W niespełna sto lat później (w 1765 r.) papież Klemens XIII wprowadził Święto Najświętszego Serca Pana Jezusa dla niektórych zakonów i diecezji (rzymskiej i diecezji polskich). Warto tutaj podkreślić, że wielką zasługę w jego ustanowieniu mieli polscy biskupi, którzy w 1764 r. wystosowali do papieża Memoriał, a w nim przedstawili historyczny przegląd kultu oraz godność i pożytki płynące z nabożeństwa do Serca Jezusowego. Papież bł. Pius IX w 1856 r. rozszerzył święto dla wszystkich diecezji, zaś Leon XIII w 1899 r. poświęcił Sercu Jezusowemu cały Kościół i rodzaj ludzki. Od jego też pontyfikatu czerwiec stał się miesiącem szczególnego kultu Serca Pana Jezusa. Śpiewana zaś w tym czasie Litania biorąca swój początek w XVII w. (ostatecznie zatwierdzona w 1889 r.), na stałe weszła do porządku czerwcowego nabożeństwa.
Kult Serca Pana Jezusa przejawia się szczególnie w samym święcie, wypadającym zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała. Także czerwiec gromadzi rzesze wiernych na nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.Poza tym wyrazem czci oddawanej Boskiemu Sercu jest niewątpliwie "Akt poświęcenia." Do innych form pobożności możemy zaliczyć: Godzinę Świę-tą - adorację nocną z pierwszego czwartku na pierwszy piątek miesiąca, do której zachęcał sam Pan Jezus, a także praktykę tak zwanych pierwszych piątków. Św. Małgorzacie Alacoque obiecał Zbawiciel, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków miesiąca przystąpi do Komunii św. i ofiaruje się jako wynagrodzenie za grzechy własne i całej ludzkości, tego Boże Serce ogarnie miłosierdziem w chwili zgonu, tzn. nie umrze bez Jego łaski.
Chciejmy zatem w czerwcu wynagradzać Bożemu Sercu wszelkie zło i wszelki grzech, jakim jest Ono obrażane. Zaś osobisty akt oddania się Boskiemu Sercu Zbawiciela niech stanie się zadatkiem naszego uświęcenia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu