Niezwykły koncert w Filharmonii Lubelskiej zorganizował Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie. 26 kwietnia w jej gmachu spotkały się różne pokolenia, reprezentanci tradycji lokalnych, mieszkańcy wsi i miasta. Wśród honorowych gości uroczystości, którą otworzył Jan Sęk - dyrektor filharmonii, znaleźli się: wojewoda lubelski Genowefa Tokarska, dziekan bełżycki ks. prał. Czesław Przech, reprezentujący Metropolitę Lubelskiego ks. prał. Tadeusz Pajurek, budowniczy Centrum im. Jana Pawła II w Lublinie ks. prał. Jan Kiełbasa. O początkach prac nad centrum, od zaangażowania parafian z Borzechowa i Niedrzwicy do uroczystych Eucharystii na przygotowanym pod budowę placu przy ul. bp. Fulmana, mówiła wystawa w holu. Budowa świątyni oraz ośrodka kultury i opieki medycznej w tym miejscu będzie formą trwałego pomnika Jana Pawła II.
Spotkanie miało wymiar paschalny. Połączyło materialne znaki świąt wielkanocnych, pochodzące z obrzędowości ludowej regionu lubelskiego z „ucztą duchową”, przygotowaną przez chór „Jubilaeum” z parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie pod dyrekcją T. Orkiszewskiego, utytułowaną Młodzieżową Orkiestrę Dętą Urzędu Miejskiego w Parczewie, grupę teatralną z parafii Nawrócenia św. Pawła w Bełżycach pod kierunkiem ks. prał. Przecha, grupy teatralne z Domu Kultury im. Księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej w Kocku i zespoły ludowe z województwa. Przedstawicielki Kół Gospodyń Wiejskich z gmin: Biłgoraj, Borki Radzyńskie, Jeziorzany, Krzczonów, Trzydnik Duży, Wysokie zaprezentowały stroje regionalne i przykłady wielkanocnego rękodzieła - palmy, pisanki, kwiaty, pająki, serwety, potrawy. Muzeum Sakralne w Łukowie z dyrektorem Longinem Kowalczykiem zorganizowało ekspozycję sakralnej rzeźby ludowej.
Koncertowa cześć spotkania zbliżyła wszystkich do Jana Pawła II, wielkiego miłośnika teatru. Aktorzy z Bełżyc i Kocka, poza wskazaniem na wagę duchowego dziedzictwa papieskiego, podkreślali konieczność pilnej odpowiedzi na jego wezwania. Wystawiając misterium Męki Pańskiej, młodzi z Bełżyc chcieli powiedzieć: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu i wyznajemy Twoje zmartwychwstanie”. Złączyło ono tradycyjnie przekazaną część paschalną ze spotkaniami porezurekcyjnymi z Marią Magdaleną, Tomaszem, uczniami. Młodzież zaprezentowała pomysłowe przedstawienie, zapoznając widzów pośrednio z osobą swojego opiekuna, zdolnego animatora kultury teatralnej ks. prał. Przecha. Za swoje działania na polu kultury i pasję społecznikowską został odznaczony medalem „Zasłużony dla Województwa Lubelskiego”.
Zespół z Kocka, którym kieruje Barbara Obroślak przypomniał współczesne pieśni religijno-refleksyjne, a na tym tle głos Jana Pawła II, który wyraźniej słychać po jego odejściu. Goszczący kilka lat temu na KUL-u ks. kard. Stanisław Nagy, mówiąc o Papieżu Polaku, wspomniał czas, gdy „dotykaliśmy jego rąk, widzieliśmy jego postać, słyszeliśmy jego głos i nie zdawaliśmy sobie sprawy, że to święty chodzi wśród nas”. On pisał teorię życia duchowego dla Kościoła, społeczności ludzkiej, wyznaczał ją całą potęgą swego pontyfikatu. Przypomniał wtedy, że mamy obowiązek zastanawiać się nad tym, na co Papież zwracał naszą uwagę.
W widowisku poetycko-muzycznym „Quo vadis, Domine” było kolorowo od piosenek i strojów dzieci, także refleksyjnie od postanowień symbolizowanych przez róże przynoszone kolejno przed portret Papieża przez najmłodszych, młodzież, małżeństwa, rodziny, całe społeczeństwa. Tak pokazali odpowiedź ludzi współczesnych, początkowo nieufnych, zamkniętych na Boga i na wołanie Jana Pawła II o tym, że pełnia życia to pójście za Chrystusem, które zabezpiecza osobową tożsamość chrześcijanina. Artyści pokazali po raz kolejny (to ich 4. widowisko o Janie Pawle II), że zachwyt jego postawą, podążanie jego śladami przez pl. Zwycięstwa, Jasną Górę, Skałkę, Wawel, Błonia i deklaracje wyrażone w słowach „Czekałeś na nas - przyszliśmy do ciebie”, powinny poprowadzić dalej do praktycznej realizacji tego, o co prosił. To zaszczyt i obowiązek.