Siostra Dionizja urodziła się 28 czerwca 1944 r. w Tarnowskich Górach. Przed wstąpieniem do Zgromadzenia pracowała w administracji Domu Opieki dla Dorosłych Caritas w Bytomiu, prowadzonym przez siostry Boromeuszki. W 1961 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza w Trzebnicy. Śluby zakonne złożyła w 1965 r., a w 1969 r. śluby wieczyste. W latach 60. studiowała m.in. na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ze specjalizacją filozoficzno-psychologiczną.
Reklama
W 1977 r. s. Dionizja wspólnie z s. Olimpią Konopką przyjęły niełatwe zadanie współtworzenia nowej placówki sióstr Boromeuszek w Nuncjaturze Apostolskiej w Wiedniu. Przez trzydzieści lat (1977–2007) s. Dionizja Sollik pracowała w wiedeńskiej nuncjaturze zajmując się sprawami administracyjnymi. Od 1997 r. do końca swojej posługi w Austrii była przełożoną tamtejszej wspólnoty zakonnej. Służyła czterem nuncjuszom apostolskim (Mario Cagna, Michele Cecchini, Donato Squicciarini i Edmond Farhat) i czterem papieżom (Paweł VI, Jan Paweł I, Jan Paweł II i Benedykt XVI). Możliwość osobistego spotkania z Janem Pawłem II, który przebywał w nuncjaturze wiedeńskiej podczas swoich podróży apostolskich do Austrii (1983, 1988, 1998), była dla niej szczególnym zaszczytem i wyróżnieniem. Wielu osobom imponowała rzetelnością i dokładnością w wykonywaniu przez nią zadań. Swoją pracą, ofiarnością i serdecznością znalazła uznanie nie tylko wśród swoich bezpośrednich przełożonych. W 2006 r. została uhonorowana Złotym Medalem Zasługi Republiki Austrii.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Po powrocie do Domu Macierzystego w Trzebnicy sprawowała funkcję Sekretarki Generalnej Kongregacji. Do jej obowiązków należała także troska o zbiory Biblioteki Zgromadzenia. Od 2019 r. do końca życia była kustoszem Muzeum Klasztornego założonego przez s. Olimpię Konopkę. Z wielkim entuzjazmem i pasją oprowadzała zwiedzających (w języku polskim i niemieckim) po salach muzealnych. Przyczyniła się również do drugiego wydania przewodnika muzealnego napisanego przez s. Olimpię. Sama była autorką książki pt. „Okruchy z posługi słowa św. Karola Boromeusza” wydanej w 1990 r.
List Kondolencyjny od Nuncjusza Apostolskiego
Arcybiskup Antonio Guido Filipazzi, Nuncjusz Apostolski w Polsce, przesłał list kondolencyjny na ręce Matki Przełożonej Zgromadzenia w związku ze śmiercią s. Dionizii Sollik, w którym składa Kongregacji najszczersze kondolencje i wyraża duże uznanie dla Zmarłej. „Z podziwem wspominam naszą wspólną pracę w Nuncjaturze Apostolskiej w Wiedniu, gdzie na co dzień mogłem obserwować Jej wielkoduszną służbę Kościołowi.” Arcybiskup Filipazzi poznał s. Dionizję oraz siostry Boromeuszki z Trzebnicy podczas swojej pracy w służbie dyplomatycznej jako sekretarz nuncjatury w Austrii w latach 1995–1998 i już wówczas docenił pracowitość, rzetelność i poświęcenie trzebnickich Boromeuszek.
Ceremonia pogrzebowa
Reklama
Uroczystości pogrzebowe s. Dionizji Anny Sollik odbędą się 8 stycznia w kaplicy Domu Generalnego Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza w Trzebnicy – o godz. 10.30 modlitwa różańcowa, o godz. 11.00 Msza żałobna. Po uroczystościach w klasztorze s. Dionizja zostanie pochowana w kwaterze sióstr Boromeuszek na trzebnickim cmentarzu przy ul. Prusickiej.
Siostry Boromeuszki dziękują w Nekrologu s. Dionizji za wspaniały przykład wiary, wierność w modlitwie i życiu wspólnotowym, za jej codzienny uśmiech i serdeczność, zwracają uwagę na jej ogromne zaangażowanie na rzecz Zgromadzenia. Wyrażają podziw i szacunek dla s. Dionizji Sollik jako osoby wielkiej wiary, ogromnego ciepła i miłości do drugiego człowieka, pełnej życzliwości i wspaniałego poczucia humoru, będącej godnym wzorem do naśladowania dla przyszłych pokoleń. Siostra Dionizja przygotowywała się do obchodów 60. rocznicy swoich ślubów zakonnych w sierpniu tego roku, na które zaproszony został także abp Filipazzi. „Będzie je obchodzić razem ze swoim Boskim Oblubieńcem” – w to głęboko wierzą jej współsiostry, życząc Zmarłej, aby Miłosierny Pan wynagrodził jej wszelkie dobro wyświadczone Zgromadzeniu i drugiemu człowiekowi.
Joanna Łukaszuk-Ritter