochrony dziedzictwa w województwie tarnobrzeskim. Nie brakuje również wyboru pamiątek po Jarosławie Iwaszkiewiczu. Dyrektor muzeum mówiąc o wystawie szczególną uwagę zwrócił na zbiór archeologiczny, który jest wyjątkowy w skali całego kraju. Na uwagę zasługują m.in. unikatowe szachy sandomierskie z końca XII wieku lub początku XIII wieku. Godny zobaczenia jest też dzban przypominający o tragicznych dla miasta wydarzeniach. Naczynie nosi ślady po pożarze z 1612 r., który bardzo zniszczył miasto. – To jest jeden z przykładów na to, jak archeologia może przekazywać nam pamiątki ważnych wydarzeń historycznych, o których wiemy z przekazów źródłowych – mówił Mikołaj Getka-Kenig. Podkreślił również, że od niedawna eksponowane szachy sandomierskie po zakończeniu wystawy zyskają specjalnie im poświęconą salę ekspozycyjną.
Osiemdziesięciojednoletnia Siostra Geneviève Jeanningros, przyjaciółka papieża Franciszka, która mieszka w cyrkowej przyczepie kempingowej w Rzymie i odwiedzała papieża w każdą środę, raz w miesiącu zabierała ze sobą osobę transseksualną. Dziś złamała protokół, żegnając się z nim podczas pogrzebu
Genevieve Jeanningros to francusko-argentyńska zakonnica i członkini Małych Sióstr Jezusa. Była bliską przyjaciółką papieża przez ponad 40 lat i znana była ze swojej pracy ze społecznościami marginalizowanymi, takimi jak pracownicy cyrku i osoby transpłciowe. Podczas spoczynku papieża Franciszka w Bazylice św. Piotra, siostra Jeanningros mogła złamać protokół i pomodlić się przy jego trumnie, co odzwierciedlało ich głęboką więź. Papież Franciszek nadał jej nawet przydomek „L'enfant awful”, podkreślając ich żartobliwą relację. Mieszkała w przyczepie niedaleko parku rozrywki w Ostii w Rzymie od ponad 50 lat, poświęcając swoje życie ubogim.
Ogromna liczba delegacji z całego globu na pogrzebie Franciszka świadczy o tym, że świat wciąż potrzebuje autorytetu Kościoła katolickiego - ocenia kard. Kazimierz Nycz. Metropolita warszawski, który uczestniczył w rzymskiej uroczystości, a wkrótce weźmie udział w konklawe wyznał w rozmowie z KAI, że rozmawiając z kardynałami z całego świata nie dostrzegł wśród nich żadnych zwalczających się “frakcji.”
Duchowny pozostaje pod wrażeniem ogromnej liczby ludzi zgromadzonych na pogrzebowej Mszy św. Wedle mediów 250 tys. ludzi obecnych było na Placu św. Piotra i na via della Conciliazione, a około 150 tysięcy żegnało Franciszka na trasie trasie przejazdu papieskiej trumny do bazyliki Santa Maria Maggiore.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
