1. Słowo wstępu

Adwent jest co roku. Przyzwyczailiśmy się do niego. Niektórzy więc myślą, że już wiedzą, czym jest Adwent i jak go przeżyć. Tymczasem ten okres ma w sobie wiele paradoksów. Zwróćmy uwagę na dwa.

2. Słowa klucze

Czuwajcie

To słowo towarzyszy nam przez cały Adwent. Paradoksalnie nie chodzi o to, aby czuwać, jak czuwają nocne straże, które nie idą spać. Tu w Ewangelii jest użyte greckie słowo „gregoreo”, które pochodzi od czasownika „egeiro” – co oznacza „powstać ze snu”.

Pan Bóg daje nam Adwent po to, abyśmy przebudzili się, otworzyli oczy. Jest to tak ważne w codziennym zabieganiu i rutynie.

O godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

Paradoksalnie Adwent to nie jest tylko czas przygotowania do Bożego Narodzenia. Chodzi o coś więcej. Tak jak mówi Ewangelia, to czas przygotowania na powtórne przyjście Jezusa. Jednocześnie mamy wszyscy świadomość, że nie chodzi tylko o koniec świata. Zapewne spotkamy Jezusa wcześniej. Ważne, abyśmy byli na to gotowi, bo nikt z nas nie wie, kiedy to nastąpi.

3. Dziś

Od dziecka robimy postanowienia adwentowe. One się zmieniają z wiekiem. Czasem ktoś w Adwencie nie je cukierków, ale jak dorasta to wie, że postanowienia w obszarach miłości Boga i bliźniego są najważniejsze. Pomyślmy przez chwilę jakie mamy w tym roku nasze postanowienie. Ważne, aby było jedno i konkretne.