Dzieła artystki można było obejrzeć 16 kwietnia w Filii nr 1 Biblioteki im. Norwida przy ulicy Ptasiej w Zielonej Górze. Tytuł wystawy jak najbardziej odpowiada temu, co twórcy ikon mówią o swej pracy: oni ikon nie malują, tylko piszą.
Krystyna Dolczewska
Pani Joanna pracuje w Muzeum Etnograficznym w Zielonej Górze-Ochli i jest Prezesem Stowarzyszenia Twórców Rękodzieła Ludowego i Artystycznego. Ukończyła Liceum Plastyczne w Zielonej Górze, a potem Uniwersytet Zielonogórski (Wydział Artystyczny). Maluje od 25 lat, ale nie od razu ikony. Najpierw kilka lat temu kilkanaście ich skopiowała, potem zaczęło się jej ikonopisarstwo. Termin ten obejmuje wszelkie reguły, dotyczące tworzenia ikon (samego obrazu, także materiału, na którym powstaje, rodzaju farb oraz ram), których należy przestrzegać, jeżeli artysta chce, aby jego dzieło znawca nazwał ikoną.
O tym wszystkim opowiadała artystka i z humorem przyznała, że czasami coś zmieniała w tych regułach. Na przykład widzimy na wystawie, że część ikon nie jest podpisana. Reguła mówi, że jest to ikona niedokończona.
Krystyna Dolczewska
Jako zwiedzająca wystawę mówię: "niech sobie będą niedokończone, ale są piękne". Patrzyłam na oczy postaci, charakterystyczne skinienia głowy, barwy szat… Tak mi się podobały, że na początku nie zauważyłam tego „niedokończenia” u niektórych ! I tak sobie pomyślałam – malowanie ikon jest nie tylko pisaniem, ale także modlitwą.
Krystyna Dolczewska
Wystawę można ją oglądać do 28 maja 2024 r. w godzinach pracy Filii nr 1 Biblioteki im. Norwida przy ulicy Ptasiej w Zielonej Górze.
W parafii pw. Pierwszych Męczenników Polski w Gorzowie Wlkp. 17 lutego odbyły się pierwsze warsztaty pisania ikony krzyża św. Franciszka z San Damiano.
Na początku ksiądz proboszcz Bogusław Kaczmarek pobłogosławił uczestników, którzy w trakcie pięciu wielkopostnych spotkań będą pisać ikonę krzyża św. Franciszka z San Damiano. To przed tym krzyżem Święty Biedaczyna z Asyżu modlił się i usłyszał głos Chrystusa. Deska do ikony, na której pracuje każdy z uczestników rekolekcji, ma wymiary 50 centymetrów na 35 centymetrów i została przygotowana w tradycji bizantyjskiej. To oznacza, że deska z drzewa lipowego jest wzmocniona z tyłu szpongami dębowymi oraz zagruntowana klejem króliczym, płótnem i warstwami podkładu kredowego. Ks. Barnaba Dębicki w katechezie opowiedział o Arce Noego, wskazując na starotestamentalną figurą krzyża. Później uczestniczy rozpoczęli modlitwę i pracę nad ikoną pod okiem Ewy Szlempo, która napisała już sto ikon metodą bizantyjską. Jedno spotkanie trwa około czterech godzin.
Porzuciła grzeszne życie, aby pokutować na pustyni.
Żyła w latach ok. 344 – 421. Kiedy miała 12 lat, uciekła z domu rodzinnego, udała się do Aleksandrii i prowadziła tam życie rozpustne. Przez 17 lat uwodziła mężczyzn, nie dla zarobku, ale z potrzeby oddawania się rozpuście. Jej życie zmieniło się podczas pobytu w Jerozolimie – mimo grzesznego życia uważała się za chrześcijankę. W uroczystość Znalezienia Krzyża Świętego zamierzała wejść do Bazyliki Grobu Pańskiego, jednak została odepchnięta jakąś niewytłumaczalną siłą. Zwróciła się wówczas w modlitwie do Maryi. „Matko Miłosierdzia! Skoro odrzuca mnie Twój Syn, Ty mnie nie odrzucaj! Pozwól mi ujrzeć drzewo, na którym dokonało się także moje zbawienie” – modliła się. Ślubowała porzucić grzeszne życie i pokutować. Udała się na pustynię, nad rzekę Jordan, i tam w samotności, na umartwieniach i postach spędziła resztę swojego życia. W VI wieku powstał opis jej życia, zatytułowany Życie naszej matki św. Marii Egipcjanki. Według wszelkiego prawdopodobieństwa jego autorami byli mnisi z klasztoru św. Zozyma, kapłana, który odnalazł Marię na pustyni. W Wielki Czwartek o. Zozym wziął Najświętszy Sakrament, trochę żywności dla Marii i wyruszył na pustynię. Nad brzegiem Jordanu znalazł ją czekającą na niego i udzielił jej Komunii św. O św. Marii Egipcjance pisali: św. Cyryl Aleksandryjski, św. Zozym i św. Sofroniusz.
Chcemy wyrazić naszą głęboką wdzięczność za tak wiele dobra, które Papież wniósł w naszą społeczność, w życie całego świata. Dzięki niemu wielu odnalazło drogę ku Chrystusowi i otworzyło się na drugiego człowieka - podkreślił przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC z okazji 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II do Domu Ojca.
Przewodniczący Episkopatu przypomniał, że 2 kwietnia br. mija dwadzieścia lat od śmierci Papieża Jana Pawła II. „Myślę, że Papież pozostaje wciąż w sercach nie tylko wierzących, ale i wielu innych, którzy choć nie wyznawali tej samej wiary w jedynego Boga, to jednak zawsze, i po dzień dzisiejszy, są mu wdzięczni za jego pontyfikat, za jego świadectwo życia, za jego świadectwo umiłowania prawdy i za jego świadectwo świętości” - podkreślił Przewodniczący KEP. Przywołując słowa papieża Benedykta XVI zauważył, że św. Jan Paweł II towarzyszy nam już nie jako Papież z okna watykańskiego czy w czasie licznych pielgrzymek, ale z okna Domu Ojca.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
